Η ηρωίνη παράγεται με την επεξεργασία του οπίου. Το πρώτο βήμα της επικερδούς διαδικασίας αφορά τον διαχωρισμό της μορφίνης από το όπιο, ενώ η περαιτέρω επεξεργασία της μορφίνης προσφέρει την υδατοδιαλυτή σκόνη, που μπορεί ο καθένας να αγοράσει στους δρόμους των δυτικών πόλεων.
Το όπιο, η αρχική επεξεργασία του οποίου μπορεί να γίνει σε πρωτόγονα εργαστήρια ακόμη και δίπλα στους τόπους καλλιέργειας, διαλύεται αρχικά σε ζεστό νερό, επιτρέποντας την αφαίρεση των φυτικών ακαθαρσιών. Προσθέτοντας κοινό ασβέστη στο διάλυμα απορρίπτονται πρωτεΐνες, ανενεργά αλκαλοειδή και ρητίνες. Η πρόσμιξη υδροχλωρικού οξέος στο διάλυμα και η διάλυσή του με αιθέρα -διαδικασία ιδιαίτερα επικίνδυνη εξαιτίας της εύφλεκτης φύσης των υλικών- οδηγεί στη δημιουργία «ηρωίνης αριθμός 4», γνωστής και ως «Λευκή Κινέζα».
Σε αυτό το σημείο της επεξεργασίας απαιτούνται ατσάλινα νεύρα και ιδιαίτερη προσοχή, καθώς πολλά είναι τα καταγεγραμμένα περιστατικά όπου η βράση του διαλύματος οδηγεί σε μεγάλη έκρηξη και στον θάνατο των παρευρισκόμενων. Η πάλλευκη σκόνη, με περιεκτικότητα ηρωίνης 98%, είναι η καθαρότερη εκδοχή του ναρκωτικού, που φθάνει στον καταναλωτή με περιεκτικότητα 10%.
Προσθέτοντας λίγη καφεΐνη (που βοηθάει στην καλύτερη εξάτμιση) στη «Λευκή Κινέζα», οι έμποροι πωλούν το προϊόν τους ονομάζοντάς το «Καφέ Μεξικάνα» στις ΗΠΑ ή «Καφετιά» στην Ευρώπη και στοχεύοντας κυρίως τους ευκαιριακούς χρήστες, που προτιμούν να καπνίζουν την ηρωίνη, παρά να κάνουν ενδοφλέβια χρήση της, όπως επιτάσσουν οι άγραφοι κανόνες της «πρέζας».