Στον δρόμο της Συρίας βαδίζει και η Λιβύη

Στον δρόμο της Συρίας βαδίζει και η Λιβύη

4' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Παρά την προσπάθεια της Αγκυρας να εμφανίσει τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε στενή συνεργασία με τον Ντόναλντ Τραμπ στη Λιβύη, η Ουάσιγκτον κρατά χαμηλούς τόνους για τις στρατιωτικές ενέργειες της Αγκυρας στην περιοχή, ειδικά μετά το ναυτικό επεισόδιο της χώρας με τις γαλλικές φρεγάτες. Ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Αμερικανού προέδρου, Ρόμπερτ Ο’ Μπράιεν, εξέφρασε τη συμπαράστασή του στη Γαλλία για τη διένεξη στη Μεσόγειο, σε μία ένδειξη ότι δεν θέλει να πάρει σαφή θέση στην αντιπαράθεση μεταξύ των δύο χωρών-μελών του ΝΑΤΟ.

Αυτό ακριβώς το χάος στους κόλπους της Συμμαχίας επιθυμεί να εκμεταλλευθεί η Τουρκία, έχοντας άλλωστε εξασφαλίσει μια σιωπηρή ανοχή εκ μέρους του ενοίκου του Λευκού Οίκου, σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους που παρακολουθούν με αγωνία τη «συριοποίηση» της Λιβύης.

Την ίδια στιγμή, το Κοινοβούλιο που έχει έδρα την ανατολική Λιβύη και είναι αυτήν τη στιγμή το μόνο Σώμα ή ηγέτης της χώρας με μια σχετική έστω νομιμοποίηση, έδωσε το πράσινο φως στην Αίγυπτο να επέμβει στρατιωτικά αν απειληθεί η ασφάλεια της χώρας. O Aιγύπτιος πρόεδρος Αμπντελφατάχ Αλ Σίσι έχει θέσει την πόλη της Σύρτης και την αεροπορική βάση Τζούφρα ως κόκκινη γραμμή, καλώντας τον αιγυπτιακό στρατό να είσαι σε ετοιμότητα για οιαδήποτε αποστολή, αν χρειαστεί και «εκτός συνόρων».

Στρατιωτική ετοιμότητα δείχνει και το αντίπαλο στρατόπεδο στην ίδια περιοχή, καθώς ο πρωθυπουργός είχε τις τελευταίες μέρες επαφές με στρατιωτικούς διοικητές, προκειμένου να «εγγυηθεί την ασφάλεια των απελευθερωμένων εδαφών», όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση. Η απόσυρση των Ρώσων μισθοφόρων της Ομάδας Βάγκνερ από τη Σύρτη ίσως αποτελεί ένδειξη ότι η GNA (Σαράζ) ετοιμάζεται να εξαπολύσει επιχείρηση ανακατάληψης της πόλης από τις δυνάμεις που είναι πιστές στον Χαφτάρ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι την περασμένη εβδομάδα ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Χάικο Μάας, είχε προτείνει την αποστρατιωτικοποίηση της Σύρτης ως εφαλτήριο για την έναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. Ωστόσο η Αγκυρα έθεσε, διά στόματος Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ως όρο για την έναρξη διαλόγου την παράδοση της Σύρτης και της αεροπορικής βάσης προτού η κυβέρνηση συμφωνήσει σε εκεχειρία.

Σε άρθρο του στο Politico ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών κατηγόρησε εξάλλου την Ευρωπαϊκή Ενωση ότι απέτυχε να τιμήσει τις αξίες της και να αναχαιτίσει τις επιχειρήσεις του Χαφτάρ κατά της κυβέρνησης στην Τρίπολη. «Ενώ παραστρατιωτικές ομάδες πραξικοπηματιών και μισθοφόροι εξακολουθούν να εξοπλίζονται, η επιχείρηση “Ειρήνη” της Ε.Ε. στη Μεσόγειο που έχει στόχο την τήρηση του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη στην πράξη τιμωρεί τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας», έγραψε.

