Οι πολίτες αυτής της χώρας έζησαν έντονα από την Ανοιξη του 2004 και μετά τη σκληρή αντιπαράθεση της κυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ για την απογραφή. Η αποκάλυψη των διπλών βιβλίων, που τηρούσε το ΠΑΣΟΚ όσον αφορά τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος, η απόκρυψη των ελλειμμάτων και του χρέους προκάλεσαν στα ενεχόμενα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιδράσεις παράκρουσης και παραφροσύνης, που μετεξελίχθη σε μια συστηματική προσπάθεια καταστροφολογίας και διαβολής της χώρας. Δυόμισι χρόνια μετά η υπόθεση έχει μάλλον κλείσει, αφού η Ευρωπαϊκή Ενωση και ειδικά η Eurostat υιοθέτησαν σε γενικές γραμμές την απογραφή του κ. Γ. Αλογοσκούφη και έτσι εμμέσως πλην σαφώς συμφώνησαν ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ πλαστογραφούσαν τα δημοσιονομικά στοιχεία και απέκρυπταν την επιδείνωση της κατάστασης.
Αν όμως αυτή η πρώτη απογραφή αρχίζει να ξεχνιέται μια δεύτερη που επιμελώς σχεδιάζεται στο υπουργείο Οικονομικών υπό την εποπτεία του κ. Γ. Αλογοσκούφη και με τη συνεργασία του υφυπουργού κ. Πέτρου Δούκα και κυρίως του γενικού γραμματέα κ. Γιώργου Κουρή (του επονομαζόμενου «χρυσό ψαλίδι», γιατί αυτός περικόπτει σε πρώτο βήμα τις δημόσιες δαπάνες) θα προκαλέσει πάταγο και θα οδηγήσει σε αντιπαράθεση όχι μόνο Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, για τις ευθύνες του παρελθόντος, αλλά και αναστάτωση στο εσωτερικό των κομμάτων, αφού το σκάνδαλο είναι διακομματικό και παραμένει κρυφό και εφτασφράγιστο μυστικό 15 και πλέον χρόνια με ευθύνη όλων όσοι πέρασαν από την εξουσία.
Ειδικοί λογαριασμοί
Σε τι συνίσταται αυτό το σκάνδαλο που αποκαλύπτει τώρα η «Καθημερινή»; Πρόκειται για 60 κρυφούς λογαριασμούς, αξίας 8 δισ. ευρώ, που είναι εκτός προϋπολογισμού, που δεν ελέγχονται, δηλαδή ούτε από τη Βουλή ούτε από το Ελεγκτικό Συνέδριο και τους οποίους διαχειρίζονται κατά το δοκούν οι εκάστοτε υπουργοί.
Τα έσοδά τους προέρχονται από τις φορολογίες που εισπράττει το κράτος, με τη μορφή «μικρής» παρακράτησης, που δεν αναγράφεται πουθενά. Οπως π.χ. μου έλεγε ένας βετεράνος του υπουργείου Οικονομικών, εισπράττουμε κατ’ έτος Χ ποσό από τη φορολογία πετρελαιοειδών και από αυτό το 1% ή το 2%, λιγότερο ή περισσότερο, περνάει πλαγίως σε ειδικό λογαριασμό που τον διαχειρίζεται κατ’ απόλυτο κρίση ο κ. Δημ. Σιούφας. ΄Η εισπράττουμε Ψ ποσό από τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Πάλι ένα ποσοστό πηγαίνει σε ειδικό λογαριασμό που τον διαχειρίζεται ο υπουργός Οικονομικών.
Και ενώ όλα τα έσοδα των ειδικών λογαριασμών είναι ποσοστά ή μάλλον παρακράτηση σε άμεσους ή έμμεσους φόρους που πληρώνουν όλοι οι πολίτες, το προϊόν τους μοιράζεται από τον υπουργό στους υπαλλήλους του, με κριτήρια που ο ίδιος ή η συντεχνία των υπαλλήλων έχει ορίσει. Και επειδή όποιος έχει το μαχαίρι έχει και το πεπόνι, οι προνομιούχοι είναι φυσικά οι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών. Από αυτούς τους ειδικούς λογαριασμούς καλύπτονται τα επιδόματα που παίρνει η πλειονότητα των εφοριακών, επιδόματα που μπορεί να φθάνουν και τα 600-800 ευρώ (γι’ αυτό ζητούν 40.000 υπάλληλοι από άλλα υπουργεία να πάνε στην Καραγιώργη Σερβίας). Το σκάνδαλο, λοιπόν, είναι πολυδιάστατο. Το κρυφό ταμείο που έχει στη διάθεσή του ο κάθε υπουργός λειτουργεί σαν τον μπεζαχτά του πασά! Επιτρέπει την οικοδόμηση ενός ιδιότυπου υπουργικού τσιφλικιού, το οποίο διαφθείρει και εξαγοράζει τους υπαλλήλους του με επιδόματα που προκαλούν τη ζήλια και τη μήνιν των άλλων υπαλλήλων του Δημοσίου και με βάση αυτήν τη φαυλοκρατία και τη συναλλαγή διαφθείρεται τελικά όλος ο δημόσιος τομέας.
Ενήμερος ο πρωθυπουργός
Οπως έγραψα στην αρχή, ο κ. Γ. Αλογοσκούφης έχει ενημερώσει τον πρωθυπουργο και έχει πάρει την έγκρισή του για να θέσει τέρμα στην απίθανη αυτή λεηλασία του δημοσίου χρήματος και έχει ήδη αναθέσει στον κ. Πέτρο Δούκα και ειδικά στον κ. Γ. Κουρή την καταγραφή όλων αυτών των ειδικών λογαριασμών. Σύμφωνα με πληροφορίες μου οι πρώτες έρευνες έχουν αναδείξει κυριολεκτικά μια χαώδη κατάσταση με έσοδα που εισπράττονται με αδιαφανή τρόπο και δαπάνες που γίνονται με ρουσφετολογικά κριτήρια και έχουν οδηγήσει στην εκπληκτική διαπίστωση ότι τα κρυφά ταμεία των υπουργών διαχειρίζονται πόρους που για το 2005 έφθασαν τα 8 δισ. ευρώ (!!!), τα οποία είναι πέραν των 40 δισ. που μοιράσθηκαν στα υπουργεία με τον επίσημο προϋπολογισμό. Για το 2006 το ποσόν αυτό έπεσε στα 7 δισ. γιατί κόπηκαν από τον κ. Γ. Αλογοσκούφη κάποιοι ειδικοί λογαριασμοί.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες οι ειδικοί λογαριασμοί ανέρχονται σε 60 και κατανέμονται ως εξής κατά υπουργεία: υπουργείο Ανάπτυξης 12, Εξωτερικών 2, Απασχόλησης 3, Γεωργίας 3, Δημοσίας Τάξεως 4, Δικαιοσύνης 4, Εθνικής Παιδείας 4, Οικονομικών 4, Πολιτισμού 3, ΥΠΕΧΩΔΕ 5, Υγείας 5, Εσωτερικών 4, Εμπορικής Ναυτιλίας 7.
Υπουργικά «ρουσφέτια»
Η αμαρτία των ειδικών λογαριασμών άρχισε πριν από περίπου 30 χρόνια όταν λειτούργησε το ΠΡΟ-ΠΟ, τα έσοδα του οποίου τα πήρε το υπουργείο Πολιτισμού μέσω της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και στη συνέχεια ακολούθησε η διαρπαγή και άλλων πόρων. Οπως μου εξηγούσε ο βετεράνος του υπουργείου Οικονομικών:
«Οι ειδικοί λογαριασμοί, που δουλεύουν παράλληλα με τον τακτικό προϋπολογισμό κάθε υπουργείου, αποτελούν το «ρουσφέτι» του υπουργού, καθώς η εκροή χρήματος εξαρτάται ουσιαστικά μόνο από την υπογραφή του. Οι διαδικασίες ελέγχου είναι τυπικές και δεν υπόκεινται στην κρησάρα των δημοσιονομικών ελέγχων που ισχύουν για τα κονδύλια του ετησίως νομοθετούμενου προϋπολογισμού.
Οι εισροές χρημάτων στους ειδικούς λογαριασμούς προέρχονται από έσοδα που εισπράττουν τα υπουργεία στην άσκηση των δραστηριοτήτων τους. Τα πρόστιμα π.χ. από υγειονομικούς ελέγχους, οι εισπράξεις εισιτηρίων σε μουσεία, η έκδοση αδειών, διάφορα παράβολα κ.λπ. μπαίνουν σε ειδικούς λογαριασμούς των υπουργείων που τα εισπράττουν και «βγαίνουν» με συνοπτικές διαδικασίες όταν η πολιτική ηγεσία τους το θεωρεί σκόπιμο. Αλλά και όταν τα υπουργεία εισπράττουν χρήματα για την υλοποίηση επενδυτικών προγραμμάτων, έχουν φροντίσει να «αφαιρούν» ένα μικρό ποσοστό προτού αρχίσει η χρηματοδότηση των προγραμμάτων αυτών. Τα προεισπραττόμενα αυτά ποσά πηγαίνουν σε «κουμπαράδες» που στη συνέχεια χρησιμοποιούνται κυρίως προς όφελος των εργαζομένων στο ίδιο το υπουργείο.
Τους «λύνει» τα χέρια
Γνωστό, για παράδειγμα, είναι το γεγονός ότι ένα μικρό ποσοστό από ό,τι δαπανά το υπουργείο Εθνικής Αμυνας σε εξοπλιστικά προγράμματα, πηγαίνει σε επικουρικά ταμεία των μονίμων αξιωματικών και υπαξιωματικών των τριών σωμάτων.
Θεωρητικά οι ειδικοί λογαριασμοί «βολεύουν» και τις δύο πλευρές. Δηλαδή ενεργούν ως ένα μικρό ταμείο για το υπουργείο που έχει εισπράξει ίδια έσοδα, ενώ απαλλάσσει το υπουργείο Οικονομικών από τη συνεχή χρηματοδότηση και την κάλυψη εκτάκτων δαπανών στα υπουργεία που έχουν ανάγκη. Στην πράξη, όμως, αποτελούν ένα δέλεαρ ακόμα και για τους πιο «νοικοκύρηδες» υπουργούς να ξοδέψουν χρήματα εκεί που δεν πρέπει. Η ευχέρεια που τους παρέχει η δαπάνη χρημάτων χωρίς να ζητούν υπερβάσεις του ψηφισμένου προϋπολογισμού τους, συχνά οδηγεί σε προσλήψεις εποχικών υπαλλήλων πέραν του κανονικού, έγκριση λειτουργικών και καταναλωτικών εξόδων που δεν είναι αναγκαία, δημιουργία νέων επιδομάτων, δημιουργία αμειβόμενων επιτροπών, επιδοτήσεις φορέων που δεν είναι απαραίτητοι κ.λπ. Ο καλύτερος τρόπος, δηλαδή για να καταστρατηγείται η ετήσια εισοδηματική πολιτική και η δημιουργία ανισοτήτων στους μισθούς που δίνουν το έναυσμα για νέες διεκδικήσεις στους συνδικαλιστές των άλλων υπουργείων».