Στο έτος 430 π.Χ., δεύτερο χρόνο του Πελοποννησιακού Πολέμου, κατά τον οποίο οι Σπαρτιάτες έχουν πολιορκήσει την Αθήνα και οι Αθηναίοι μαστίζονται από τον λοιμό, μεταφέρθηκαν για δύο μήνες οι εντεκάχρονοι μαθητές δημοτικού σχολείου στην Τσενγκντού της νοτιοδυτικής Κίνας. Στο νοητό αυτό ταξίδι στον χρόνο τούς παρέσυρε η Μύρτις, η 11χρονη Αθηναία, θύμα του λοιμού, που έχει «αναστηθεί» χάρη στον καθηγητή Μανώλη Παπαγρηγοράκη και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, η οποία πλέον πρωταγωνιστεί σε animation με θέμα την πανδημία και «μιλά», μεταξύ άλλων, κινεζικά. Μύστης των λιλιπούτειων Κινέζων στο αρχαίο ελληνικό πνεύμα είναι ο 34χρονος δάσκαλός τους, Mιάο Μπιν, απόφοιτος του μεταπτυχιακού του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, ο οποίος έζησε επί μακρόν στην Ελλάδα και τα τελευταία χρόνια εργαζόταν συστηματικά για να δώσει σάρκα και οστά στο όραμά του: να διδάξει αρχαίο ελληνικό θέατρο στην πατρίδα του.
«Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Τσενγκντού, στο οποίο ανήκει το δημοτικό, μου ζήτησε να αναλάβω τη διδασκαλία αρχαίου ελληνικού θεάτρου», εξηγεί ο Mιάο Μπιν στην «Κ». Πρόκειται για μια επαναστατική για τα κινεζικά δεδομένα πρωτοβουλία, καθώς έως σήμερα τέτοιο μάθημα δεν υπήρχε, ούτε βέβαια υπάρχουν άλλοι εκπαιδευτικοί που να έχουν λάβει σχετική εκπαίδευση και δη στην Ελλάδα. «Προ καιρού, η καθηγήτριά μου στο μεταπτυχιακό, αρχαιολόγος κ. Μαρία Μικεδάκη, μου πρότεινε να μεταφράσω στα κινεζικά το βίντεο της Μύρτιδος», εξιστορεί ο Μιάο Μπιν το πώς ξεκίνησε η εμπλοκή του με τη διάσημη Αθηναία και πώς «πάντρεψε» αριστοτεχνικά την Ιστορία με το αρχαίο θέατρο αλλά και τη σύγχρονη, ζοφερή πραγματικότητα της πανδημίας. «Παρακολουθώντας το βίντεο συγκινήθηκα πολύ, όχι μόνο λόγω της ιστορίας, αλλά επειδή διέκρινα πως αυτή μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά της ίδιας ηλικίας να αντιληφθούν καλύτερα την τρέχουσα κατάσταση».
Γνωρίζοντας το ιστορικό πλαίσιο και διαθέτοντας την ανάλογη αμφίεση, ο Mιάο Μπιν αξιοποίησε μεθόδους θεατρικού παιχνιδιού, παροτρύνοντας τους μαθητές να υποδυθούν τους Αθηναίους της εποχής, που επιβίωναν μεταξύ δύο ασύμμετρων απειλών, του εχθρού προ των πυλών και του λοιμού εντός.
«Αφού το σώμα της ήταν για τόσο πολλά χρόνια θαμμένο στο έδαφος, πώς μπόρεσαν να το βρουν;». «Τι μπορεί να σκέφτεται μια εικονική προσωπικότητα;». Αυτά ήταν μερικά από τα ερωτήματα των μαθητών για την πρώτη αλλά και τη «δεύτερη» ζωή της συνομήλικής τους, άπαξ και η Μύρτις τούς συστήθηκε στο πρώτο μάθημα. Ακούγοντας για τις ελλείψεις της εποχής εκείνης σε φαγητό και φάρμακα, οι μαθητές –ακόμα και όσοι δεν ζουν σε εύπορες οικογένειες– κινητοποιήθηκαν για την εξάλειψη των εν λόγω διαχρονικών προβλημάτων.
Ο Mιάο Μπιν έφερε στους μαθητές αρχαία ελληνικά κουστούμια και τους ζήτησε να ράψουν μόνοι τους έναν χιτώνα ακολουθώντας σχετικές οδηγίες από βίντεο, έναν «άθλο» στον οποίο εκείνοι ανταποκρίθηκαν άψογα.
Γνωρίζοντας πλέον το ιστορικό πλαίσιο και διαθέτοντας την ανάλογη αμφίεση, ο Mιάο Μπιν αξιοποίησε μεθόδους θεατρικού παιχνιδιού, όπως το role playing και τον αυτοσχεδιασμό, παροτρύνοντας τους μαθητές να υποδυθούν τους Αθηναίους της εποχής, που επιβίωναν μεταξύ δύο ασύμμετρων απειλών, του εχθρού προ των πυλών και του λοιμού εντός: «Τα παιδιά αντιλήφθηκαν ότι τα θύματα των πολέμων και των επιδημιών είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, όπως η Μύρτις, ενώ πολλά συνέδεσαν το τότε με το τώρα και ένιωσαν τυχερά που στην εποχή μας ξεσπούν σπανίως πόλεμοι και η ιατρική έχει εξελιχθεί ραγδαία».
Οι εντεκάχρονοι Κινέζοι παρακολούθησαν εφέτος μόνο για δύο μήνες μαθήματα αρχαίου ελληνικού θεάτρου, καθώς η πόλη τους βρισκόταν σε καραντίνα για πολύ καιρό. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, η Τσενγκντού των 16 εκατ. κατοίκων, πατρίδα του πάντα, είναι ένας παράδεισος επί κινεζικού εδάφους, «μια πόλη στην οποία αν πας, δεν φεύγεις ποτέ». Ωστόσο, η καθημερινότητα ακόμα και μετά τον εγκλεισμό υπήρξε δύσκολη: μαθητές και δάσκαλοι κάθε πρωί θερμομετρούνταν, έτρωγαν χωριστά τα μεσημέρια, ενώ σε κάθε όροφο φιλοξενείτο μόνο μία τάξη.
Το εν λόγω μοντέλο βιωματικής μάθησης ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους στην Τσενγκντού, καθώς διεύρυνε τους γνωστικούς ορίζοντες των παιδιών και καλλιέργησε την ενσυναίσθησή τους. Η καινοτόμος, δε, διδασκαλία του νέου γνωστικού αντικειμένου παρουσιάστηκε στα τοπικά ΜΜΕ. Ως εκ τούτου και κορωνοϊού επιτρέποντος, ο Mιάο Μπιν ετοιμάζεται να συνεχίσει τη διδασκαλία και την επόμενη σχολική χρονιά. «Ετοιμάζομαι να διδάξω 11 τάξεις, δηλαδή 500 με 600 παιδιά» λέει περιχαρής ο ίδιος, ενώ, καθώς έχει συμβάλει στην αδελφοποίηση της Τσενγκντού με την Αθήνα και την Πάτρα, προαναγγέλλει ότι τα επόμενα χρόνια θα δούμε πολλές και ενδιαφέρουσες ελληνοκινεζικές συνεργασίες.