Απειλές προς Αθήνα, Παρίσι

Ως προς τη στάση της Ελλάδας στη σύγκρουση, τουρκικές διπλωματικές πηγές διαμηνύουν προς κάθε κατεύθυνση ότι η Αγκυρα δεν θα ανεχθεί τη στήριξη της Αθήνας και του Παρισιού προς τον στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ, τονίζοντας ότι η χώρα μας καλά θα κάνει να μην καταφεύγει στη λογική «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου».

Η σημερινή εύθραυστη κατάσταση στη χώρα δείχνει πόσο άλλαξαν οι συσχετισμοί μετά την ενίσχυση της τουρκικής παρουσίας.

Στις αρχές του χρόνου, τον Ιανουάριο, πριν από το συνέδριο του Βερολίνου, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών είχε καλέσει τους βασικούς πρωταγωνιστές στη Μόσχα: τον πρόεδρο της Βουλής, Αγκίλα Σαλέχ, τον επικεφαλής της κυβέρνησης Φαγέζ αλ Σαράζ και τον στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ.

Τότε ο τελευταίος θεωρούσε ότι είχε καλύτερες προοπτικές να κερδίσει στο πεδίο της μάχης και έτσι αρνήθηκε να υπογράψει κείμενο συμφωνίας, που είχε αποδεχθεί ο Φαγέζ αλ Σαράζ.

Εξι μήνες αργότερα ο LNA (Χαφτάρ) φέρεται έτοιμος να συναινέσει στην άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών, αλλά η κυβέρνηση της Τρίπολης θεωρεί ότι μόνο απώλειες θα έχει αν δεχθεί ένα τέτοιο κείμενο. 

Γεωπολιτικό deja vu

Η επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη δεν απέχει πολύ από εκείνη της Ρωσίας στη Συρία, επισημαίνει σε ανάλυσή του στο euobserver ο Νίκου Ποπέσκου, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Μολδαβίας και νυν διευθυντής του προγράμματος για την Ευρύτερη Ευρώπη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (ECFR). O έλεγχος εδαφών της βόρειας Συρίας από την Τουρκία θυμίζει τον ρωσικό έλεγχο σε διάφορες εμπόλεμες ζώνες, όπως η Αμπχαζία ή η Νότια Οσετία στη Γεωργία, η Υπερδνειστερία στη Μολδαβία ή το Ντονμπάς στην Ουκρανία. Ενας ανάλογος διαμελισμός, «παγωμένος» στον χρόνο, είναι η πιθανότερη προοπτική για τη Λιβύη, εκτιμά ο αναλυτής, ο οποίος προσθέτει ότι δεν είναι ευθύνη της Μόσχας πως πολλές άλλες χώρες ακολουθούν τα χνάρια της στη γεωπολιτική σκακιέρα. Εξοικειώνοντας όμως τη διεθνή κοινότητα με τέτοιου είδους πρακτικές, η Ρωσία φαίνεται πως έχει καταστήσει αυτή τη συμπεριφορά όχι μόνο θεμιτή αλλά και ελκυστική. Κι όσο η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες επιτρέπουν να διευρύνονται τα όρια ανοχής, τόσο περισσότερες χώρες αναλαμβάνουν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες. Η ρητορική της Ευρωπαϊκής Ενωσης εναντίον της Κίνας και της Τουρκίας έχει πράγματι σκληρύνει. Πρόκειται όμως για θεωρητική συνειδητοποίηση των νέων γεωπολιτικών συσχετισμών, λέει ο Ποπέσκου, αφού ακόμη δεν έχουν μεταφραστεί σε απτές ενέργειες, όπως παραδείγματος χάριν κυρώσεις. Οσο οι απτές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπολείπονται της διακηρυγμένης επιθυμίας των Βρυξελλών να μιλήσουν τη γλώσσα της ισχύος, τόσο η περιφρόνηση προς την Ε.Ε., που ενίοτε φτάνει τα όρια του bullying, θα βαθαίνει και θα ενισχύεται, προειδοποιεί ο αρθρογράφος. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή