Πόσοι από τους συγκεντρωμένους χθες στην πλατεία Συντάγματος γνωρίζουν ότι το σύνθημα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» ήταν το όνομα ομάδας Γάλλων αριστερών και τίτλος περιοδικού; Πόσοι ακόμη γνωρίζουν ότι η ομάδα και το περιοδικό ουδεμία σχέση είχαν με την ορθοδοξία που πρεσβεύει το ΚΚΕ, ότι ήσαν αυτό που λέμε «αιρετικοί»; Πόσοι, τέλος, γνωρίζουν ότι εξέχον μέλος και της ομάδας και του περιοδικού ήταν ο δικός μας Κορνήλιος Καστοριάδης, το όνομα του οποίου είναι σύμβολο αποτροπαϊκό για κάθε αγωνιστή που ομνύει στα ιερά και στα όσια του ΚΚΕ; Ο Καστοριάδης, εκτός των άλλων, υπήρξε από τους πρώτους αριστερούς που κατήγγειλαν τον σοβιετικό ολοκληρωτισμό, εμπορικός αντιπρόσωπος του οποίου υπήρξε παρ’ ημίν το ΚΚΕ.
Υποθέτω ότι ελάχιστα από τα μέλη του ΠΑΜΕ που παρατάχθηκαν χθες στην πλατεία Συντάγματος τα γνωρίζουν όλα αυτά. Γνωρίζοντας το μορφωτικό επίπεδο του κοινού του, ο κ. Κουτσούμπας μπόρεσε να το εμπνεύσει με το ωραίο αυτό σύνθημα, το οποίο καμία σχέση δεν έχει με ό,τι ο ίδιος εκπροσωπεί. Είναι ένα από τα αξιοπερίεργα της κομμουνιστικής ορθοδοξίας. Ακόμη και μετά θάνατον, στο μαυσωλείο των ταριχευμένων ιδεών όπου την έχουν τοποθετήσει σαν τη σορό του Λένιν, συμπεριφέρεται σαν να έχει ακόμη τη δύναμη που είχε όσο ήταν εν ζωή. Και ένα από τα χαρακτηριστικά αυτής της δύναμης ήταν ότι μπορούσε να γράφει και να ξαναγράφει το παρελθόν κατά βούλησιν. Οπου βούλησις τότε ήταν η εκάστοτε ισορροπία δυνάμεων στους κομματικούς μηχανισμούς και οι διαθέσιμες κλίνες στα ψυχιατρεία της Σοβιετίας. Με την κατάρρευση του μορφωτικού επιπέδου της Αριστεράς το έργο γίνεται ακόμη ευκολότερο.
Ηταν επιτυχημένο το χθεσινό μνημόσυνο της Πρωτομαγιάς. Πρώτον, το ΚΚΕ υπενθύμισε για μία ακόμη φορά ότι στη δημοκρατία όλοι είναι ίσοι, ορισμένοι όμως είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Σε πείσμα της απαγόρευσης, το ίδιο μπορεί να οργανώσει συγκέντρωση, ενώ η Εκκλησία δεν μπορεί να κάνει περιφορά του Επιταφίου. Και μπορεί να οργανώσει συγκέντρωση διότι το κόμμα ελέγχει πολύ καλύτερα το πλήθος των πιστών του από όσο η Εκκλησία τους δικούς της. Η εικόνα της πλατείας Συντάγματος, που θύμιζε Πιονγιάνγκ, με τους αγωνιστές του ΠΑΜΕ σαν ανδρείκελα τοποθετημένα με ακρίβεια στον χώρο, ήταν μια επίδειξη ισχύος. Το κόμμα μάς έδειξε ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και όπως ακριβώς το θέλει. Βέβαια, μια άλλη εικόνα δείχνει ένα ελληνικότατο πλήθος σε κατάσταση μίξερ, όπου ανάμεσά του περνούν οι εύζωνοι. Ομως, μην ξεχνάμε ότι και το ΚΚΕ είναι ελληνικό κόμμα.
Είναι απολαυστικό να αισθάνεσαι ότι μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς να σε ενοχλούν. Μπορείς να ξαναγράψεις την Ιστορία ή να μην υπακούσεις στις απαγορεύσεις. Η δύσκολη στιγμή έρχεται όταν συνειδητοποιήσεις ότι κανείς δεν σε ενοχλεί επειδή ό,τι κάνεις δεν αφορά κανέναν.