Πάγωσε η αμερικανική κοινή γνώμη και μαζί της όλος ο κόσμος το βράδυ της Τετάρτης, όταν ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς αναγνώρισε στωικά ότι η χώρα του φαίνεται να ακολουθεί με καθυστέρηση την Ιταλία όσον αφορά την εξέλιξη της πανδημίας. Αν η μεσογειακή χώρα, που βρίσκεται στη μέση της κρίσης, θρηνούσε όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές πάνω από 15.000 νεκρούς, αντιλαμβάνεται κανείς τι πρόκειται να συμβεί στις ΗΠΑ, μια χώρα με εξαπλάσιο πληθυσμό, που μόλις τώρα μπαίνει στον μαρτυρικό ανήφορο. Ο επικεφαλής του επιτελείου Υγείας του Λευκού Οίκου Αντονι Φάουτσι εκτιμούσε, στα μέσα της εβδομάδας, ότι τα θύματα του φονικού ιού θα κυμανθούν μεταξύ 100.000 και 240.000, κι αυτό υπό την προϋπόθεση ότι τα περιοριστικά μέτρα θα εφαρμοστούν αυστηρά.
Τα μάτια όλων στρέφονται αυτή τη στιγμή στη Νέα Υόρκη, η οποία σηκώνει για την ώρα το μεγαλύτερο βάρος, συγκεντρώνοντας γύρω στο 40% των απωλειών σε πανεθνική κλίμακα. Σε πολύ επικίνδυνη τροχιά έχουν μπει κι άλλες πολιτείες, όπως το γειτονικό Νιου Τζέρσεϊ, το Μίσιγκαν, η Φλόριντα και η Λουιζιάνα. Στην περίπτωση της τελευταίας, οι φόβοι επικεντρώνονται στη Νέα Ορλεάνη, την πόλη με τη δημογραφική πλειοψηφία των μαύρων, τις αδύναμες υποδομές και τις ανοιχτές πληγές από τον τυφώνα «Κατρίνα» του 2005.
Η δραματική επιδείνωση της κατάστασης αφήνει έκθετο τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος για μεγάλο διάστημα χειριζόταν με απίστευτη ελαφρότητα τη δοκιμασία του COVID- 19, υποτιμώντας τον ως απλή γρίπη, ενώ μέχρι και πριν από δέκα ημέρες ήλπιζε ότι θα μπορούσαν να αρθούν τα περιοριστικά μέτρα στις 12 Απριλίου. Το γεγονός ότι πολιτείες όπως η Καλιφόρνια και η Ουάσιγκτον, που πήραν εγκαίρως δραστικά μέτρα, κατάφεραν σε σημαντικό βαθμό να ανακόψουν τον ρυθμό επέκτασης του ιού, μαρτυρεί την τεράστια σημασία του χρόνου που χάθηκε. Η ιστοσελίδα Politico χαρακτήρισε τον Τραμπ ως τον πιο αποτυχημένο πρόεδρο της μεταπολεμικής περιόδου και τον συγκρίνει με τον Χέρμπερτ Χούβερ, ο οποίος απέτυχε τραγικά στη διαχείριση του κραχ του 1929, οδηγώντας την Αμερική και όλον τον κόσμο σε πρωτοφανή ύφεση.
Ηδη η αμερικανική οικονομία στενάζει, ενώ το τελευταίο δεκαπενθήμερο δέκα εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στην ανεργία, αριθμός που κόβει την ανάσα, χωρίς προηγούμενο στην Ιστορία για σύγκριση – στην κρίση του 2007-2008 έχαναν τη δουλειά τους 800.000 άνθρωποι τον μήνα. Αν συνεχιστεί αυτή η πορεία των πραγμάτων, ακόμη και η Μεγάλη Υφεση του 1929-1933 θα ωχριά απέναντι στη σημερινή. Παράλληλα, η πανδημία έφερε στην επιφάνεια όλες τις χρόνιες παθογένειες του αμερικανικού κοινωνικού κράτους, με πρώτη τα κραυγαλέα ελλείμματα στο σύστημα υγείας και στην ασφάλιση των πολιτών. Μέσα σε όλα αυτά, ο Βλαντιμίρ Πούτιν πέτυχε μια μεγάλη επικοινωνιακή και διπλωματική νίκη, καθώς ρωσικό αεροπλάνο με ανθρωπιστική βοήθεια για τους Αμερικανούς πολίτες έφτασε στις ΗΠΑ, αφού προηγουμένως ο Τραμπ είχε εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στον Ρώσο ομόλογό του.