ΕΘΙΜΑ. «Βόλος, τη 24η.1.1909. Αγαπητή μου Αικατερίνη, υγιαίνειν αξίωνε. Ελαβον την βραχείαν σου καθώς και του μπαμπά. Αλλά είδον να μου γράφεις ότι η κυρούλα είναι άρρωστη και τούτο με ελύπησε πολύ καθώς και την Μαριγούλα. Εγώ εάν δεν έλθω κατά τας Απόκρεως, να μου στείλετε δύο χιλιάρικα λάδι και δύο τενεκέδες ελιές από εκείνες που έχει ακόμη ο μπαμπάς μου, χωρίς άλλο».
«Εν Θραψανώ, τη 5-1-1920. Χρόνια πολλά, θεία, σας στέλνω αυτή την κάρτα προς ενθύμιον του νέου έτους 1920. Υγεία έχομε, θεία, και υγεία ποθώ δι’ υμάς, δόξα τον Θεό. Μάθε ότι εκατέβη και ο Νικόλας απ’ τη Θεσσαλονίκη. Λοιπόν θεία, θα εστείλομε εις το Ηράκλειο μερικά πράγματα, αυγά και λουκάνικα και κουλουράκια που έχω, ξεχωριστά δύο κουλουράκια γραμμένα, να τα στείλετε του ιερωμένου μου (…) δεν τον επρόκαμα, λοιπόν, τα αφήκαμε στην θεία την Αργυρώ και αν βρει κανέναν παπά, ας τα στείλει…».
«Πύργος, 1/1/1916. Αγαπητή Τούλα, σοι εύχομαι από καρδιά να είσαι ευτυχισμένη και με τον νέο χρόνον να είσαι παντρεμένη. Σε φιλώ ο αδελφός σου Νίκος».
30/12/1906 «Προσφιλής μου Σοφία, μετά μεγίστης ευχαριστήσεως έλαβον την δέσμην των βιολεττών με τα ευχάς σου, many thanks dear. Βλέπω, αγαπητή μου, ότι μ’ επρόλαβες. Δέχθητι, ωσαύτως, μυρίας ευχάς εγκαρδίους. Είθε το 1907 να διαρρεύσει υγιές, αίσιον και ευτυχές. Πρόσφερε, παρακαλώ, αυτάς εις όλων την οικογένειαν. Σε ασπάζομαι εκ καρδίας, Ελπινίκη, Κάιρο».
Ορισμένες ευχές από τις κάρτες της συλλογής του Χρήστου Μπουλώτη στο συγκινητικό λεύκωμα «Με ευχετήριες κάρτες… διαδρομές στον χρόνο». Ολα ξεκίνησαν στο τέλος της δεκαετίας του ’50 στη Λήμνο, όταν στα παιδικά μάτια του συγγραφέα, οι πρώτες ευχετήριες κάρτες, πολύχρωμες, δίπτυχες, με αγγέλους, Αϊ-Βασίληδες, χριστουγεννιάτικα δέντρα και έλκηθρα έμοιαζαν να έρχονται από άλλους κόσμους. Σταλμένες οι περισσότερες από συγγενείς στην Αθήνα, ήταν πασπαλισμένες με χρυσόσκονη που «λαμπύριζε σαν απόδειξη πως οι γιορτινές μέρες είχαν κάτι πολύτιμα ξεχωριστό, μαζί και παραμυθένιο, το ζούσαμε εμείς προπάντων τα παιδιά».
Τώρα οι κάρτες που αποτελούν τη συλλογή του αρχαιολόγου και συγγραφέα παιδικών βιβλίων είναι κλεισμένες σε ένα καλόγουστο λεύκωμα 440 σελίδων. Ειδική έκδοση της Τράπεζας Πειραιώς (βγήκε από την Polaris), η οποία θα διατεθεί του χρόνου προς πώληση σε άλλη μορφή.
Κάρτες κάθε εποχής, με παιδιά και ζευγάρια με ροδαλά μάγουλα καλοντυμένα και υγιή, να καθρεφτίζουν μια ανείπωτη ευτυχία και συχνά να αποκαλύπτουν τις σύντομες ιστορίες των ιδιοκτητών τους. Ευχετήριοι λογότυποι πάνω τους με λίγες αράδες καλογραμμένες ή ανορθόγραφες αποκαλύπτουν την καταγωγή του αποστολέα. Ταγμένος της αλληλογραφίας ο Χρ. Μπουλώτης την οποία ώς σήμερα θεωρεί: «σαν μικρή πράξη αντίστασης στην αδηφάγο ηλεκτρονική τεχνολογία», συνεχίζει να αλληλογραφεί όπως με τη Ζυράννα Ζατέλη «σαν σε ατέλειωτη παρτίδα πινγκ πονγκ».
Το ταξίδι σε χάρτινους κόσμους με ποικίλες διαδρομές σε διαφορετικές κουλτούρες και αισθητικές, με ευχετήριες κάρτες που δείχνουν την επικοινωνιακή ιστορία, αλλά και μικρές προσωπικές ιστορίες γεμάτες αισθήματα, εξάπτει τη φαντασία του αναγνώστη της έκδοσης, ενώ βάζουν στον πειρασμό τον ταλαντούχο συγγραφέα – συλλέκτη τους: «να αποτολμήσω μικρά «ψυχογραφήματα» των αλληλογράφων, να διαβλέψω χαρακτήρες ή έστω την κατάσταση του θυμικού τους τη στιγμή που έγραφαν». Γιατί, όπως σημειώνει: «οι ήρωες των καρτών κάθε άλλο παρά χάρτινοι είναι και πάντως εξ ορισμού πιο αληθινοί από τους όποιους λογοτεχνικούς».
Ετσι κάπως ξεκινάει το ταξίδι του πολύχρωμα, μιλώντας για τις καταβολές και τη δυναμική της ευχετήριας κάρτας, των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, τις πασχαλινές και αναστάσιμες, εκείνες για τα ζευγάρια πριν ενωθούν με τα δεσμά του γάμου, τα παιδιά που αναλαμβάνουν να προσφέρουν λουλούδια φορείς αθωότητας, οι γυναίκες που πρωταγωνιστούν επίσης, ενώ από τις ωραιότερες σελίδες της έκδοσης είναι εκείνες που περιλαμβάνουν τις ευχετήριες κάρτες του καθηγητή της ορθοπεδικής Ι. Χρυσοσπάθη αλλά και της συλλέκτριας Μαρίας Γέροντα. Ενα βιβλίο «για την επικοινωνία των ανθρώπων, τις αγωνίες και τις ζωές τους» προλογίζει η Σοφία Στάικου (πρόεδρος του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, υπεύθυνη τομέα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης). Από μας: «Ετος αίσιον και ευτυχές».