Εικόνα και επισημάνσεις για Ευρώπη – Τουρκία

Εικόνα και επισημάνσεις για Ευρώπη – Τουρκία

3' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στην τελευταία συνάντηση Μακρόν – Μέρκελ έγινε φανερό ότι οι δύο Ευρωπαίοι ηγέτες υιοθετούν διαφορετικές προσεγγίσεις απέναντι στις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Αμφότεροι το ομολόγησαν στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν, τονίζοντας ταυτόχρονα ότι οι στόχοι τους για τη διαμόρφωση μιας επιθυμητής κατάστασης είναι κοινοί, σε μια προσπάθεια να «πασπαλίσουν με ζάχαρη» τη διαφωνία τους. Ο Μακρόν είναι υπέρ μιας περισσότερο σκληρής γλώσσας απέναντι στην Τουρκία και μεγαλύτερης δραστηριοποίησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο πεδίο, δηλαδή στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Μέρκελ δεν επιθυμεί την αποξένωση της Τουρκίας και τάσσεται υπέρ του διαλόγου, αποφεύγοντας ωστόσο να χρησιμοποιήσει τον όρο «διαπραγμάτευση».

Αυτά ήταν λίγο-πολύ γνωστά από όσα έχουν προηγηθεί. Οπως ήταν αναμενόμενο, τόσο ο Γάλλος πρόεδρος όσο και η Γερμανίδα καγκελάριος τόνισαν ότι επιθυμούν να αποκλιμακωθεί η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο και να επικρατήσει η σταθερότητα. Το καινούργιο και ευνοϊκό για τις ελληνικές θέσεις είναι ότι Μακρόν και Μέρκελ έδωσαν έμφαση στον σεβασμό της κυριαρχίας στην περιοχή, προσθέτοντας ο μεν πρώτος ότι «η Ευρώπη πρέπει να προστατεύει την κυριαρχία των κρατών-μελών όταν αμφισβητείται», η δε δεύτερη ότι «δεν είναι αποδεκτές απειλές κατά της κυριαρχίας κρατών-μελών». Συμπερασματικά λοιπόν η Ευρώπη έχει προχωρήσει στην αναγνώριση ως ευρωπαϊκών ζητημάτων την αμφισβήτηση της κυριαρχίας Ελλάδας και Κύπρου.

Κάτι είναι κι αυτό, έστω και αν η αλήθεια είναι ότι στη σημερινή φάση η Αγκυρα δεν αμφισβητεί την κυριαρχία, αλλά τα κυριαρχικά δικαιώματα των δύο χωρών, αφού στις ΑΟΖ αυτά ασκούνται και όχι κυριαρχία. Κυριαρχία ασκείται στα χωρικά ύδατα από κάθε χώρα. Προς το παρόν πάντως, ο γαλλογερμανικός άξονας βλέπει με διαφορετικό μάτι την εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην Ανατολική Μεσόγειο. Φυσιολογικό, αφού η Γαλλία είναι μεσογειακή χώρα με μακρόχρονη ιστορία γεωστρατηγικής επιρροής στην περιοχή, ενώ η Γερμανία δεν είναι μεσογειακή χώρα και έχει ιστορία δεσμών με την Τουρκία πολλών δεκάδων ετών, πέρα από τα οικονομικά συμφέροντα και τα εκατομμύρια Τούρκων μεταναστών που φιλοξενεί στο έδαφός της.

Οι δύο επόμενες εβδομάδες ενδεχομένως να αποδειχθούν πολύ σημαντικές στα ελληνοτουρκικά. Σήμερα λήγει η NAVTEX που δημιούργησε από πλευράς Τουρκίας το πλαίσιο για να αλωνίζει το «Ορούτς Ρέις» σε ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, δημιουργώντας προηγούμενο (κακά τα ψέματα, αυτό γίνεται) και γνωρίζουμε ποια θα είναι η επόμενη κίνηση της Αγκυρας. Σε μερικές ημέρες η ελληνική Βουλή θα κληθεί να επικυρώσει την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία για τη χάραξη των ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών και, κρίνοντας από την εμπειρία, θα πρέπει να αναμένεται η αντίδραση του Ερντογάν που τη θεωρεί άκυρη. Στις 28 Αυγούστου, το άτυπο συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. συμπίπτει με τη λήξη της τρίμηνης περιόδου για να ικανοποιηθεί από την Αγκυρα το αίτημα της κρατικής τουρκικής εταιρείας για άδεια διεξαγωγής ερευνών σε περιοχή του τουρκολιβυκού μνημονίου, νότια της Κρήτης. Και αν επιλεγεί περιοχή κοντά στα έξι μίλια των χωρικών υδάτων (τα μόνα που αναγνωρίζει η Τουρκία, αφού η ελληνική πλευρά δεν έχει προχωρήσει ακόμη στην επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12), τότε τι θα κάνουμε ως Ελλάδα και ως Ευρωπαϊκή Ενωση;

Για μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης που υφίσταται και εκείνης που διαγράφεται, δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι μόνιμη επιδίωξη της Τουρκίας είναι να σύρει την Ελλάδα σε διμερείς διαπραγματεύσεις «εφ’ όλης της ύλης» κατά τη δική της ερμηνεία, είτε με το καλό είτε με το άγριο. Με αυτή την έννοια, ίσως να μη διστάσει να προκαλέσει θερμό επεισόδιο ή σύρραξη, ρίχνοντας την ευθύνη στην ελληνική πλευρά. Δεν κρύβει ότι νιώθει ασφυξία στα ηπειρωτικά σύνορά της, δεν είναι διατεθειμένη να κάνει πίσω στις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο και επιθυμεί την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης. Δεν την ενδιαφέρει πλέον η ένταξη στην Ευρώπη, οι μόνες κυρώσεις που θα νιώσει είναι εκείνες που αφορούν την τελωνειακή ένωση και, το σημαντικότερο, η Τουρκία έχει ήδη μεταστραφεί σε ισλαμικό κράτος.

Επισημάνσεις για να ξέρουμε τι μας γίνεται, με την προσθήκη ότι στις προχθεσινές δηλώσεις της η Μέρκελ τόνισε ότι η Ευρώπη πρέπει να έχει κοινή γλώσσα απέναντι στην Κίνα, στις ΗΠΑ, στη Ρωσία και στην… Τουρκία, περιλαμβάνοντας και αυτήν στις μεγάλες δυνάμεις, όπως θέλει ο Ερντογάν!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή