Τη βαθιά αγάπη του στον κόσμο των βιβλίων, ο Κυριάκος Ντελόπουλος την είχε εκφράσει αφιερώνοντας τη ζωή του σε αυτά. Με μεθοδικότητα, με πάθος. Ζούσε με τα βιβλία και για τα βιβλία με ένα τρόπο σχεδόν κυτταρικό και αυτή η αφοσίωση δεν αντανακλάται μόνο στον μεγάλο αριθμό βιβλίων που είχε γράψει ούτε στη δουλειά που έκανε με τις βιβλιοθήκες, αλλά, κυρίως στον τρόπο με τον οποίο μιλούσε για εκδόσεις και συγγραφείς. Ο Κυριάκος Ντελόπουλος, με το γελαστό βλέμμα και τη γλυκύτατη διάθεση, είχε έναν ψυχισμό που οριζόταν από την ασίγαστη πνευματική περιέργεια και διάθεση προσφοράς. Η απώλειά του σφραγίζει μια μακρά διαδρομή που συνέβαλε τα μέγιστα στην επιστήμη της βιβλιοθηκονομίας. Ηταν ένας σκαπανέας.
Αλλά ο Κυριάκος Ντελόπουλος, ευγενής, καλλιεργημένος και ακούραστος σε όλη του τη ζωή, είχε πολλές αγάπες: τη λογοτεχνία, τη φωτογραφία, τη βιβλιογραφία, τα βιβλία για παιδιά και εφήβους, τη μετάφραση, την επιμέλεια εκδόσεων. Δεν υπήρχε τέλος… Ερευνητής με μεγάλη επιμέλεια και σχολαστικότητα, πέρασε και από τη μεγάλη οικογένεια της «Καθημερινής», όπου επί σειράν ετών, μετά τη Μεταπολίτευση, κρατούσε το βιβλιογραφικό δελτίο και δημοσίευε κριτικές. Μία όψη του ταλέντου του στην πεζογραφία αποκαλύφθηκε με το μυθιστόρημά του «Ο Ακης και οι άλλοι» (η πιο πρόσφατη έκδοση από τον Καστανιώτη) που με χιούμορ και ίσως αυτοβιογραφική διάθεση μας έδωσε μια κριτική του κόσμου των μεγάλων με το βλέμμα ενός «μικρού». Ενα βιβλίο, ίσως κλασικό πλέον, που καθιέρωσε τον Κυριάκο Ντελόπουλο και ως πεζογράφο.
Συνδεδεμένος με τη μακρά θητεία του στο Κολλέγιο Αθηνών, όπου ήταν αρχικά βιβλιοθηκάριος και μετέπειτα διευθυντής της Βιβλιοθήκης (και όπου ίδρυσε και παιδικό τμήμα), ο Κυριάκος Ντελόπουλος αναγνωρίστηκε ευρέως για την προσφορά του μέσα από τις βιβλιογραφικές μελέτες του, που ήταν υποδειγματικές. Το κλασικό ερευνητικό έργο του με τίτλο «Παιδικά και νεανικά βιβλία του 19ου αιώνα» (έκδοση ΕΛΙΑ) είχε τιμηθεί με βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1995). Η κηδεία του Κυριάκου Ντελόπουλου γίνεται σήμερα Τρίτη από το Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών (11 π.μ.).