Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης παραφράζοντας τον στίχο του Μανώλη Ρασούλη «Ολα στον χρόνο αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν» που αγαπήσαμε από τον Νίκο Παπάζογλου, καλεί τους διαδικτυακούς του επισκέπτες να μείνουν σπίτι με έναν έξυπνο τρόπο: αντιπαραβάλλοντας φωτογραφίες σύγχρονων αντικειμένων που χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους, με φωτογραφίες αρχαιοτήτων από τις συλλογές του μουσείου.
Η φωτογραφία είναι το θέμα και μιας νέας δράσης του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης, το οποίο ενθαρρύνει το κοινό του, να μοιραστεί τις δικές του ιστορίες σε μια διαδικτυακή αλληλεπίδραση. «Μια φωτογραφία, χίλιες δικές σου λέξεις» είναι ο τίτλος της δράσης, η οποία πραγματοποιείται με το τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και την υποστήριξη του Δήμου Αλεξανδρούπολης. Εδώ, το κοινό μπορεί να διαλέξει μια φωτογραφία από το πλούσιο αρχείο του μουσείου, να φανταστεί μία στιγμή από τη ζωή του προσώπου που απεικονίζει και να την αφηγηθεί.
Οι παλιές φωτογραφίες του αρχείου του μουσείου αποτελούν τη βάση, με σκοπό το κοινό να μοιραστεί τις δικές του ιστορίες σε μια διαδικτυακή αλληλεπίδραση.
«Ελα να συμπληρώσουμε μαζί τον καμβά της ιστορίας των ανθρώπων της Αλεξανδρούπολης από το 1890 μέχρι και το 2020, στο πλαίσιο εορτασμού των 100 χρόνων από την ενσωμάτωση της Αλεξανδρούπολης στον εθνικό κορμό της Ελλάδος», είναι το κάλεσμα του ΕΜΘ, το οποίο απευθύνεται σε όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως ηλικίας. Η δράση είναι εμπνευσμένη από την έκθεση «ΘΡΑΚΗ 19ος-20ός αιώνας. Eνα φωτογραφικό ψηφιδωτό» που επιμελήθηκε στο τέλος Ιανουαρίου η πρόεδρος και διευθύντρια του μουσείου Αγγελική Γιαννακίδου.
«Το installation με τις 850 φωτογραφίες από τη γέννηση της Αλεξανδρούπολης έως και τη δεκαετία του ’70, που έγινε για τη συγκεκριμένη έκθεση προκειμένου να ευαισθητοποιήσει το κοινό γύρω από την ιστορία του τόπου, άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις», λέει στην «Κ» η υπεύθυνη Μουσειοπαιδαγωγικής του ΕΜΘ, Βαλεντίνα Σωκράτους. Τώρα με τη δράση «Μια φωτογραφία χίλιες δικές σου λέξεις» το κοινό καλείται να μοιραστεί τις δικές του ιστορίες, σε μια αλληλεπίδραση. «Η αρχική ιδέα ήταν η αναζήτηση προφορικής ιστορίας μέσα στην κοινότητα, με συνεντεύξεις που θα έπαιρναν φοιτητές του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, από τον κόσμο της πόλης. Μας πρόλαβε η COVID-19. Ομως, αξιοποιούμε διαφορετικά τα δεδομένα».
Η δράση σχεδιάστηκε από το μουσείο και το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Επιστήμες της Αγωγής: Καινοτόμες Παιδαγωγικές Προσεγγίσεις σε Πολυπολιτισμικά Εκπαιδευτικά Περιβάλλοντα» του τμήματος Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Την ομάδα αποτελούν η Β. Σωκράτους και οι διδάσκουσες Κατερίνα Γιόφτσαλη και Μυρσίνη Λαντζουράκη.
Προφορική ιστορία
Η συνδυαστική δράση περιλαμβάνει τη μυθοπλασία και τη δημιουργική γραφή. Διαλέξτε λοιπόν ένα πρόσωπο που απεικονίζεται σε μια φωτογραφία από το αρχείο του ΕΜΘ, φανταστείτε ότι είστε εσείς και αφηγηθείτε μια ιστορία. Εμπνευστείτε από τα ρούχα που φορά ο εικονιζόμενος, από τη μορφή του, την έκφραση του προσώπου του, την εποχή, οτιδήποτε. Η δεύτερη επιλογή που σχετίζεται με την προφορική ιστορία, είναι να παρουσιάσει και να διηγηθεί κάποιος την ιστορία μιας δικής του φωτογραφίας. Γιατί όχι, να συνδέσετε μια φωτογραφία σας με μια από τις φωτογραφίες του μουσείου; Οι ιστορίες αφού συγκεντρωθούν ([email protected]) θα δημοσιευθούν σε ένα ηλεκτρονικό βιβλίο διαθέσιμο στην ιστοσελίδα του μουσείου και του μεταπτυχιακού προγράμματος. Αργότερα θα γίνουν μικρές performance.
Το μουσείο από το 2002 που ιδρύθηκε από την Αγγελική Γιαννακίδου είναι κομμάτι της τοπικής κοινωνίας, μέσω της εκπαίδευσης, της διάσωσης και διατήρησης τεκμηρίων πολιτισμού της Θράκης «που διασώζει η ιδρύτρια του από τη δεκαετία του ’60 ως δικό της προσωπικό ταξίδι. Το μουσείο έχει στενή σχέση με την πόλη, είναι βραβευμένο, ένας χώρος έκφρασης, μάθησης, κάποιες φορές σύγκρουσης γιατί πραγματεύεται όλη την ιστορία της Θράκης και πριν από τη τριχοτόμηση, Προσπαθεί να αναδείξει τα κοινά, την πολυπολιτισμικότητα και τη διαπολιτισμικότητα της Θράκης», τονίζει η κ. Σωκράτους.
Στο ιδιαίτερο κτίριο του 1899, αναδεικνύονται η λατρεία, η ύφανση, οι καλλιέργειες, τα χάλκινα και η κεραμική, η διατροφή, ακόμη και η προβιομηχανική ζαχαροπλαστική της περιοχής τον 18ο και τον 19ο αιώνα.
Ας κάνουμε όμως και μια στάση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και στη δράση του «Ολα στον χρόνο αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν». Εδώ οι φωτογραφίες αρχαίων αντικειμένων από τις συλλογές του μουσείου που αντιπαραβάλλονται με αυτές σύγχρονων αντικειμένων από το σπίτι μας, θα παρουσιαστούν σε ψηφιακή έκθεση, στις 18 Μαΐου, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων. Είναι ένας τρόπος να μάθουμε για τις συλλογές του μουσείου, τα ονόματα και τη χρήση των αντικειμένων, το υλικό κατασκευής τους, εντοπίζοντας μεγάλες ή μικρές ομοιότητες, με τα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε σήμερα. Για παράδειγμα, προσέξτε τις διαφορές ενός αρχαίου πιάτου (πινάκιο) του 4ου αι. π.Χ. με εμπίεστη φυτική διακόσμηση στον πυθμένα του από ένα σύγχρονο. Τις ομοιότητες ενός πήλινου ειδωλίου πετεινού των μέσων του 4ου αι. π.Χ., φωτογραφημένο δίπλα σε ένα από τα λαχταριστά σοκολατένια κοκοράκια που δωρίζουμε στα παιδιά το Πάσχα. Τις δικές σας φωτογραφίες στείλτε τις στο Ι@culture.gr.