Γράμματα Αναγνωστών

4' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ινστιτούτο Βενετίας – «γιατί ανησυχούμε»

Κύριε διευθυντά

Οι τελευταίες εξελίξεις στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας έχουν ιδιαίτερα προβληματίσει τη Διεθνή Ενωση Βυζαντινών Σπουδών (https://aiebnet.gr/el/home-gr/). Εκτιμάμε ότι είναι ορατός ο κίνδυνος το ελληνικό αυτό ινστιτούτο –το οποίο έως τώρα αποτελούσε έναν πραγματικό φάρο για τις βυζαντινές, μεταβυζαντινές και βενετολογικές σπουδές με τα πολυάριθμα δημοσιεύματα και την εν γένει μεγάλη δραστηριότητά του–, να απολέσει τον χαρακτήρα και την επιστημονική του υπόσταση. Για όλους αυτούς τους πολύ σοβαρούς λόγους, η Διεθνής Ενωση εκτιμά ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη τα εξής:

1. Η Ακαδημία Αθηνών πρέπει να επανέλθει στην εποπτική επιτροπή του ινστιτούτου. Είναι, πιστεύουμε, κατανοητό ότι ένα ίδρυμα, το οποίο βρίσκεται εκτός Ελλάδος και ασχολείται αποκλειστικά με την επιστημονική έρευνα, δεν μπορεί να εποπτεύεται μόνον από τα υπουργεία Εξωτερικών και Παιδείας και να απουσιάζει ο ανώτατος πνευματικός όσο και ερευνητικός φορέας της χώρας.   

2. Επίσης, να επανέλθει ο θεσμός των εξετάσεων για τους μέλλοντες υποτρόφους που θα πρέπει να έχουν συγκεκριμένα ενδιαφέροντα, απολύτως συγγενή προς τους σκοπούς και την επιστημονική κατεύθυνση του ινστιτούτου, τα οποία θα μπορούν να επιτελεστούν με επιτόπια έρευνα στο ινστιτούτο, τα αρχεία της Βενετίας, τη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη κ.λπ. Οι εξετάσεις αυτές θα πρέπει να ανατεθούν και πάλι στην Ακαδημία Αθηνών, όπως γινόταν κατά το παρελθόν, ώστε να διασφαλίζεται η εγκυρότητα και το άψογο της διαδικασίας, και 

3. Να ληφθεί ειδική νομοθετική μέριμνα για τους υποτρόφους, όταν λήγει η παραμονή τους στο ινστιτούτο, με αναγνώριση μεταπτυχιακού τίτλου.  

Α. Μαρκόπουλος                                                          

Καθ. ΕΚΠΑ

Γραμματέας

J. Haldon 

Καθ. Princeton Univ.

Πρόεδρος

B. Caseau

Καθ. Sorbonne Nouvelle

Ταμίας

Αιγαίο, τα 12 ν.μ. και «θαρσείν χρη»

Κύριε διευθυντά

Εδιάβασα με προσοχή τις απόψεις για τις θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο του Στέφανου Μάνου και του Αγγελου Συρίγου, δύο προσώπων που εκτιμώ ιδιαίτερα. Είναι βέβαια λυπηρό, τόσα χρόνια από την υπογραφή του Δικαίου της Θάλασσας (1982) και την κύρωσή του από την ελληνική Βουλή (1995), να τίθενται θέματα γραμμών βάσεως, casus belli και μερικής επέκτασης χωρικών υδάτων.

Η Συνθήκη της Λωζάννης ξεκαθαρίζει οριστικά ότι τους παραχωρούμε την ελληνική Μικρά Ασία και Ανατολική Θράκη και παραιτούνται από κάθε αξίωση από τα νησιά του Αιγαίου πέραν των 3 ν.μ. από τις ακτές, πλην Ιμβρου και Τενέδου που θα παρέμεναν σε καθεστώς αυτοδιοίκησης.

Και διερωτάται κανείς: Γιατί τόσες ελληνικές κυβερνήσεις δεν τήρησαν τις διατάξεις του Δικαίου της Θάλασσας και του ελληνικού νόμου; Τόσα χρόνια «φοβικό σύνδρομο»! Τόσα χρόνια συνεχείς υποχωρήσεις! Και φθάσαμε να κάνουν «σουρωτήρι» την ελληνική υφαλοκρηπίδα, να απαιτούν «Γαλάζια Πατρίδα» και να παρανομούν αναίσχυντα με το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Και πού θα πάμε περαιτέρω. Αν έχουμε casus belli για το μισό Αιγαίο, ίσως αργότερα για τη Θράκη, τι θα κάνουμε; Ψυχραιμία;

Φθάνει πια. Είναι καιρός να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υποχωρούμε πλέον. Στην πρώτη παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, αυθημερόν 12 ν.μ. σε όλη την ελληνική θαλάσσια ζώνη. Και σε περιπτώσεις στενών, συμφωνίες όπως στον Βόσπορο και στον Ελλήσποντο. 12 ν.μ. τώρα. «Θαρσείν χρη».

Προδρομος Εμφιετζογλου

Από τα εθνικά θέματα έως τη γραφειοκρατία

Κύριε διευθυντά

Είναι κατανοητό ότι η υπερφορτωμένη επικαιρότητα μπορεί να επικαλύπτει και να παραμερίζει όσα ελπίζαμε ότι θα ήταν στις άμεσες προτεραιότητες της κυβέρνησης. Σας παραθέτω τέσσερις προτάσεις και επισημάνσεις που μπορεί η ανάδειξή τους να βοηθήσει.

