Η τουρκική οικονομία κρέμεται από μία κλωστή και για πρώτη φορά αμφισβητούνται ανοικτά οι χειρισμοί του Ταγίπ Ερντογάν. Οι εξωτερικές περιπέτειες στη Συρία και στη Λιβύη δεν πάνε καλά για τα τουρκικά συμφέροντα.
Ο κορωνοϊός ροκανίζει την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης στην κυβέρνηση. Η Αγκυρα μοιάζει με την Αθήνα του 2009, όταν όλοι ήξεραν ότι θα προσφύγουμε αναγκαστικά στο ΔΝΤ, αλλά η ηγεσία μας ήταν σε πλήρη άρνηση. Ολα τα συστατικά μιας τουρκικής «τέλειας καταιγίδας» είναι εκεί, εμφανή από μακριά στον ορίζοντα.
Ο κίνδυνος είναι προφανής: να εξαγάγει η Τουρκία τη δική της εσωτερική κρίση δυτικά, στο Αιγαίο ή στον Εβρο. Ολα αυτά τα χρόνια που παρακολουθώ τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, υπάρχουν δύο νέα στοιχεία που κάνουν εντύπωση.
Το πρώτο είναι ότι η Αγκυρα δεν σταματάει πουθενά. Ακόμη και σε συνθήκες έντασης υπήρχε παλαιότερα ένας κώδικας συμπεριφοράς που γινόταν σεβαστός από τις δύο πλευρές. Η σημερινή τουρκική ηγεσία δεν καταλαβαίνει τίποτα. Πραγματοποιεί πτήσεις πάνω από τον Εβρο, συνεχίζει τις υπερπτήσεις με σύστημα πάνω από τα νησιά μας ακόμη και όταν η ίδια, η Ελλάδα και ο πλανήτης δοκιμάζονται από μια άνευ προηγουμένου κρίση.
Το δεύτερο στοιχείο είναι η εμμονή με την Ελλάδα, ο άκρως επιθετικός τόνος ανακοινώσεων από την κορυφή έως τον τελευταίο γραφειοκράτη. Η μανία –γιατί περί μανίας πρόκειται– προφανώς έχει ενταθεί γιατί δεν βγήκε στην Αγκυρα ο «τσαμπουκάς» του Εβρου, καθώς το ελληνικό κράτος απέδειξε ότι με σωστή ηγεσία μπορεί να απαντήσει αποτελεσματικά.
Επόμενο βήμα; Βλέπω διάφορους που θέλουν να εξηγήσουν την Τουρκία και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με βάση το τι συνέβαινε επί Οζάλ και Ντεμιρέλ. Θεωρούν ότι πρέπει να ακολουθείται ένα σαβουάρ βιβρ, ακόμη και δημοσιογραφικό. Κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.
Ο Ερντογάν ενδέχεται να δοκιμάσει να εξαγάγει τη δική του κρίση προς τη μεριά μας. Ισως μάλιστα υπολογίζει ότι κανένας Δυτικός δεν θα μπορέσει να ασχοληθεί. Αυτή του η πράξη, όμως, ενδέχεται να αποβεί μοιραία, γιατί μπορεί να επιταχύνει ραγδαία την οικονομική κατάρρευση. Καλό θα ήταν και για την Τουρκία και για την Ελλάδα να αποφευχθεί μια νέα ένταση. Δεν συμφέρει κανέναν. Αν συμβεί, πάντως, η Ελλάδα θα είναι έτοιμη και ενωμένη.