Στον σύγχρονο χορό, ίσως περισσότερο από ό,τι σε κάθε άλλη παραστατική τέχνη, τα στεγανά της δημιουργίας ως προς τη μορφή έχουν καταργηθεί. Με κυρίαρχο εργαλείο το σώμα, τα έργα αντλούν υλικό και έμπνευση από τις εικαστικές τέχνες, τον κινηματογράφο, το θέατρο.
Αυτή ακριβώς είναι και η περίπτωση της ομάδας Dame de Pic, που παρουσιάζει την παράσταση «Same Same» στον Εναλλακτικό Χώρο του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, την τρίτη ημέρα (23/8) του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού. H Καρίν Ποντιέ, χορεύτρια, χορογράφος και καλλιτεχνική διευθύντρια της ομάδας, έχει ήδη δημιουργήσει περισσότερα από 40 χορευτικά έργα και η σκηνοθετική ματιά της είναι πλέον αναγνωρίσιμη: ένας συνδυασμός ελαφρότητας ως προς τη φόρμα και θεάτρου του παραλόγου, ως προς την έμπνευση, με αναφορές στο ιδιότυπο, πικρό χιούμορ του Μπάστερ Κίτον και του Ζακ Τατί. Η δουλειά της παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Φεστιβάλ, και το «Same Same» έχει ένα ακόμη χαρακτηριστικό που το κάνει ξεχωριστό: τη σκηνή μοιράζονται –χορεύουν και ερμηνεύουν μαζί– η χορεύτρια Τερέζα Ορντόβα και η σκηνοθέτις Πέτρα Τεϊνόροβα, η οποία στις δικές της παραστάσεις πειραματίζεται με το σωματικό θέατρο και το θέατρο – ντοκιμαντέρ.
Αυτή ακριβώς την ερώτηση, πώς δηλαδή μια χορογράφος αποφάσισε να σκηνοθετήσει – χορογραφήσει μια χορεύτρια και μια σκηνοθέτη, θέτουμε στην Καρίν Ποντιέ λίγες ημέρες πριν η παράσταση ταξιδέψει στην Καλαμάτα. «Το “Same Same” γεννήθηκε από την επιθυμία της Τερέζας και της Πέτρα να μοιραστούν τη σκηνή σε μια παράσταση σε δική μου σκηνοθεσία», απαντά. «Ηθελαν να παρουσιάσουμε ένα κωμικό έργο, κάτι που δεν είναι διόλου εύκολο. Εκτός αυτού, η Τερέζα είναι μια εξαιρετική χορεύτρια, ενώ η Πέτρα δεν είχε ποτέ πατήσει το πόδι της στη σκηνή ως ηθοποιός και ακόμη περισσότερο ως χορεύτρια. Κατ’ αρχάς, λοιπόν, προσπάθησα να βρω το σημείο που θα συνέδεε αυτά τα δύο πρόσωπα και καταλήξαμε ότι θα ήταν τα ρούχα τους. Η επιλογή μας, το στενό ταγέρ και τα ψηλοτάκουνα παπούτσια, έστρεψαν το έργο προς τον κόσμο της εργασίας και την πιο παράλογη πλευρά του. Το παράλογο είναι εξαιρετικό εργαλείο, αφού μας ωθεί να σκεφθούμε έξω από τα συνηθισμένα. Ετσι, επιτρέπει όλες τις παραμορφώσεις του νοήματος, όλες τις υπερβολές».
«Η αδεξιότητα αποκαλύπτει τις ατέλειες σε έναν κόσμο όπου κυριαρχούν η τελειότητα και η τετράγωνη λογική», λέει η Καρίν Ποντιέ (αριστερά).
Και με ποιον τρόπο το χιούμορ εισχωρεί στη σύνθεση; «Το χιούμορ είναι πάντοτε παρόν στη δουλειά μου», απαντά. «Στη συγκεκριμένη παράσταση, σε αυτό συνέβαλαν, επίσης, οι ιδιοσυγκρασίες της Πέτρα και της Τερέζας. Μου αρέσουν η αμηχανία, η αδεξιότητα. Ειδικά η αδεξιότητα αποκαλύπτει τις ατέλειες σε έναν κόσμο όπου κυριαρχούν η τελειότητα και η τετράγωνη λογική. Ταυτόχρονα, μεταφέρει στους θεατές το άγγιγμα του συναισθήματος και της αβεβαιότητας, που αποτελούν τη μαγιά και τον πλούτο των ανθρώπινων σχέσεων».
Μέτρα για τον ιό
Επειτα από ερώτηση της «Κ» σχετικά με την προσαρμογή της διοργάνωσης στα νέα υγειονομικά μέτρα, το φεστιβάλ μάς ενημέρωσε ότι στην κεντρική πλατεία θα δημιουργηθεί περιφραγμένος χώρος με καρέκλες για ορισμένο αριθμό καθήμενων θεατών, δημιουργήθηκε εναλλακτικός χώρος 100 θέσεων εντός του Μεγάρου Χορού, ενώ οι χορευτές θα έχουν κάνει μοριακό τεστ πριν από τις παραστάσεις. Στο κοινό θα γίνεται θερμομέτρηση και υπάρχει η δυνατότητα ιχνηλάτησης.