Αυτή τη φορά στην αίθουσα της δημοπρασίας στο Λονδίνο, δεν υπήρχε κοινό. Υπήρχαν βεβαίως τα ζωγραφικά έργα, ο δημοπράτης και αντί για τις φωνές των πλειοδοτών, ακουγόταν ο ήχος των τηλεφώνων που μετέφεραν τις προσφορές των υποψήφιων αγοραστών μέσω των telephone bidders στον δημοπράτη. Παράλληλα κάποιοι παρακολουθούσαν τη δημοπρασία διαδικτυακά –όπως συνέβαινε και στο παρελθόν–, και «χτυπούσαν» ψηφιακά τα έργα που είχαν επιλέξει. Και παρότι όλο αυτό ακούγεται σύνθετο, η δημοπρασία του εαρινού Greek Sale του οίκου Bonhams σε συνεργασία με την Art Expertise Athens –πραγματοποιήθηκε στις 28 Μαΐου– είχε μεγάλη επιτυχία, με συνολικές πωλήσεις δύο εκατομμυρίων ευρώ.
Γιάννης Μόραλης, Σύνθεση, 1960 (το μεγάλο οριζόντιο).
«Οταν έγινε το lockdown καταλάβαμε ότι η προγραμματισμένη για τα τέλη Μαρτίου έκθεση των έργων που επρόκειτο να δημοπρατηθούν στο Greek Sale, δεν θα μπορούσε να γίνει», μας λέει η Τερψιχόρη Αγγελοπούλου, διευθύντρια της Art Expertise και υπεύθυνη της δημοπρασίας. «Κάναμε λοιπόν μια παύση όπως όλοι οι οίκοι, και ματαιώσαμε τις δημοπρασίες του Απριλίου. Οσο όμως προχωρούσε ο καιρός σκεφτήκαμε ότι πρέπει να μη διακόψουμε τη δραστηριότητά μας, αλλά να την προσαρμόσουμε στις νέες συνθήκες. Σχεδιάστηκε λοιπόν να γίνει η δημοπρασία του ελληνικού τμήματος ψηφιακά –η τεχνολογία υπήρχε ήδη, επειδή γινόταν πλειοδοσία online και στο παρελθόν–, μόνον που προσθέσαμε μερικά νέα στοιχεία. Δώσαμε τη δυνατότητα να δουν τα έργα οι ενδιαφερόμενοι –συλλέκτες και λάτρεις της τέχνης– στα γραφεία μας κλείνοντας ραντεβού με 1-2 άτομα, επί 4 εβδομάδες. Εκείνη την περίοδο άλλωστε αρκετοί Ελληνες του εξωτερικού είχαν έρθει στην Ελλάδα για μεγαλύτερη ασφάλεια», σχολιάζει.
Ενα άλλο καινούργιο στοιχείο που προέκυψε από τις συνθήκες του περιορισμού των συναθροίσεων ήταν ο τρόπος που οργανώθηκε η δημοπρασία μέσω τηλεδιάσκεψης: Για πρώτη φορά, οι προσφορές όσων ήθελαν να «χτυπήσουν» τηλεφωνικά ένα έργο μεταφέρονταν στον δημοπράτη απευθείας από τους telephone bidders (πλειοδότες μέσω τηλεφώνου) που ήταν συγκεντρωμένοι στο γραφείο της ελληνικής εταιρείας. Η επιτυχία του πρωτότυπου εγχειρήματος απέδειξε ότι παρά τις δυσκολίες, η καλή προετοιμασία, η βιβλιογραφική υποστήριξη και βεβαίως η εξαιρετική ποιότητα των έργων, έφεραν αποτέλεσμα. «Ηταν μια υγιής δημοπρασία», λέει η κυρία Αγγελοπούλου, «το ενδιαφέρον μοιράστηκε σε όλα τα έργα, και δεν είχαμε εκπλήξεις. Οι πωλήσεις κινήθηκαν στα ίδια επίπεδα με τα περυσινά, και ίσως λίγο καλύτερα by value, δηλαδή οι τιμές των έργων βρέθηκαν κοντά στο ανώτερο ποσό της εκτίμησης και σε αρκετές περιπτώσεις το ξεπέρασαν».
Χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση ήταν το έργο του Θεόφιλου (Χατζημιχάλη) «Ο ήρωας Γεώργιος Καραϊσκάκης στη μάχη με τον Κιουταχή», που πουλήθηκε έναντι περίπου 154 χιλιάδων ευρώ – σχεδόν 40 χιλιάδες πάνω από την ανώτερη τιμή του εκτιμητή. Ομοίως και το έργο του Αλέξη Ακριθάκη «Ελληνικό αλφάβητο» που ενώ αποτιμήθηκε από τον οίκο μεταξύ 16 και 22 χιλιάδων ευρώ, εντέλει αγοράστηκε περίπου 77 χιλιάδες. Στη λίστα των 10 έργων με την υψηλότερη τιμή πώλησης συμπεριλαμβάνονται –εκτός από τους παραπάνω– πίνακες των Χατζηκυριάκου-Γκίκα, Τσαρούχη, Εγγονόπουλου, Παύλου, και δύο του Γιάννη Μόραλη, ενώ η δική του «Σύνθεση» (1960) βρέθηκε στην κορυφή της λίστας και αγοράστηκε έναντι 350 χιλιάδων ευρώ.