Ο διακεκριμένος διεθνολόγος Χρήστος Ροζάκης, σε συνέντευξη που έδωσε, περιέγραψε το Καστελλόριζο ως «απομονωμένο», ευρισκόμενο «σε απόσταση» (από την ηπειρωτική χώρα) και «κοντά στις τουρκικές ακτές».
Ανέφερε επίσης (κάποιοι έγραψαν: «ισχυρίστηκε»…) ότι «το μήκος των ακτών της Τουρκίας απέναντι στο μήκος των ακτών της Κύπρου είναι πολύ μεγαλύτερο». Επέκρινε, επίσης, τον εγκλωβισμό της πολιτικής μας στον μαξιμαλισμό: «Εμείς έχουμε αναπτύξει μια μαξιμαλιστική θέση, ή μία σειρά μαξιμαλιστικών θέσεων. Είναι διαπραγματευτικές θέσεις αυτές, ένα κράτος ξεκινάει πάντα μια διαπραγμάτευση με μαξιμαλισμούς, από κει και πέρα υποχωρεί σε δεύτερες θέσεις».
Οι νεοκαραμανλικοί της κυβέρνησης, που ομνύουν στη γραμμή Μολυβιάτη, δηλαδή της ακινησίας στα ελληνοτουρκικά με όποιο κόστος, κόντεψαν να πάθουν έμφραγμα. Ιδίως ο Γ. Κουμουτσάκος, ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, που εισέδυσαν μέσα του, ως πνεύματα, ο Κολοκοτρώνης, ο στρατηγός Φραγκούλης, μα και αυτός ο Ανδρέας Παπανδρέου, με αποτέλεσμα ένα ντελίριο στο Twitter, που δεν αποδεικνύει τίποτε άλλο εκτός από τον θυμό εκείνου που το έγραψε:
«Οταν πρόκειται για εδαφική ακεραιότητα, κυριαρχία ή κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, είναι αδιανόητο να μιλάμε για “απομονωμένα” τμήματα ελληνικής επικράτειας. Η υπεράσπιση της έσχατης γωνιάς της πατρίδας είναι θεμελιώδης υποχρέωση του ελληνικού κράτους, του κάθε Ελληνα. Aυτή η υποχρέωση γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, για τις ακριτικές περιοχές της χώρας μας. Και αυτό ισχύει απόλυτα είτε αφορά ξηρά, νησί ή τμήμα της θάλασσάς μας. Αλλωστε, η νησιωτικότητά μας, απ’ άκρη σ’ άκρη, είναι σάρκα από τη σάρκα της Ελλάδας. Δεν διαχωρίζεται. Δεν τεμαχίζεται».
Σύμφωνοι, αλλά στα ουσιώδη θέματα που έθεσε ο Ροζάκης, ο Κουμουτσάκος δεν απαντά: Είναι ή όχι απομονωμένο το Καστελλόριζο; Είναι ή όχι πολύ μεγαλύτερες οι τουρκικές ακτές από τις ακτές της Κύπρου; Είμαστε ή όχι παγιδευμένοι στον μαξιμαλισμό, που αυτός υπηρέτησε, ως πνευματικό τέκνο του Μολυβιάτη; Τίποτε από αυτά, απλώς βρίσκει καταφύγιο στον πατριωτισμό, όπως και τόσοι άλλοι σαν εκείνον, αν θυμηθούμε τον καλό δόκτορα (Σάμιουελ Τζόνσον).
Θα επανέλθω, όμως, την Κυριακή στο θέμα, διότι είμαστε μόλις στην αρχή…
Oops! I did it again
Θυμήθηκα το ποπ τραγουδάκι από το μακρινό 2000, διότι μετά το τελευταίο περιστατικό δεν έχω πια αμφιβολία ότι ο βουλευτής Σάκης Παπαδόπουλος είναι η Μπρίτνεϊ Σπίαρς του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι συνέβη. Σε συνέντευξη που έδωσε ο μελίρρυτος και μειλίχιος Σάκης, ο πάντα ψύχραιμος και διαλλακτικός Σάκης, αναφερόμενος στις αποκαλύψεις γύρω από την υπόθεση Παππά, δήλωσε τα εξής: «Υπήρχε επηρεασμός από κάποιους από μας, που ήθελαν μια πιο γρήγορη πορεία της Δικαιοσύνης προς αυτά που νόμιζαν (και είχαν και εδώ αυταπάτες) ότι θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν. […] Υπήρξε επιχείρηση επηρεασμού, αλλά τα πρόσωπα της Δικαιοσύνης δεν πρέπει να υπακούουν σε εντολές πολιτικών. Ο,τι και να έλεγε ο Παπαγγελόπουλος δεν είχε καμία υποχρέωση ο δικαστικός που τον άκουγε να τον υπακούσει». Πρόσθεσε μάλιστα, ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία ως προς το τι εννοούσε, ότι τα περί «αρμών της εξουσίας» τα συζήτησαν στο κόμμα: «Κάναμε κριτική και στον Αλέξη Τσίπρα»! Τι μου λέτε;
Επειδή όμως όλα αυτά ενόχλησαν και, ως γνωστόν, ισχύει πάντα η σοφία του ανέκδοτου με τον λαγό και την τίγρη, την επομένη ο κ. Σάκης έσπευσε να ανακαλέσει. «Oops! I did it again» και αμέσως μεταβολή: όχι δεν εννοούσε τον Παππά, εννοούσε τον… Αδωνι Γεωργιάδη! Αυτός ήταν ο «κάποιος από εμάς», εξήγησε μάλιστα ότι χρησιμοποίησε το πρώτο πληθυντικό από συναδελφικότητα, καθώς και αυτός και ο Αδωνις ανήκουν στους νέους πολιτικούς.
Εν πάση περιπτώσει, δεν αξίζει τον κόπο να σκύψουμε στις λεπτομέρειες του περιστατικού – είναι σε όλους φανερό τι έχει συμβεί. Το επισημαίνω, όμως, διότι είναι η πολλοστή φορά που το κάνει αυτό ο κ. Σάκης και, επειδή δείχνει καλός άνθρωπος, αναρωτιέμαι μήπως έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα και χρειάζεται βοήθεια. Μήπως είναι ένα βίτσιο αυτό – αλλά δεν θα ήθελα να προχωρήσω. Πάντως, κάποιος, ο οποίος συστηματικά φέρνει τον εαυτό του στην ταπεινωτική θέση ώστε να πρέπει να πάρει πίσω τα λόγια του και να τα φάει, πρέπει να αντλεί κάποιου είδους ικανοποίηση από τον εξευτελισμό…
Τον είχε δίπλα του
Είχα πειράξει τον Ανδρέα Λοβέρδο για την υπερβολική σχολαστικότητα με την οποία καθάριζε το βουλευτικό έδρανό του, την εποχή της καραντίνας. Επειδή μούσκευε ολόκληρα πακέτα με χαρτομάντιλα τσέπης και «σφουγγάριζε» τον χώρο μπροστά του. Το τεστ αντισωμάτων, στο οποίο υποβλήθηκαν τα συνολικά 1.500 άτομα που εργάζονται στο κτίριο της Βουλής, τον δικαίωσε: ο διπλανός του (παρά ένα κενό έδρανο), ο βουλευτής Ανδρέας Πουλάς, βρέθηκε θετικός στα αντισώματα. Με άλλα λόγια, ο Λοβέρδος πράγματι είχε τον ιό δίπλα του.
Ο ίδιος είναι πολύ περήφανος γι’ αυτό, όπως μαθαίνω, οπότε ίσως δεν θα ήταν κακή ιδέα να του απονείμει ένα τιμητικό δίπλωμα το υπουργείο Υγείας…