Εσοδα, δαπάνες, επενδύσεις με αξιόλογες αποδόσεις αλλά και «υπεξαιρέσεις» σημαντικών χρηματικών ποσών. Το ταμείο της «17 Νοέμβρη» είναι μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα παράμετρος της ιστορίας της οργάνωσης, για την οποία καθημερινά έρχονται στο φως νέα στοιχεία. Τα πρώτα στοιχεία για το ταμείο αυτό τα εντόπισαν οι διωκτικές Αρχές στη γιάφκα της οδού Πάτμου, όπου, μεταξύ άλλων βρήκαν χειρόγραφες λίστες, αυτοσχέδια εξοδολόγια, όπου καταγράφονταν συστηματικά οι πάσης φύσεως δαπάνες αλλά και τα έσοδα από ληστείες. Ανάλογες καταγραφές βρέθηκαν και σε δισκέτες που κατασχέθηκαν στη γιάφκα της Δαμάρεως.
Οπως προκύπτει πλέον και από τις καταθέσεις των συλληφθέντων μελών, όλοι ελάμβαναν μηνιαία «αποζημίωση» για τις υπηρεσίες που προσέφεραν στην οργάνωση. Μάλιστα, ο Παύλος Σερίφης καταθέτει ότι μετά τον τραυματισμό του σε τροχαίο το 1980 λαμβάνει χρήματα για τις απαραίτητες θεραπείες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από την αστυνομία, τα ετήσια έξοδα της «17 Νοέμβρη» ανέρχονται σε 30 εκατομμύρια δρχ. O διαχειριστής των χρημάτων Δημήτρης Κουφοντίνας, ακολουθώντας τις οδηγίες του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου, δίνει συγκεκριμένα ποσά σε κάθε μέλος. Ακολουθείται πολιτική λιτότητας. Τα μέλη της οργάνωσης, πιθανόν για να μένουν εξαρτημένα, παίρνουν μικρά χρηματικά ποσά. Ειδικά οι νεώτεροι, λαμβάνουν ένα χαρτζηλίκι, «συμβολικό» θα μπορούσε να ειπωθεί.
Οι Γιωτόπουλος και Κουφοντίνας δαπανούν σημαντικά ποσά για κάθε μέλος στη διαδικασία της στρατολόγησης, όταν τους βγάζουν σε πολυτελή εστιατόρια, τους ντύνουν με ακριβά ρούχα, γενικότερα προσπαθούν να τους «θαμπώσουν» με ένα πολυτελή τρόπο ζωής.
Οπως προκύπτει από τις καταθέσεις, ο Κουφοντίνας έπαιρνε τα χρήματα αμέσως μετά τις ληστείες και συχνά οι υπόλοιποι μάθαιναν από τις εφημερίδες πόσα ακριβως είχαν κλέψει. O Γιωτόπουλος ήταν ο μόνος που είχε λόγο πάνω από τον Κουφοντίνα σε θέματα διαχείρισης του κεφαλαίου. Φαίνεται ότι κατά καιρούς ζητάει και λαμβάνει μεγάλα ποσά, χωρίς να δικαιολογεί το λόγο για τον οποίο τα χρειάζεται. Πρόκειται για προσωπικές δαπάνες, που δεν έχουν σχέση με την οργάνωση. Κάποια στιγμή ο Κουφοντίνας δείχνει να εκνευρίζεται με αυτήν τη συμπεριφορά και να σκέφτεται «γιατί μόνον αυτός και όχι κι εγώ». Ετσι, αρχίζει κι εκείνος να «βάζει χέρι» στο ταμείο και να επενδύει σε προσωπικά περιουσιακά στοιχεία. Το παράδειγμά του σύντομα θα ακολουθήσουν και οι αδελφοί Ξηρού, ο Σάββας και ο Χριστόδουλoς.
Μη έχοντες πρόσβαση στο ταμείο, αποφασίζουν απλά να κάνουν και δικές τους «δουλειές». Ληστεύουν τράπεζες και κρατούν οι ίδιοι τα χρηματα. O Βασίλης στην κατάθεσή του μιλάει για τη λεία μιας ληστείας, η οποία διατέθηκε για να εξοφληθούν γραμμάτια του Χριστόδουλου. H επίσημη αντιμετώπιση των «μικρών» της οργάνωσης δεν είχε αλλάξει, πάντως, μέχρι το τέλος της δραστηριότητά της. Ενδεικτικό είναι το εξής παράδειγμα: O Βασίλης Ξηρός, μεταξύ άλλων, έχει πει στους αξιωματικούς της αστυνομίας ότι έλαβε μέρος στην τελευταία ληστεία σε βάρος του υποκαταστήματος του OTE Πατησίων. H λεία της συγκεκριμένης ληστείας ήταν 130 εκατομμύρια δρχ. Οπως είπε στην αστυνομία ο Βασίλης Ξηρός, μετά τη ληστεία του έδωσαν 500 ευρώ για τα έξοδά του και έφυγε για τη Θεσσαλονίκη. Είναι εντυπωσιακή, πάντως, η επίδραση που ασκεί σε αυτούς τους ανθρώπους ο Γιωτόπουλος, που καταφέρνει να τους χρησιμοποιεί σαν στρατιώτες, βάζοντάς τους να κάνουν ληστείες, από τις οποίες αποκόμιζαν το ελάχιστο.