Τα κράτη που διοικούνται από γυναίκες τα κατάφεραν περίφημα στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Η Νέα Ζηλανδία, υπό την πρωθυπουργία της Τζασίντα Αρντερν, εξάλειψε τον κορωνοϊό, η Γερμανία της καγκελαρίου Μέρκελ κατέγραψε λιγότερους θανάτους από τις Ιταλία, Ισπανία, Βρετανία και Γαλλία. Η Ισλανδία, όπου η πρωθυπουργός Σάνα Μαρίν κυβερνά με συνασπισμό τεσσάρων κομμάτων που έχουν γυναίκες αρχηγούς, είχε λιγότερους θανάτους, τουλάχιστον κατά 10% συγκριτικά με τη γειτονική Σουηδία. Η πρόεδρος της Ταϊβάν, Τσάι Ινγκ Ουέν, συντόνισε μια από τις παγκοσμίως πιο επιτυχημένες προσπάθειες ελέγχου της πανδημίας, πραγματοποιώντας τεστ, εξονυχιστικές ιχνηλατήσεις και καραντίνα, χωρίς την επιβολή δρακόντειων περιοριστικών μέτρων. Παρότι δεν είναι αναγκαίο να καταλήξουμε σε αξιωματικές παραδοχές για την ανυπέρβλητη ικανότητα διαχείρισης κρίσεων από τις γυναίκες, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η γυναίκεια επιτυχία προσφέρει πολύτιμα μαθήματα τόσο για την τρέχουσα κρίση όσο και για τις μελλοντικές.
Οι γυναίκες στην εξουσία έδειξαν ότι συλλέγουν πολλές πληροφορίες και επιτρέπουν σε άτομα με διαφορετική προέλευση και οπτική να συμμετάσχουν στη λήψη αποφάσεων. Η κυβέρνηση της Αγκελα Μέρκελ έλαβε πλήθος πληροφοριών προτού χαράξει την πολιτική αντιμετώπισης της πανδημίας, επιτυγχάνοντας τελικά πολύ χαμηλά ποσοστά θανάτων. Αντιθέτως, οι ανδροκρατούμενες κυβερνήσεις Σουηδίας και Βρετανίας, που θρηνούν δεκάδες χιλιάδες θανάτους, στηρίχθηκαν ολοκληρωτικά στα επιδημιολογικά μοντέλα των συμβούλων τους, κλείνοντας μάτια και αφτιά σε οποιαδήποτε διαφορετική άποψη. Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αρνήθηκε να φορέσει μάσκα, γιατί, όπως σχολίασε ο Συντηρητικός δημοσιογράφος Ντέιβιντ Μάρκους, «επιδείκνυε την αμερικανική ρώμη». Αν φορούσε μάσκα, θα έδειχνε ότι οι ΗΠΑ είναι τόσο αδύναμες μπροστά στον αόρατο εχθρό που ήρθε από την Κίνα, ώστε ακόμα και ο πρόεδρος χρειάζεται να καλυφθεί. Η προσέγγιση της Τζασίντα Αρντερν δεν θα μπορούσε να διαφέρει περισσότερο. Μετά την επιβολή του lockdown, στις 25 Μαρτίου, η Αρντερν απευθύνθηκε στους συμπατριώτες της, μέσω Facebook, φορώντας ένα άνετο λιτό μπλουζάκι και δείχνοντας μεγάλη ενσυναίσθηση για τα άγχη και τις αγωνίες των συμπατριωτών της, και τους ζήτησε να τη συγχωρήσουν γιατί, με την ειδοποίηση στα κινητά τους, τους ενόχλησε ή τους ανησύχησε.
Προφανώς, η σημερινή πραγματικότητα θα μεταβάλει αυτό που θεωρούμε «ηγετική πυγμή». Οπως επισημαίνει η δρ Αλις Εβανς, κοινωνιολόγος του King’s College του Λονδίνου, η οποία μελετά πώς οι γυναίκες αποκτούν ισχύ στη δημόσια ζωή, «αυτό που μάθαμε από την πανδημία είναι ότι ένας διαφορετικός τύπος ηγέτη μπορεί να είναι επωφελής. Ισως ο κόσμος μάθει να αναγνωρίζει και να εκτιμά ηγέτες που αποφεύγουν τον κίνδυνο και που νοιάζονται και συμπονούν τους πολίτες τους».