Αρωμα Ελλάδας: Το Εθνικό στους αρχαιολογικούς χώρους

Αρωμα Ελλάδας: Το Εθνικό στους αρχαιολογικούς χώρους

4' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ταξιδιωτικές και περιηγητικές αφηγήσεις με εντυπώσεις από την Ελλάδα που ξεκινούν από τον 16ο έως και τον 19ο αιώνα, ανθολόγηση κειμένων της αρχαίας ιστοριογραφίας που ανασυνθέτουν την πορεία του αθηναϊκού πολιτεύματος προς τη δημοκρατία, αλλά και ένα διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού σε μετάφραση: ιδού η πρώτη ύλη πίσω από τις παραστάσεις με τις οποίες το Εθνικό Θέατρο ήδη συμμετέχει στον θεσμό «Ολη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός». Και είναι ίσως σαφές, ακόμα και από τους τίτλους, ότι στο επίκεντρο των τριών έργων βρίσκονται μάλλον η ελληνικότητα και τα βιώματα εντός του πλαισίου της, από την αρχαιότητα έως τη νεότερη εποχή, αλλά με το βλέμμα να κοιτά και εκτός συνόρων: «Σπουδαία ερείπια: Η Ελλάδα με τα μάτια των ξένων ταξιδιωτών» ονομάζεται το πρώτο έργο· «Αθηναίων Πολιτεία – Από τον Θησέα στον Σόλωνα» το δεύτερο· «Το αμάρτημα της μητρός μου» το τρίτο, με την επισήμανση ότι παίζεται στην αγγλική γλώσσα.

Η ιδέα για τη δραματοποίηση του διηγήματος του Γεωργίου Βιζυηνού στα αγγλικά ανήκει στην ηθοποιό Ρένα Κυπριώτη, που ερμηνεύει και τα πρόσωπα  της παράστασης. «Ηθελα να επικοινωνηθεί το κείμενο σε αγγλόφωνο κοινό, γιατί όλοι μπορούν να συνδεθούν, η σχέση μητέρας και παιδιού αφορά τους πάντες», λέει στην «Κ». Για του λόγου το ασφαλές, η Κυπριώτη θυμάται ότι από την πρεμιέρα της παράστασης στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, το 2018, το κοινό –φοιτητές και καθηγητές Νέων Ελληνικών, Ελληνες της διασποράς κ.λπ.– ένιωσε να συνδέεται με το κείμενο. «Αρκετοί από όσους παρακολουθούν την παράσταση, γνωρίζουν το διήγημα», συνεχίζει. «Μαζί λοιπόν με τη σκηνοθέτιδα Δανάη Ρούσου, προσπαθούμε να τους δώσουμε την ιστορία πιο “ολιστικά”, καλλιεργώντας το συναισθηματικό κομμάτι. Στο τέλος μας λένε ότι ήταν σαν να είδαν όλη την ιστορία να ξεδιπλώνεται μπροστά τους».

Αρωμα Ελλάδας: Το Εθνικό στους αρχαιολογικούς χώρους-1

Το έργο «Αθηναίων Πολιτεία: Από τον Θησέα στον Σόλωνα» βασίζεται σε κείμενα του Ηρόδοτου, του Θουκυδίδη, του Αριστοτέλη, του Πλούταρχου, του Διογένη του Λαέρτιου κ.ά., τα οποία διηγούνται την πορεία της αρχαίας Αθήνας προς τη δημοκρατία.

Η παράσταση «Σπουδαία ερείπια: Η Ελλάδα με τα μάτια των ξένων ταξιδιωτών (16ος-19ος αιώνας)» βασίζεται σε κείμενα ταξιδιωτών και περιηγητών στην προεπαναστατική Ελλάδα και στο νεότευκτο ελληνικό κράτος. Η σύνθεσή τους έγινε από τους ιστορικούς Στέφανο Καβαλλιεράκη και Αγγελο Κουτσολαμπρόπουλο, ενώ τη σκηνοθεσία ανέλαβε η Νατάσα Τριανταφύλλη, που κατά δήλωσή της δεν ανήκει στους γνώστες της Ιστορίας εκείνης της περιόδου. Τι αίσθηση, λοιπόν, της προκάλεσαν όσα διάβασε; «Νόμιζα ότι η Ελλάδα ήταν τότε μια χώρα υπό το βάρος της τουρκικής κατοχής, όμως υπήρχε και κανονική ζωή, υπήρχε αλληλεπίδραση μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων, οι άνθρωποι έβρισκαν τρόπους να συμβιώνουν» απαντά και συμπληρώνει: «Είναι επίσης εντυπωσιακός ο ενθουσιασμός με τον οποίο είχαν τραφεί οι Ευρωπαίοι περιηγητές. Ερχονταν εδώ έχοντας στο φαντασιακό τους συγκεκριμένα πράγματα για την αρχαία Ελλάδα, την Ακρόπολη και τον Περικλή, όμως αντίκριζαν μια σκληρή πραγματικότητα. Ο Σατωβριάνδος έψαχνε την αρχαία Σπάρτη, όμως κανένας δεν ήξερε να του τη δείξει. Μέχρι σήμερα, άνθρωποι περιμένουν για 20, 30 χρόνια για να μαζέψουν χρήματα και να έρθουν να σταθούν στην Ακρόπολη».

