Ενα περιστατικό ενδεικτικό του χαρακτήρα της: Οταν χώρισε από τον Νώντα Μεγαπάνο, ήξερε πως η είδηση θα ταξίδευε γρήγορα, από στόμα σε στόμα. Ετσι, έσπευσε να το ανακοινώσει η ίδια με τη γνωστή διακριτικότητά της. Εκανε μια δημόσια δωρεά, την οποία υπέγραψε με το πατρικό της όνομα. Αλλά και για την κηδεία της, που πραγματοποιείται σήμερα σε εξαιρετικά στενό κύκλο, φρόντισε να υπάρχουν γραπτές οδηγίες, έτσι ώστε όλα να γίνουν όπως ήθελε. Ζήτησε να έρθουν μόνον όσοι είχαν εργαστεί κοντά της. Ιδού το παράδοξο που συμπυκνώνει την ουσία της. Η Αμαλία Κανελλοπούλου, ως θυγατέρα μιας από τις λίγες πραγματικά αστικές οικογένειες της χώρας, αλλά και ως σύζυγος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, βρέθηκε στην ανελέητη δίνη του δημοσίου βίου, που ξεγυμνώνει από τα φτιασίδια. Ποτέ δεν σκορπίστηκε, δεν αλλοιώθηκε.
Η Α. Μεγαπάνου στην παρουσίαση του βιβλίου «Πρόσωπα», το 2006.
Εφερε τον εαυτό της με μια φυσική χάρη μέχρι τα 91 της χρόνια. Ισως ήταν η καταγωγή, η ανατροφή και οι αρχές της, που της έδιναν αυτή τη λεπτότητα. «Προφανώς, όμως, ήταν μια εγγενής αίσθηση της ευγένειας και κυρίως μια αίσθηση του μέτρου», λέει η δημοσιογράφος Ρέα Βιτάλη, στην οποία είχε παραχωρήσει μία από τις ελάχιστες συνεντεύξεις των τελευταίων ετών. «Αυτή η γυναίκα έβαζε το μέτρο πάνω από τον εαυτό της». Σε μιαν άλλη σπάνια συνέντευξη, προς την Αναστασία Λαμπρία, έλεγε στη δημοσιογράφο και νυν εκδότρια του «Ποταμού» πόσο διασκέδαζε αλλά και πόσο την ενοχλούσε όλη αυτή η ενασχόληση των τρίτων με τα φουστάνια και τα παπούτσια της.
Με τον πρώτο της σύζυγο, Κωνσταντίνο Καραμανλή.
«Ηξερε πως είναι καλλονή; Σαφώς. Την ένοιαζε; Οχι», εξομολογείται μια αγαπημένη της φίλη. «Αν καμιά φορά της έλεγες “μα τι ωραίο είναι αυτό που φοράς”, σε έκοβε με ένα “ε, καλά χρυσό μου, φτάνει!”». Οταν η Κάλλας επισκέφθηκε εκείνη και τον Καραμανλή στο Παρίσι, έχοντας χωρίσει από τον Ωνάση, αποφάσισαν να πάνε στην όπερα. Η Μεγαπάνου την τελευταία στιγμή αποσύρθηκε διακριτικά, έτσι ώστε η Κάλλας να αισθάνεται η μόνη γυναίκα στο πλευρό του συζύγου της. Και όταν έσβησαν τα φώτα, πήγε και κάθισε δίπλα τους. Στην κηδεία του Καραμανλή έφθασε πρώτη, με τα λουλούδια της, στάθηκε λίγο απόμερα και χάιδεψε το φέρετρο με τα εκπληκτικής ομορφιάς δάχτυλά της, σαν νεύμα για το ύστατο ταξίδι. Διατηρούσε πολύ ζεστές σχέσεις με τους δύο άνδρες που παντρεύτηκε, αλλά και με τον Αλέξανδρο Μεγαπάνο, γιο του Νώντα, καθώς και ένα μέρος της οικογένειας Καραμανλή.
Αν θέλουμε να την καταλάβουμε, ας διαβάσουμε τα βιβλία της, τα οποία θεωρούσε και η ίδια ως τον καλύτερο τρόπο για να τη γνωρίσει κάποιος. Είχε το θάρρος να γράψει, λ.χ., την ιστορία μιας εκδιδόμενης γυναίκας στον «Διάλογο με την Αννα». Ενήμερη της τεχνολογίας, είχε υπολογιστές από πολύ νωρίς, έβλεπε γαλλική τηλεόραση, διάβαζε και απολάμβανε την κλασική μουσική. Είχε jourfix με την Αλκη Ζέη, τον Μάνο Ελευθερίου και τον Θανάση Νιάρχο και μεγάλη φιλία με την πριγκίπισσα Ειρήνη και το ζεύγος Πάρι και Μερόπης Πρέκα. Αγαπούσε ιδιαίτερα το Μουσείο Μπενάκη, το οποίο στήριξε με δωρεές αντικειμένων, βιβλίων, έργων τέχνης, ενώ πρωτοστάτησε στη δημιουργία του πωλητηρίου. Τα βιβλία της «Σχέδια από ελληνικά κεντήματα», «Πρόσωπα και άλλα κύρια ονόματα» κυκλοφόρησαν από το μουσείο.