08.00
Ή περίπου… Με ξυπνάει ένα από τα δύο γατιά μου. Ή και τα δύο. Ερχονται στο πρόσωπό μου, γουργουρίζοντας και ζυμώνοντας. Αφού περάσει λίγη ώρα με χάδια και φιλιά, καταφέρνω να κοιμηθώ ξανά.
10.30-13.00
Ξυπνάω επισήμως. Πρώτη κίνηση, από παιδί, να ανοίξω τα παράθυρα να μπει φως και καθαρός αέρας, χειμώνα-καλοκαίρι. Αυτό το «καθαρός αέρας» ίσως ακούγεται λίγο παράξενο σε μια πόλη όπως η Αθήνα, αλλά εγώ είχα την τύχη να μεγαλώσω σε παραθαλάσσιο μέρος, με χαμηλά και αραιά χτισμένα σπίτια, με μεγάλους κήπους, δένδρα και λουλούδια, κι από μια ξύλινη σοφίτα-καταφύγιο μπορούσα να τα κοιτάζω από ψηλά. Κι αν σήκωνα το βλέμμα μου ευθεία, έβλεπα τη θάλασσα και τον απέραντο ουρανό. Φαίνεται πως αυτός ο αυτοματισμός, να κοιτάξω έξω από το παράθυρο τον ουρανό μόλις ξυπνήσω και να «ανοίξω στη φύση να μπει στο σπίτι», μου έχει μείνει από τότε. Δεύτερη αυτόματη κίνηση, να βάλω μουσική. Συνήθως ραδιόφωνο. Αλλιώς, ένα ολόκληρο άλμπουμ ή αφιέρωμα σε έναν συνθέτη. Παλιά αγάπη, που επανήλθε έντονα αυτόν τον καιρό, ο Τυνήσιος ουτίστας και συνθέτης Ανουάρ Μπραχίμ. Με αυτήν τη σύντομη καθημερινή ιεροτελεστία «δεσμεύω» τη μέρα να πάει καλά. (Δεν πετυχαίνει πάντα…) Ακολουθεί καλό πρωινό και καφές ελληνικός διπλός και μετά η «δουλειά γραφείου». Φυσικά αυτήν την περίοδο, τα περισσότερα που προ κορωνοϊού χρειάζονταν οργάνωση και συντονισμό έχουν μείνει σε εκκρεμότητα, συνεπώς και ο αντίστοιχος χρόνος που τους αφιέρωνα έχει ελαχιστοποιηθεί. Ενα από αυτά όμως προχωρά: το χρονοδιάγραμμα που προσπαθούμε να τηρήσουμε με κάποιους από τους συνεργάτες μου, προκειμένου να κοινοποιήσουμε οπτικοακουστικό υλικό από την παράσταση «20+1 Λαϊκά Μεταπολεμικά Τραγούδια με Μπαρόκ Σύνολο», της οποίας η ζωντανή ηχογράφηση εκδόθηκε πρόσφατα σε CD από το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης.
13.00-16.00
Χρόνος που συνήθως αφιερώνεται στα του σπιτιού. Από τον απαραίτητο ανεφοδιασμό, μέχρι το μαγείρεμα κι όλες τις μικρές δουλειές που μπορεί να κάνει κάποιος καθημερινά, για να κρατάει τον χώρο του –και κατά συνέπεια και τη διάθεσή του– σε μία ευχάριστη και όσο γίνεται… ανθηρή κατάσταση.
16.00-17.00
Μεσημεριανό. Και μετά μικρή ανάπαυση. Διαβάζω ειδήσεις και άρθρα που με αφορούν. Αυτό το διάστημα πρωταγωνιστεί το μείζον θέμα της στήριξης των χιλιάδων ανθρώπων που εργαζόμαστε στον πολιτισμό και που εδώ και περίπου δύο μήνες διακόψαμε αιφνίδια κάθε ενεργή παρουσία (εξαιρώ τις διαδικτυακές μεταδόσεις συναυλιών και παραστάσεων) και, ως φαίνεται, δεν θα μπορούμε να ασκήσουμε το επάγγελμά μας για πολύ καιρό ακόμα. Το απόγευμα, είναι ο χρόνος που μελετάω και δοκιμάζω κάποια από τα τραγούδια της Σωτηρίας Μπέλλου, για την καινούργια παράσταση του Δημήτρη Χαλιώτη με τον τίτλο «Τα τραγούδια της Σωτηρίας» – με αρκετά από αυτά που σφράγισε με τη φωνή της η Μπέλλου αλλά και με περιστατικά από τη ζωή της, που σφράγισαν την ίδια. Είναι μια παράσταση προγραμματισμένη να παρουσιαστεί στον προαύλιο χώρο του «Χαράματος», στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών. Και όσο κι αν φαντάζει ουτοπία αυτήν τη στιγμή (κατά πάσα πιθανότητα δεν θα πραγματοποιηθεί), έχουμε αρχίσει να δουλεύουμε εδώ και καιρό, όχι μόνο για να είμαστε έτοιμοι στην περίπτωση που γίνει, αλλά και για να παραμένουμε, με πείσμα και πίστη, κοντά σε αυτά που αγαπάμε.
19.30
Κάνω έναν μεγάλο περίπατο, κυκλώνοντας ουσιαστικά όλες τις ωραίες γειτονιές, τις κοντινές στα Κάτω Πετράλωνα όπου μένω. Περνώ από τα Ανω Πετράλωνα και το Κουκάκι, μέχρι του Φιλοπάππου, τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και το Θησείο. Αυτό το διάστημα, που ο χρόνος περισσεύει, προστέθηκε στον χάρτη μια καινούργια διαδρομή: από τον πεζόδρομο των Πετραλώνων μέχρι τον Φαληρικό όρμο. Ουσιαστικά είναι μια ευθεία παράλληλη με τις γραμμές του τρένου και από ένα σημείο και μετά, παράλληλη με τον ποταμό Ιλισό.
21.30
Επιστρέφω στο σπίτι και αρχίζει η επικοινωνία με την οικογένειά μου, δηλαδή τους γονείς μου, την αδελφή μου και τους πιο στενούς μου φίλους. Μέχρι πρόσφατα, που δεν μπορούσαμε να βρεθούμε, αυτά τα βραδινά τηλεφωνήματα, ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της μέρας.
22.30
Βλέπω κάποια ταινία. Αλλοτε παρακολουθώ κάποια παράσταση ή συναυλία, από αυτές που απλόχερα προσφέρουν αυτόν τον καιρό στο κοινό πολιτιστικοί φορείς, ομάδες θεάτρου και χορού.
02.00
Ωρα για ξεκούραση.
Η ζωντανή ηχογράφηση της παράστασης «20+1 Μεταπολεμικά Λαϊκά Τραγούδια με Μπαρόκ Σύνολο» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης. Το CD διατίθεται στα βιβλιοπωλεία του ΜΙΕΤ, σε Αθήνα (Αμερικής 13) και Θεσσαλονίκη (Τσιμισκή 11) και στην ηλεκτρονική διεύθυνσή του.