Το έργο «Αθηναίων Πολιτεία: Από τον Θησέα στον Σόλωνα» αποτελείται από πέντε αφηγήματα βασισμένα σε κείμενα του Ηροδότου, του Θουκυδίδη, του Αριστοτέλη, του Πλούταρχου κ.ά., τα οποία διηγούνται το Κυλώνειον Αγος, τη νομοθεσία του Σόλωνα και άλλα στάδια από την πορεία της αρχαίας Αθήνας προς τη δημοκρατία. Σκηνοθετεί ο Βασίλης Παπαβασιλείου, που αν τον ρωτήσεις γιατί η κατάκτηση της αθηναϊκής δημοκρατίας παραμένει ακόμα ανοιχτή υπόθεση, θα απαντήσει ότι η ίδια η δημοκρατία έχει αυτή την ιδιότητα. «Και έτσι ελπίζω να παραμείνει ες αεί» συμπληρώνει. «Αυτός είναι ο φακός που πέφτει πάνω στις επιμέρους πτυχές της δημοκρατικής περιπέτειας. Ενας φιλόσοφος έλεγε ότι δημοκρατία είναι να γυρίζεις διαρκώς γύρω από μια τρύπα, ένα κενό, το οποίο γεμίζουν οι λόγοι των ανθρώπων. Στη δική μας παράσταση καλύπτουμε τη μετάβαση της Αθήνας προς τη δημοκρατία, από την περίοδο που έχουμε φαινόμενα συγκροτησιακής βίας, μέχρι την αναγκαιότητα που κάνει τον Σόλωνα διαιτητή μεταξύ ολιγαρχικών και δημοκρατικών, γιατί ειδάλλως η αλληλοσφαγή θα οδηγούσε στην εξαφάνιση».

Αρωμα Ελλάδας: Το Εθνικό στους αρχαιολογικούς χώρους-2

Η Ρένα Κυπριώτη πρωταγωνιστεί στην αγγλόφωνη παράσταση «Το αμάρτημα της μητρός μου», σε σκηνοθεσία Δανάης Ρούσσου.

Αραγε, όλα αυτά φωτίζονται με νέο τρόπο από το γεγονός ότι οι παραστάσεις του θεσμού «Ολη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» παίζονται σε αρχαιολογικούς χώρους; «Ολα αυτά γίνονται κάτω από φυσικό φως, κάτι ενδιαφέρον, που ίσως εγγράφει και μια υποθήκη για άλλη χρήση των μεγάλων χώρων, όπως η Επίδαυρος, όπου οι παραστάσεις αρχίζουν στις 21.30, ενώ μπορούν θαυμάσια να αρχίζουν στις 19.30», παρατηρεί ο Βασίλης Παπαβασιλείου.

Από την πλευρά της, η Ρένα Κυπριώτη λέει ότι επιδίωξη της αγγλόφωνης παράστασης «Το αμάρτημα της μητρός μου» είναι να συναντηθεί με τον ξένο επισκέπτη σε έναν χώρο προσβάσιμο από τον ίδιο, ενώ την ίδια στιγμή «και εμείς γνωρίζουμε καινούργιους χώρους, που προσφέρουν κάτι νέο στην ατμόσφαιρα». Η Νατάσα Τριανταφύλλη τονίζει και κάτι ακόμα: «Συνδυάζουμε το φαντασιακό των περιηγητών για την Ελλάδα με το δικό μας φαντασιακό για την αρχαιότητα. Θέλουμε και εμείς να μαγευτούμε από αυτήν. Οι αρχαιολογικοί χώροι είναι κατά κάποιον τρόπο αθάνατοι. Σε βοηθούν να καταλάβεις ότι κάτι μένει».

Περισσότερες πληροφορίες στο www.n-t.gr/.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή