Οι ηλικιωμένοι λησμονούν τα στέκια τους

Οι ηλικιωμένοι λησμονούν τα στέκια τους

2' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το ραντεβού δεν έχει ακριβή ώρα, αλλά αν έπρεπε κάπως αυτή να προσδιοριστεί θα ήταν η ώρα που πέφτει λίγο η ζέστη και σκάει μύτη η δροσιά του απογεύματος. Είναι τότε που ο κύριος Μιχάλης παίρνει το μπαστούνι του, το οποίο φυλάει πίσω από την πόρτα, και κάνει τη διαδρομή ώς την πλατεία. Από το παγκάκι θα δει έναν έναν τους φίλους του, «συντρόφους» τους φωνάζει, εννοώντας στο «χαράκωμα» της τρίτης ηλικίας, να καταφθάνουν κι αυτοί. Για τους περισσότερους είναι η μόνη έξοδος της ημέρας και δεν τη χάνουν. Δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον χρόνο που περνούσαν στο ΚΑΠΗ, μα κάτι είναι κι αυτό.

Τα ΚΑΠΗ, τα στέκια των ηλικιωμένων, ήταν τα πρώτα που έκλεισαν λόγω της πανδημίας και όλοι καταλαβαίνουν ότι θα είναι τα τελευταία που θα επαναλειτουργήσουν. Ηταν 8 Μαρτίου όταν ανακοινώθηκαν τα πρώτα μέτρα αντιμετώπισης του κορωνοϊού, ενώ προχθές 11 Ιουλίου δημοσιεύθηκε η κοινή υπουργική απόφαση που ορίζει ότι τα ΚΑΠΗ θα παραμείνουν κλειστά τουλάχιστον έως τις 26 Ιουλίου 2020. Για όσους η ζωή κυλάει έτσι κι αλλιώς αργά, πρόκειται για μια αιωνιότητα. «Μια μέρα είδαν και απόειδαν και μας είπαν κάντε κάτι, αν δεν πεθάνουμε από τον ιό, θα πεθάνουμε από κατάθλιψη!». Η κ. Μαίρη Κανελλοπούλου είναι υπεύθυνη των τεσσάρων ΚΑΠΗ που λειτουργούν στον Δήμο Κηφισιάς. Οι χώροι αυτοί σε καθημερινή βάση εξυπηρετούσαν περισσότερα από 400 άτομα. Εκλεισαν για το καλό τους, μα άφησαν ένα μεγάλο κενό. «Επικοινωνούν μαζί μας, προσφέρουμε ψυχολογική υποστήριξη. Τα πιο δύσκολα φυσικά ήταν την περίοδο της καραντίνας, τώρα τουλάχιστον βγαίνουν από το σπίτι. Ομως τους λείπουν η παρέα, οι φίλοι τους, αλλά και εμείς. Ερχονταν σε επαφή μαζί μας καθημερινά. Είχαμε διάφορα προγράμματα, από θεατρικές ομάδες, μουσικές ομάδες, ομάδες χορού, κάναμε μαθήματα υπολογιστών, ξένων γλωσσών, πάρα πολλά, πράγματα που θα ζήλευαν και άνθρωποι της δικής μας γενιάς. Είναι λογικό να νιώθουν οι άνθρωποι αυτοί, αν όχι κατάθλιψη, μια θλίψη. Το λοκντάουν αποκάλυψε πόσο σημαντικοί είναι αυτοί οι χώροι».

Παρόμοια εικόνα στο κεντρικό ΚΑΠΗ Χαλανδρίου (στον δήμο λειτουργούν συνολικά τρία ΚΑΠΗ), από όπου καθημερινά περνούσαν 60-70 ηλικιωμένοι. «Σε πολλούς λείπει πολύ, άλλοι φοβούνται περισσότερο», λέει στην «Κ» ο φυσικοθεραπευτής και προϊστάμενος του ΚΑΠΗ κ. Δημήτρης Σάμπαλης. «Κανονικά αυτές τις ημέρες θα ετοιμαζόμασταν για τις 7ήμερες εκδρομές, φυσικά φέτος δεν θα πραγματοποιηθούν». Στο άλλο ΚΑΠΗ του δήμου, το ΚΑΠΗ Τούφας, η υπάλληλος Σταυρούλα Χατζησταύρου έγραψε προ ημερών στο facebook: «Καρέκλες-φαντάσματα. Η κάθε μία έχει και το όνομά της. Κυρ-Γιάννης, κυρ-Κώστας, κυρ-Τάσος, κυρ-Σωτήρης, κυρ-Νίκος, κυρ-Μιχάλης. Τα ζάρια ακούγονται βροντερά μέσα στις άκρες του τάβλι. “Ντόρτια!” Ιαχή νικητή. Το μέτρημα δυνατό και ο νικητής χαμογελάει. “Σε έκλεισα!” Τα παιχνίδια “πόρτες”, “πλακωτό” είναι το κοινό σημείο των παικτών, ενώ στα πράσινα τσόχινα τραπεζάκια οι θαμώνες της τράπουλας μετράνε μυστικά τα χαρτιά τους. “Επ, μην κλέβεις! Σε βλέπω!”. (…) Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε…».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή