#StaySafe Αγγελική Αντωνοπούλου: «Δεν κρατιούνται αποστάσεις από την τέχνη»

#StaySafe Αγγελική Αντωνοπούλου: «Δεν κρατιούνται αποστάσεις από την τέχνη»

2' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στην περίοδο της καραντίνας, οι ελληνικές γκαλερί και οι χώροι τέχνης άλλαξαν τον τρόπο που επικοινωνούσαν με το κοινό. Κάποιες υιοθέτησαν, λ.χ., τα «Νέα από το ατελιέ», με φωτογραφίες από την πρόσφατη παραγωγή των καλλιτεχνών με τους οποίους συνεργάζονται. Αλλες έκαναν εκ του μακρόθεν ξεναγήσεις στις εκθέσεις τους ή αποπειράθηκαν να επεκτείνουν τις εμπορικές τους δραστηριότητες σε ψηφιακές πλατφόρμες αγοραπωλησίας έργων. Η Αγγελική Αντωνοπούλου έκανε ένα βήμα παραπέρα, με τη διοργάνωση μιας αποκλειστικά ψηφιακής έκθεσης, που είχε τον εύστοχο τίτλο «Μετρώντας περίπου 1,5 μέτρο».

«Το εγχείρημα, με συνεπιμελητή τον Αλέξανδρο Ψυχούλη και με τη συμμετοχή 33 εικαστικών, πήγε ιδιαίτερα καλά», μας λέει. «Δεν σας κρύβω, όμως, ότι τόσο εμείς οι γκαλερίστες όσο και οι φιλότεχνοι έχουμε ανάγκη την κοντινή επαφή. Το δηλώνω μετά λόγου γνώσεως, διότι είδα τη δίψα με την οποία ήρθαν άνθρωποι να δουν την έκθεση που τώρα φιλοξενούμε, με τίτλο “Η ηχώ του χθες ως εικόνα του αύριο”, η οποία είχε εγκαινιαστεί πριν από την καραντίνα και τώρα συνεχίζεται. Για να είμαι ειλικρινής, δεν πίστευα, όταν ανοίξαμε ξανά πριν από λίγες ημέρες, πως θα είχαμε επισκέπτες. Ομως δεκάδες έχουν περάσει το κατώφλι μας στην Αριστοφάνους 20, στου Ψυρρή, για να μας πουν ότι τους είχε λείψει πολύ να δουν από κοντά έργα τέχνης», υπογραμμίζει η γκαλερίστα.

#StaySafe Αγγελική Αντωνοπούλου: «Δεν κρατιούνται αποστάσεις από την τέχνη»-1

Φιλότεχνοι με μάσκες στην γκαλερί.

Η Αγγελική Αντωνοπούλου ξεκίνησε με το «Επίκεντρο», στην Πάτρα, τη δεκαετία του 1980, και έχει ζήσει από κοντά όλη την εξέλιξη των αιθουσών τέχνης στην πρωτεύουσα, όπου εγκαταστάθηκε κάποια χρόνια αργότερα. «Η αλήθεια είναι ότι έχουμε βιώσει διάφορες καταστάσεις: από την υπεραισιοδοξία στις αρχές του 2000 μέχρι τη συρρίκνωση και την ανασφάλεια που ξεκίνησε το 2010. Εφέτος είχαμε θετικά δείγματα, αλλά η περιπέτεια του κορωνοϊού μας έκανε και πάλι να κλειστούμε στο καβούκι μας. Τώρα που ήρθησαν τα μέτρα, οι Αθηναίοι θέλουν να διεκδικήσουν ξανά τις αγαπημένες τους συνήθειες, ανάμεσα στις οποίες είναι και οι βόλτες στις γκαλερί», τονίζει.

Στις ΗΠΑ, το ηλεκτρονικό εμπόριο έργων τέχνης είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, ενώ η Ευρώπη ακολουθεί με μεγαλύτερο δισταγμό. Τι προβλέπεται για το μέλλον; «Γίνονται διάφοροι πειραματισμοί. Κάτι που κερδίζει έδαφος, λ.χ., είναι να συνασπίζονται δυο-τρεις αίθουσες τέχνης σε μια κοινή ψηφιακή πλατφόρμα, έτσι ώστε να αυξάνουν το πελατολόγιό τους. Είναι, πλέον, πρόσφορο το έδαφος για συνεργασίες – αν και στην Ελλάδα δεν το συνηθίζουμε. Θεωρώ πάντως ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη να βλέπει διά ζώσης ένα έργο τέχνης και αυτή η συγκίνηση δεν μπορεί να υποκατασταθεί από το Διαδίκτυο».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή