Οσο θλιβερό και εξοργιστικό είναι το θέμα της μερικής καταστροφής του νεοκλασικού κτιρίου στην οδό Σταδίου 47, οικία του συλλέκτη Αλεξάνδρου Σούτζου (και άμεσα συνδεόμενο με τη δημιουργία της Εθνικής Πινακοθήκης, μέσω κληροδοτήματος), άλλο τόσο θλιβερή είναι η ευρύτερη αρχιτεκτονική παρακμή της οδού Σταδίου. Και όσο και αν κάθε κτίριο είναι ξεχωριστή περίπτωση, η οδός Σταδίου δεν είναι ένας οποιοσδήποτε δρόμος. Φέρει το ιστορικό αποτύπωμα της πρωτεύουσας και αντανακλά ιδέες, συμβολίζει κατευθύνσεις.
Παρ’ όλα αυτά, είναι παρατημένη στην αποσπασματικότητα και στην καλή θέληση όποιου επενδύσει (και όποιου επιδιώξει να καταστρέψει). Στην προκειμένη περίπτωση απαιτείται μια ηγεσία με πολιτική ατζέντα που θα προτείνει σε όλους τους εμπλεκόμενους ιδιώτες, ιδρύματα και δημόσιους φορείς ένα βασικό σχέδιο διάσωσης, ανάδειξης και διαρκούς βελτίωσης της οδού Σταδίου. Ενα ταμείο τιμής και πίστης υπέρ της Αθήνας. Από πού να αρχίσει κανείς; Από επενδύσεις που έμειναν στη μέση ή βραδυπορούν εν μέσω και της νέας αρνητικής συγκυρίας; Από διαλυμένα κτίρια γραφείων του ’50 και του ’60 που, αν συντηρηθούν, θα αστράψουν; Από την Παλαιά Βουλή, που πρέπει να αποκατασταθεί εξωτερικά; Από το Μέγαρο Εφεσίου, όπου ήταν και ο Κάουφμαν, κτίριο του Β. Τσαγρή; Από τη γωνία Αμερικής και Σταδίου, με την αδιανόητη εμπλοκή μέσω κληροδοτημάτων που διαιωνίζεται επί δεκαετίες; Από το Αττικόν και τον Απόλλωνα που αποκαλύπτουν την τρομακτική απουσία πολιτικής βούλησης; Από την πλατεία Κλαυθμώνος που είναι δημόσιο ουρητήριο; Από τη γωνία Κατράντζου που είναι μια λακκούβα επί 40 χρόνια; Από το ιστορικό παλιό Τυπογραφείο που παραμένει κλειστό επί δεκαετίες; Από το παλιό πολυκατάστημα «Ατενέ» που είναι εστία ρύπανσης; Από τους παρακείμενους αλλά άμεσα συνδεόμενους ιστορικά και χωροταξικά δρόμους, όπως η Κοραή, η Παπαρρηγοπούλου, η Δραγατσανίου και η Γ. Σταύρου; Οπως και να το δει κανείς, η πραγματικότητα βοά.
Η οδός Σταδίου αντανακλά τη διαχρονική αποτυχία ηγεσίας και κοινωνίας. Απογυμνώνει όμως και την αδυναμία συγκρότησης ενός στόχου και διατύπωσης ενός συνεκτικού οράματος προς την κοινωνία. Η θλιβερή κατάσταση της Σταδίου ξεφεύγει από τις αρμοδιότητες των υπουργείων Πολιτισμού ή Περιβάλλοντος, από τις αρμοδιότητες του Δήμου Αθηναίων… Απαιτεί πολιτική βούληση και μια μεγάλη συστράτευση. Πού είναι ο πατριωτισμός της επιχειρηματικής τάξης, ο φιλελληνισμός όσων διαρκώς διαμαρτύρονται;