Στο παλιό καρνάγιο της Αρμένης, στη Σαντορίνη

Στο παλιό καρνάγιο της Αρμένης, στη Σαντορίνη

2' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Αγιε μου Νικόλαε, Αγιε Περαματάρη, που ’σαι στου Αμμουδιού τη μύτη, τσι σκούνες μας να ευλογάς, άρχοντα και προφήτη» έλεγαν οι παλαιοί Σαντορινιοί ναυτικοί για το μικρό εκκλησάκι του θαλασσινού αγίου, που βρίσκεται σε μια μικρή ηφαιστειογενή νησίδα έξω από την Οία. Πολύ πριν ανακαλύψουν οι ξένοι επισκέπτες τη μαγεία της Καλδέρας, οι νησιώτες έκαναν μακρινούς πλόες προς την Αίγυπτο και τη Μαύρη Θάλασσα για να εξάγουν το κρασί και τα τοματάκια τους.

Σήμερα, λίγα πράγματα έχουν απομείνει να θυμίζουν την περίφημη ναυτική δόξα. Πρώτα, είναι τα καπετανόσπιτα που αποπνέουν την αίγλη της παλιάς εποχής. Υστερα, είναι το Ναυτικό Μουσείο Οίας, που φιλοξενεί στολές, χάρτες, ναυτικά φυλλάδια, ακρόπλωρα, εξαρτήματα. Χρειάζεται, όμως, μια φρέσκια μουσειολογική ματιά για να αναδείξει τους θησαυρούς του. Το τρίτο και πιο καλά κρυμμένο στοιχείο είναι ένα καρνάγιο στην Αρμένη, το παλιό λιμανάκι της Οίας, όπου σήμερα πάει κανείς είτε με πλεούμενο είτε καταβαίνοντας το μονοπάτι. Η Αρμένη ήταν ο τόπος όπου έκτιζαν οι Σαντορινιοί τα ιστιοφόρα τους. Εχει λίγα σπίτια, μια ταβέρνα και μια σχολή κατάδυσης.

Στο παλιό καρνάγιο της Αρμένης, στη Σαντορίνη-1

Το εσωτερικό του καρνάγιου σήμερα, μετά τον καθαρισμό.

Κάπου εκεί στριμωγμένο είναι και το παλιό εγκαταλελειμμένο οίκημα, το καρνάγιο του Μαστραντώνη Χάλαρη, του τελευταίου ονομαστού μάστορα του νησιού. Δεν θα μάθαινα ποτέ την ύπαρξή του, αν ο αρχαιολόγος και ερευνητής Λευτέρης Ζώρζος δεν με πήγαινε ώς εκεί. Ο δημιουργός του Ψηφιακού Αρχείου Θήρας, που έχει κάνει κοπιώδεις προσπάθειες να διασώσει όλα τα τεκμήρια από το πρόσφατο παρελθόν της Σαντορίνης, έχει βάλει στόχο να φτιάξει ένα ντοκιμαντέρ για την εκπληκτική ναυτική ιστορία του νησιού, με μαρτυρίες και σπαράγματα.

Χάρη στον Δημήτρη Νομικό, τον ανιψιό του Μαστραντώνη (που έχει φύγει εδώ και πολλά χρόνια από τη ζωή), ο Ζώρζος απέκτησε πρόσβαση στο καρνάγιο. Μέχρι και τον περασμένο Νοέμβριο ο χώρος είχε απομείνει έτσι όπως τον άφησε ο μάστορας, γεμάτος ξύλα φύρδην μίγδην. Με μια εθελοντική προσπάθεια από μέλη του προγράμματος GRAMPUS καθαρίστηκε και ξεδιαλέχτηκε τι έπρεπε να κρατηθεί. Επιανα με τα χέρια μου τα μικρά κομμάτια από σανίδια πάνω στα οποία ο Μαστραντώνης, αγαπητός και γνωστός σε όλη τη Σαντορίνη, κρατούσε με μολύβι τις σημειώσεις του και σχεδίαζε τις γάστρες. Παρατηρούσα, μέσα στο λιγοστό φως που έμπαινε στον πετρόκτιστο θόλο, την πληθώρα από τα σύνεργα που είχε για να χειρίζεται την πρώτη ύλη του. Είχε κάτι το πολύ συγκινητικό… Ο μελλοντικός στόχος είναι να γίνει επισκέψιμο το καρνάγιο ώστε να μπορεί καθένας να δει πώς ταπεινοί καραβομαραγκοί έκαναν την Οία διάσημη από την Οδησσό έως την Αλεξάνδρεια.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή