Πώς να μείνω ασυγκίνητος μπροστά στην πολιτική ανάσταση του Αλέκου Αλαβάνου, η οποία μάλιστα έγινε και αυτοβούλως, χωρίς την παρέμβαση του Θεανθρώπου. Συγκίνηση η οποία εδραιώθηκε όταν, διαβάζοντας για δεύτερη φορά το σχετικό δημοσίευμα, αντελήφθην ότι αυτό που πήρα στην αρχή για κάποιο κρυπτογραφημένο μήνυμα του επαναστάτη πολιτικού ήταν μια ξεκάθαρη και απολύτως κυριολεκτική πρόταση. Ο κ. Αλαβάνος πρότεινε να πραγματοποιηθεί η περιφορά του Επιταφίου, οι πιστοί όμως να την παρακολουθήσουν από τα μπαλκόνια τους. Δεδομένου ότι ο κ. Αλαβάνος είχε προτείνει τον κ. Τσίπρα για διάδοχό του στην ηγεσία του Συνασπισμού, με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα, τις συνέπειες της πρότασής του –είτε εισακουστεί είτε όχι– θα πρέπει να τις πάρουμε στα σοβαρά. Και δεν αναφέρομαι στις άμεσες πρακτικές συνέπειες. Αναφέρομαι στις μελλοντικές. Διότι ο κ. Αλαβάνος δεν ξεχνά ότι είναι αριστερός. Και ως αριστερός ατενίζει το μέλλον.
Μην απορήσετε, λοιπόν, αν στο μέλλον η αντιπολίτευση οργανωθεί γύρω από την περιφορά του Επιταφίου. Μεταφορικά το λέω, εννοείται. Απλώς δεν αποκλείω καθόλου ότι μόλις με το καλό περάσει ο κίνδυνος της πανδημίας, ο ιδεολογικός αγώνας που θα ξεσπάσει θα στρέφεται και στην καταγγελία του βιασμού των ηθών και εθίμων του λαού μας, κοινώς του βιασμού της αγνής λαϊκής ψυχής που ο «άψυχος» Τσιόδρας αφέθηκε ελεύθερος να κακοποιήσει με τα μέτρα του. Αλλιώς, σιγά μη νοιάζεται ο Αλαβάνος και ο όποιος Αλαβάνος για την περιφορά του Επιταφίου. Απλώς μυρίστηκε τσίκνα. Αρκεί να κάνετε μια σύντομη περιήγηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να καταλάβετε τι εννοώ. Εκεί, από στόμα σε στόμα, με τη γνωστή ελαφρότητα του βλαμμένου που πιστεύει αυτό που άκουσε τελευταίο, οργανώνεται η νέα ψυχοπαθολογική τομή της πολιτικής μας ζωής. Μας έκλεισαν μέσα για να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα μας. Κατήργησαν τον Επιτάφιο και την Ανάσταση για να μη θιγούν οι μουσουλμάνοι μετανάστες. Σήμερα διάβασα ότι η Ισπανία και η Γαλλία έχουν αρχίσει να αίρουν μέτρα, ενώ εμείς, με μόνον 100 νεκρούς, επιμένουμε. Και αυτός που το έγραψε, βέβαια, δεν αναρωτήθηκε μήπως αυτούς τους μόνον 100 νεκρούς τούς είχαμε επειδή επιμείναμε στα μέτρα.
Θα μου πείτε, γιατί ασχολούμαι με τον Αλαβάνο; Στο περιθώριο του περιθωρίου είναι ο άνθρωπος, κάπου ανάμεσα στην ανυπαρξία και στον Βαρουφάκη. Μα, το πρόβλημα δεν είναι ο Αλαβάνος. Το πρόβλημα είναι αυτή η νοοτροπία η οποία, ως συνήθως, όταν αισθανθεί ότι μπορεί να βγει στον αέρα εκ του ασφαλούς, δεν θα διστάσει να στραφεί εναντίον όσων κατάφεραν να της δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις της ασφάλειας. Μην ξεχνάμε ότι η Αριστερά καταγγέλλει την κοινοβουλευτική δημοκρατία, που της δίνει το δικαίωμα να την καταγγέλλει. Σιγά μη διστάσει να συνταχθεί με τον μητροπολίτη Κερκύρας ή τον παπά που έκανε delivery τη μετάληψη.