Με ένα φιλί και ένα μπουκαλάκι αντισηπτικό αποχαιρέτησαν χθες πολλοί γονείς τα παιδιά τους στο προαύλιο των δημοτικών σχολείων. Το δίμηνο και πλέον διάστημα της μη λειτουργίας των σχολικών μονάδων οι γονείς στη νησιωτική Ελλάδα ξεπέρασαν τους εαυτούς τους· «σήκωσαν μανίκια» για να υποστηρίξουν υλικοτεχνικά την κατ’ οίκον διδασκαλία, υποστήριξαν τα παιδιά τους ψυχολογικά και έδωσαν αγώνες για τα αυτονόητα, ώστε να καταστεί εφικτή η επιστροφή στην κανονικότητα.
Απαξ και ανακοινώθηκε η σχεδιαζόμενη επαναλειτουργία του 7/θέσιου δημοτικού Κύθνου, επιτακτικά ερωτήματα έπεσαν… στο τραπέζι. «Απαιτούνταν πολύ συγκεκριμένες προδιαγραφές χωροταξικής αραίωσης, καθαριότητας και ορθού τρόπου μετακίνησης των μαθητών, που δεν πληρούνταν», εξηγεί στην «Κ» η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, Ειρήνη Βλάχου.
Καθαριότητα
«Το κτίριο που στεγάζεται το δημοτικό σχολείο των παιδιών μου είναι το ίδιο στο οποίο φοιτούσε ο προπάππος τους, η ηλικία του είναι γύρω στα 150 χρόνια», επισημαίνει η ίδια, «η συντήρησή του υπήρξε ανέκαθεν ένας άθλος». Οι τάξεις του είναι εξαιρετικά μικρές, μία ή δύο τουαλέτες αντιστοιχούν σε πενήντα μαθητές. Για τα δύο δημοτικά/νηπιαγωγεία του νησιού υπήρχαν μέχρι πρότινος δύο καθαρίστριες με μηνιαίες αποδοχές μόλις 150 ευρώ. Εν μέσω πανδημίας, ο καθαρισμός έπρεπε να είναι πιο τακτικός, δύο φορές την ημέρα κατά παράκληση των γονέων, κάτι που είχε ως συνέπεια την παραίτηση της μιας καθαρίστριας και την αναζήτηση νέου προσώπου.
Ταυτόχρονα, η μετακίνηση με πούλμαν των μαθητών από όλα τα χωριά της Κύθνου προς τις σχολικές μονάδες έγινε πεδίο διαπραγμάτευσης, καθώς ταυτόχρονα λειτουργούν και ως τουριστικά. Κατόπιν σχετικής πίεσης, οι γονείς της Κύθνου απέσπασαν τη δέσμευση τα εν λόγω λεωφορεία να μεταφέρουν για τις ημέρες αυτές μόνον μαθητές και μάλιστα χρησιμοποιώντας τις μισές θέσεις.
«Καλώς ή κακώς, απουσία ελέγχου, γινόμαστε εμείς και “κατάσκοποι” για να ελέγξουμε την τήρηση των νόμων». Και για πολλούς εκπαιδευτικούς η επιστροφή στα θρανία δεν ήταν ανέφελη καθώς, έχοντας ξενοικιάσει τα σπίτια τους, κλήθηκαν να αναζητήσουν εκ νέου στέγη, κάτι όχι και τόσο εύκολο τέλη Μαΐου σε ένα κυκλαδονήσι, που μέρα με τη μέρα γεμίζει και πάλι με επισκέπτες.
Ανάλογους αγώνες δίνουν και οι γονείς στη γειτονική Σέριφο, όπου το 6/θέσιο δημοτικό στεγάζεται σε δύο διαφορετικά κτίρια. «Ανησυχούμε για τη μεταφορά μαθητών από ιδιωτικά ΚΤΕΛ, στα οποία φυσικά επιβιβάζονται τουρίστες και κάτοικοι για να πάνε από το λιμάνι στη χώρα», αναφέρει στην «Κ» η γραμματέας του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, Δήμητρα Γεροντάρη, «καταλήξαμε σε μια συμφωνία, ώστε το ένα έστω λεωφορείο να μεταφέρει αποκλειστικά τους πολύ μικρούς μαθητές, του νηπιαγωγείου και της Α΄ Δημοτικού». Αντίστοιχη πίεση άσκησαν οι γονείς και για την καθαριότητα, καθώς το Δημοτικό καθαριζόταν έως τώρα μόνο μετά τη λήξη του ωραρίου, «τώρα, όμως, θέλουμε και στη μέση της ημέρας, περί τις 10.30, κάτι που μας υποσχέθηκαν ότι θα γίνει, αρχής γενομένης από το νηπιαγωγείο». Οι γονείς, πάντως, της Σερίφου έστειλαν στην πλειονότητά τους τα παιδιά στο σχολείο, «η οθόνη είχε κουράσει και ως ένα “καθαρό” από τον ιό νησί νιώθουμε ασφαλείς».