Ελα όπως είσαι ★★★
ΚΩΜΩΔΙΑ (2019)
Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Γουόνγκ
Ερμηνείες: Γκραντ Ροζενμάγιερ, Ράβι Πατέλ, Γκαμπουρέι Σιντιμπέ
Διασκευάζοντας το επιτυχημένο βελγικό «Hasta La Vista», η κλασική ταινία δρόμου αποκτά ξεχωριστό χαρακτήρα, χάρη σε μια ομάδα ιδιαίτερων πρωταγωνιστών. Ο Σκότι, ο Ματ και ο Μο είναι τρεις νέοι άνδρες, με διαφορετικούς βαθμούς αναπηρίας και ένα κοινό πρόβλημα: είναι όλοι τους παρθένοι, κάτι το οποίο σκοπεύουν να αλλάξουν με ένα ταξίδι βόρεια, στο Μόντρεαλ του Καναδά, όπου ένας ειδικευμένος οίκος ανοχής προσφέρει τις σχετικές υπηρεσίες. Ετσι, παρά τους δισταγμούς και κρυφά από τους γονείς τους, η παρέα μπαίνει στο βανάκι, με την πληθωρική Σαμ πίσω από το τιμόνι και η περιπέτεια ξεκινά.
Ο Ρίτσαρντ Γουόνγκ υπογράφει ένα γλυκόπικρο φιλμ, όπου πάντως η κωμική ταυτότητα επικρατεί, κυρίως χάρη στους καλογραμμένους χαρακτήρες και στις αφοσιωμένες ερμηνείες των πρωταγωνιστών του.
Ο Γκραντ Ροζενμάγιερ υποδύεται τον τετραπληγικό Σκότι, έναν άνδρα με ελάχιστη κινητική ικανότητα αλλά μπόλικο… πνεύμα, το οποίο συχνά φτάνει τους γύρω του στα άκρα. Μαζί με τους υπόλοιπους της ομάδας θα μπλέξουν σε διάφορες περιπέτειες, καθώς αναζητούν (κυρίως) την ελευθερία και την αξιοπρέπεια που έχουν στερηθεί από τις ζωές τους. Οταν οι ανήσυχοι γονείς θα στρωθούν στο κατόπι τους τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο περίπλοκα.
Σε γενικές γραμμές πρόκειται για μια ιστορία ύμνο στη διαφορετικότητα αλλά και στη μοναδική ταυτότητα του κάθε ανθρώπου. Σε τεχνικό επίπεδο η ταινία δρόμου χρησιμοποιεί τις περισσότερες από τις συμβάσεις της, ωστόσο το προκλητικό, σε αρκετές περιπτώσεις, χιούμορ της προσθέτει πόντους ακόμα και όταν ταυτόχρονα δημιουργεί αμηχανία. Για αυτό άλλωστε φροντίζει και η Γκαμπουρέι Σιντιμπέ, η οποία έγινε γνωστή –και υποψήφια για Οσκαρ– από το «Precious», ενώ εδώ υποδύεται τη δυναμική νοσοκόμα-οδηγό των ταξιδιωτών.
Ενα ντιβάνι στην Τυνησία ★★½
ΚΩΜΩΔΙΑ (2019)
Σκηνοθεσία: Μανέλ Λαμπιντί
Ερμηνείες: Γκολσίφτε Φαραχανί, Φεριέλ Χαμάρι, Χικέμ Γιακουμπί
Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τη Μανέλ Λαμπιντί, η οποία βασίζει ολόκληρο το φιλμ της στην αρμονική, γαλήνια φιγούρα της Γκολσίφτε Φαραχανί («Πάτερσον»). Η Ιρανή ηθοποιός υποδύεται τη Σέλμα, μια νεαρή ψυχαναλύτρια, η οποία έχει ζήσει χρόνια στο Παρίσι και τώρα επιστρέφει στην πατρίδα της, την Τυνησία, με σκοπό να ανοίξει το δικό της ιατρείο. Στη συντηρητική μουσουλμανική κοινωνία ωστόσο το επάγγελμά της είναι το λιγότερο αμφιλεγόμενο, ενώ οι ασθενείς καταφθάνουν με διάφορα αλλόκοτα «προβλήματα». Αποφασισμένη να τα καταφέρει, η Σέλμα θα τα βάλει με όλους και με όλα, προσπαθώντας ταυτόχρονα να προσαρμοστεί σε ένα περιβάλλον τελείως διαφορετικό από εκείνο που άφησε πίσω της.