1. Πρόταση στο Ισραήλ για μια συνεκμετάλλευση 50 ετών για πιθανά ευρήματα στην ΑΟΖ του Καστελλόριζου. Εννοείται, με αντίστοιχη διακρατική συμφωνία διασφάλισης κυριαρχικών δικαιωμάτων και προμήθειας drones, λειτουργίας ΕΒΟ κ.λπ.

2. Πρόταση στη Γαλλία για 50ετή συνεκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων νότια της Κρήτης. Και πάλι με στρατιωτική συμφωνία αποτροπής ξένων επεμβάσεων και διακανονισμό προμήθειας ναυτικού εξοπλισμού. Εδώ θα πρότεινα, αντί των πανάκριβων φρεγατών, μικρότερα σκάφη έως 25 μέτρων, πιθανώς trimaran, με πλήρωμα έως 12 ατόμων, με μικρότερο πυραυλικό εξοπλισμό, ευέλικτα και με καλή και ασφαλή (για καιρούς) πλεύση. Τρία ή τέσσερα από αυτά να αντιστοιχούν στο κόστος μιας φρεγάτας, η πιθανή απώλεια της οποίας θα ήταν πολύ οδυνηρή.

Οι Γάλλοι είναι ειδικοί στη σχεδίαση και στις ναυτικές κατασκευές.

3. Ο –όποτε– επόμενος ανασχηματισμός να περιλαμβάνει και υπουργείο ή έστω υφυπουργείο πάταξης της γραφειοκρατίας και βελτίωσης της καθημερινότητος των πολιτών. Ηδη αυτό το «τέρας» έχει επεκταθεί σε τράπεζες, Σώματα (με προεξάρχον το Λιμενικό) και άλλες υπηρεσίες, με χιλιάδες παράβολα, άχρηστα χαρτιά και την άδικη αντιμετώπιση των πολιτών ως a priori απατεώνων. Υπάρχουν πολλοί τρόποι κατάπνιξης του «τέρατος».

4. Μέτρα κατά της «χελωνοποίησης» της Δικαιοσύνης, που πλέον έγινε μη δικαιοσύνη. Επιπλέον, τα νομότυπα δόλια τεχνάσματα, για αργοπορία εκδίκασης, σκεπτικά αποφάσεων που προσβάλλουν τη λογική, δημοσιοποίηση ονομάτων των εκδικαζόντων αναρχοτρομοκρατικές υποθέσεις και πιθανές επεμβάσεις στις συνθέσεις των δικαστηρίων είναι μερικά από εκείνα στα οποία θα έπρεπε να εγκύψει ο υπουργός Δικαιοσύνης.

Εύχομαι η κυβέρνηση να ενημερωθεί σχετικά και θα ήμουν ευτυχής αν ασχοληθεί λίγο και με τα «απλοϊκά», που όμως ταλαιπωρούν τους πολίτες που την εξέλεξαν.

Πυρρος Βενετης

Ιατρός

«Ο Ερντογάν έχει κάτι από Μπενίτο»

Κύριε διευθυντά

Οι υπερφίαλες απειλές του Ερντογάν και της παρέας του εναντίον μας εξήγειραν αντίστοιχα τις μνήμες μου του Αυγούστου 1940 και των δύο δεκαετιών που ακολούθησαν. Ο Ερντογάν δεν υστερεί του Μουσολίνι, που καθήμενος πάνω στις 8.000.000 λόγχες του, όδευε προς ανασύσταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Με το ίδιο όνειρο και ισάριθμες λόγχες βαυκαλίζεται και επιχειρεί ο Ερντογάν να αναστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το λάθος του όμως είναι ότι βιάζεται να αρχίσει, και μάλιστα από εμάς, χωρίς να αναμετρά τις αμυντικές κατά των αναρίθμητων Ασιατών επιδρομέων από τον 5ο π.Χ. αιώνα και δώθε νίκες και αναγεννήσεις μας. 700.000 ζωές έχασε η Ελλάδα το 1941-1949. Και υπέστη πλήρη σχεδόν καταστροφή των υλικών δομών της. Αρκεσαν όμως τα επόμενα 15 χρόνια για να αναγεννηθεί. Τώρα η Ελλάδα δεν είναι σχεδόν μόνη, όπως το 1940. Γαλλία, Ισραήλ (και οι δύο πυρηνικές δυνάμεις), Αίγυπτος, Αραβικά Εμιράτα είναι σύμμαχοί μας. Ιταλία, Αυστρία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, ΗΠΑ και άλλοι Ευρωπαίοι ξυπνούν ανήσυχοι και πανέτοιμοι. Και δεν θα χρειασθεί να αναμείνουν έναν αιώνα για να νικήσουν τους Οθωμανούς όπως στη ναυμαχία της Ναυπάκτου του 1571. Θα ηττηθούν οι σημερινοί άκαπνοι από το 1922 Τούρκοι πριν καλά καλά αρχίσουν. Ας είμαστε λοιπόν, όπως πάντα, έτοιμοι για αγώνες και θυσίες. Η νίκη θα έλθει σύντομα.

Γιωργος Ζαχαροπουλος

Εφεδρος ανθ/γός

της Αντίστασης

Βύρωνας

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή