Είναι φανερό ότι η Ε.Ε. περνά τις πιο σκοτεινές ώρες της Ιστορίας της. Αρα κρίσιμες και για την ύπαρξή της. Δυσκολεύεται πάρα πολύ να φτάσει (αν φτάσει) σε έναν αποτελεσματικό συμβιβασμό για ενίσχυση και παροχή της απαιτούμενης ρευστότητας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η βαθιά οικονομική κρίση που προκαλεί η καταραμένη πανδημία, δεν καταφέρνει να ανακοινώσει ένα κοινό χρονοδιάγραμμα χαλάρωσης των μέτρων, δεν μπορεί να συντονίσει πολιτικές παροχής υπηρεσιών υγείας μεταξύ των εταίρων. Ολα αυτά ανέκυψαν μέσα σε μία μέρα μόνο…
Η κοινή λογική όσων συγκαταλέγουν εαυτούς στους ευρωπαϊστές οδηγεί στην προσδοκία ότι σήμερα οι υπουργοί Οικονομικών των εταίρων της Ευρωζώνης θα συμφωνήσουν σε μία λύση στο πλαίσιο του Γιούρογκρουπ. Οι δύο ακραίες πλευρές εκφράζονται από την Ιταλία από τη μία πλευρά, την Ολλανδία από την άλλη και αφορούν την έκταση της ρευστότητας, την «αμοιβαιοποίηση» του χρέους που θα δημιουργήσει στις χώρες με τις μεγαλύτερες ανάγκες και τους όρους που θα συνοδεύουν την απορρόφηση των απαραίτητων κονδυλίων. Η Αγία Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει τις οικονομίες των εταίρων, αλλά έχει γίνει σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση χρειάζεται και μία συνολική πολιτική, όχι μόνο γιατί προβλέπεται ύφεση μεγάλων διαστάσεων (διαφορετική πάντως από χώρα σε χώρα), αλλά και για να διατηρήσει στοιχειωδώς τη συνοχή της.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι χώρες του πλούσιου Βορρά, με προεξάρχουσα την Ολλανδία (μαζί η Αυστρία, η Φινλανδία και η Γερμανία που εμφανίζεται μεν περισσότερο ευέλικτη, αλλά στην ουσία αρνητική) δείχνουν δυσκολοχώνευτη σκληρότητα. Η στάση ειδικά της Ολλανδίας σε αυτή την κρίση είναι ανάλογη με την απόπειρά της να εφαρμόσει πολιτική αγελαίας ανοσίας στην αντιμετώπιση του ιού στο εσωτερικό της. Ωστόσο, ακούγεται σωστή επίσης η απαίτηση να υπάρχουν κάποιοι όροι ελέγχου και λογοδοσίας στη χορήγηση ρευστότητας με πολύ χαμηλά επιτόκια.
Με αυτή την έννοια, δεν μπορεί να παραγνωριστεί το γεγονός ότι για να ανακουφιστούν οι χώρες του Νότου που χτυπήθηκαν αγρίως υγειονομικά και οικονομικά από την επέλαση του κορωνοϊού, θα επιβαρυνθούν οι χώρες του Βορρά, που επίσης έχουν κοινή γνώμη. Εξάλλου, ο έστω ευέλικτος έλεγχος στη δημοσιονομική διαχείριση των κονδυλίων που θα διατεθούν με τη χορήγηση επαρκούς φθηνής ρευστότητας θα συμβάλει μεσοπρόθεσμα στην εμβάθυνση της Ε.Ε. Αν, όμως, δεν υπάρξει συμφωνία, ουδείς μπορεί να αποκλείσει πορεία προς τη σταδιακή διάλυσή της ή τη μετάλλαξή της σε μορφή εξαιρετικά χαλαρή.
Είναι αλήθεια ότι τα φαινόμενα δεν είναι ενθαρρυντικά. Δεν παραβλέπεται το γεγονός της αποτυχίας της Φον ντερ Λάιεν να ανακοινώσει κοινές προδιαγραφές άρσης των μέτρων (Αυστρία, Δανία δεν… υποτάχθηκαν) ή της παραίτησης του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ερευνας Μ. Φεράρι, γιατί διαπίστωσε παντελή απροθυμία συντονισμού των παροχών υγείας, ούτε βέβαια της ανοχής στην πρόκληση που ακούει στο όνομα Ορμπαν απέναντι στους δημοκρατικούς θεσμούς.