Το σενάριο προσεγγίζει με χιούμορ και σατιρική διάθεση τα παράξενα της τυνησιακής κοινωνίας, όπως θα τα έβλεπε κάποιος εξωτερικός παρατηρητής. Εχοντας μεγαλώσει στην Ευρώπη αλλά με τις αραβικές ρίζες ισχυρές μέσα της, η Σέλμα θέλει να κάνει μια στροφή στη ζωή της και ταυτόχρονα πιστεύει ειλικρινά πως μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους γύρω της. Από την άλλη αυτή ακριβώς η αυτοπεποίθηση και ο παριζιάνικος αέρας είναι που κάνουν τους πάντες καχύποπτους, οδηγώντας σε κωμικά αποτελέσματα.
Σε δεύτερο επίπεδο, αν και όχι τόσο έντονα όσο θα θέλαμε, η ταινία ασχολείται με τα πιο «σοβαρά» ζητήματα της Τυνησίας, μιας χώρας, η οποία έχει νωπή ακόμα την εξέγερση του 2011 που οδήγησε στην αλλαγή του καθεστώτος καθώς και την πιο έντονη ισλαμοποίηση. Εκείνο που όντως βλέπουμε εμείς είναι άνθρωποι όλων των κατηγοριών, άνδρες και γυναίκες, με ανάγκη να μιλήσουν για ένα σωρό θέματα, από τα πιο απλά και καθημερινά μέχρι εκείνα που προέρχονται από συλλογικά τραύματα του παρελθόντος. Η Σέλμα, ερμηνευμένη εξαιρετικά από τη Φαραχανί, βρίσκεται απέναντι από όλα αυτά και ταυτόχρονα μέσα τους σαν φρέσκο «μπόλι» που μπορεί να βοηθήσει σε ένα καλύτερο αύριο.
22 Ιουλίου ★★½
Σκηνοθεσία: Ερικ Πόπε
Ερμηνείες: Αντρεα Μπέρντσεν, Ελι Ριανόν, Τζένι Σβένεβιγκ
Τρόμος στη Νορβηγία
ΜΕ στοιχεία από συνεντεύξεις επιζώντων της αιματηρής επίθεσης του Αντερς Μπρέιβικ το 2011, ο δημιουργός της ταινίας συνθέτει ένα ντοκιμαντερίστικης αισθητικής μονοπλάνο 72 λεπτών, ακριβώς όσο διήρκεσε και ο τρόμος εκείνη την ημέρα. Στο νησί Ουτόγια της Νορβηγίας, όπου περισσότερα από 500 νεαρά παιδιά βρίσκονται στην κατασκήνωση του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, ένας ακροδεξιός τρομοκράτης ανοίγει πυρ σκοτώνοντας 69 άτομα και τραυματίζοντας σχεδόν 100. Η δεκαοχτάχρονη Κάγια αρχίζει να τρέχει τρομοκρατημένη, ενώ ταυτόχρονα αναζητά την αδελφή της. Ο θεατής παρακολουθεί από τριτοπρόσωπη σκοπιά τη νεαρή κοπέλα· ο δε δράστης παραμένει σχεδόν σε όλη τη διάρκεια αθέατος, με τους συνεχείς πυροβολισμούς ωστόσο να επιτείνουν το σφίξιμο στο στομάχι.
Οδός Μαλασάνια 32 ★★
Σκηνοθεσία: Αλμπέρτ Πίντο
Ερμηνείες: Μπεγκόνα Βάργκας, Ιβάν Μάρκος, Μπέα Σεγκούρα
Στοιχειωμένοι στη Μαδρίτη
Η ταινία τρόμου από την Ισπανία μάς μεταφέρει στη μεταφρανκική Μαδρίτη του 1976, όπου μια αγροτική οικογένεια φθάνει για να ζήσει σε ένα παλιό αλλά ευρύχωρο οροφοδιαμέρισμα. Εκείνο που οι καινούργιοι ένοικοι δεν γνωρίζουν είναι το τρομακτικό παρελθόν του σπιτιού, το οποίο θα επιστρέψει για να τους στοιχειώσει αγρίως και να κάνει τη διαμονή τους εκεί ζωντανή κόλαση. Η ατμόσφαιρα είναι αρκούντως απειλητική και αγωνιώδης από την αρχή της ταινίας, το ίδιο ωστόσο συμβαίνει και με τα κλισέ του είδους, τα οποία ακολουθούνται σχεδόν ευλαβικά. Ανάμεσά τους υπάρχουν βέβαια και κάποιες πιο «ευρωπαϊκές» πινελιές, καθώς και το ιστορικό στοιχείο, που όμως μάλλον πνίγονται μπροστά στην ανάγκη για εύκολο κοψοχόλιασμα.
Το κλαμπ των χωρισμένων ★★
Σκηνοθεσία: Μικαέλ Γιουν
Ερμηνείες: Αρνό Ντικρέ, Φρανσουά-Ξαβιέ Ντεμεζόν
Μετά το διαζύγιο
Η γαλλική κωμωδία παίρνει αφορμή από το (συνήθως δραματοποιημένο) θέμα του χωρισμού, ώστε να αρχίσει να πυροβολεί αδιακρίτως. Ο σαραντάρης Μπεν ανακαλύπτει ξαφνικά πως ο πολυαγαπημένη του σύζυγος τον απατά και ο γάμος τους τελειώνει. Με τους κοινούς γνωστούς τους να τον εγκαταλείπουν, εκείνος βρίσκει καταφύγιο στον Πάτρικ, έναν πλούσιο παλιό του φίλο, ο οποίος προσφέρεται να τον φιλοξενήσει στην πολυτελή βίλα του. Εκεί οι δυο τους θα στήσουν μια ιδιότυπη λέσχη-οργάνωση για χωρισμένους, αποφασισμένοι πια να γλεντήσουν τη ζωή τους. Ο έρωτας ωστόσο θα χτυπήσει κι εκείνος την πόρτα. Μερικά πετυχημένα αστεία αλλά και αρκετές σάχλες, για ένα γενικώς (πολύ) ελαφρύ φιλμ, από εκείνα που γεμίζουν παραδοσιακά τα θερινά σινεμά.
ΕΜΕΙΣ…
Πώς και πού μπορεί να συναντηθούν ο Σάμιουελ Μπέκετ, ο Μπάστερ Κίτον και ο Κώστας Βουτσάς; Την απάντηση επιχειρεί να δώσει το πολυθέαμα με τίτλο «Περιμένοντας…» του Βασίλη Βαφέα, το οποίο συνδυάζει το θέατρο του παραλόγου με τον σουρεαλισμό στον κινηματογράφο και παρουσιάζεται 24-25 Ιουλίου στον ανοικτό χώρο του θεάτρου Αλεξάνδρεια. Πρόκειται για μια σκηνική σύνθεση αφιερωμένη στις άγνωστες πτυχές δύο μεγάλων κωμικών: του Μπάστερ Κίτον από το διεθνές στερέωμα και του Κώστα Βουτσά από το ελληνικό. Μέσα από μια γλυκόπικρη μείξη του κωμικού με το δραματικό, πραγματοποιείται μια ποιητική «βουτιά» στα βάθη των αναπάντητων ερωτημάτων των ανθρώπινων σχέσεων και της ύπαρξης. Τα κείμενα είναι του Βασίλη Βαφέα και του Πάνου Βίτσικα. Εναρξη στις 9 μ.μ.
…ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Μπορεί να πήρε αρκετά χρόνια έως ότου οι πολυάριθμοι φαν του βιντεογκέιμ «The Witcher» το δουν να μεταφέρεται στην οθόνη, ωστόσο η μεγάλη επιτυχία της ομώνυμης σειράς του Netflix φαίνεται πως πλέον… επιταχύνει τις εξελίξεις. Κάπως έτσι η επιστροφή του Γκέραλντ από τη Ρίβια και της παρέας του για τον δεύτερο κύκλο τοποθετείται σύμφωνα με τους δημιουργούς στις αρχές του 2021, με τα γυρίσματα, που είχαν διακοπεί λόγω πανδημίας, να συνεχίζονται στις 17 Αυγούστου. Στην καινούργια σεζόν, εκτός φυσικά από τον πρωταγωνιστή Χένρι Καβίλ, αναμένεται να επιστρέψουν και οι δύο γυναίκες της σειράς, Ανια Σαλότρα και Φρέια Αλεν, με τις ιστορίες των τριών τους πλέον να συμπλέκονται συναρπαστικά.