Οταν η ηθοποιός σωπαίνει, η μουσική από το μπαρ του Booze Cooperativa, δύο ορόφους πιο κάτω, ξαφνικά κυριαρχεί στον χώρο. Υστερα, περνάει και πάλι στο παρασκήνιο, καθώς το ενδιαφέρον του κοινού στρέφεται σε όσα συμβαίνουν στην αίθουσα. Η «Μέδουσα» της ομώνυμης περφόρμανς ξέρει πώς να μονοπωλεί την προσοχή των θεατών: μιλάει ψιθυριστά λίγο πριν αρχίσει να ουρλιάζει, από αιθέρια ύπαρξη μετατρέπεται σε τερατόμορφο πλάσμα, εξωτερικεύει τα συναισθήματά της με εκπληκτική διαύγεια ή επαναλαμβάνει ασυνάρτητες φράσεις, εμπνέει άλλοτε οίκτο και άλλοτε φόβο, περνάει απότομα από το μίσος για τον εαυτό της στο ναρκισσισμό.
Σκηνές από αρχαίους μύθους εμπλέκονται με την καθημερινότητα μιας σύγχρονης γυναίκας, που ακροβατεί ανάμεσα στη λογική και την τρέλα, πασχίζοντας να ξεπεράσει το τραύμα ενός χωρισμού. Στα όνειρά της, την καταδιώκουν εφιαλτικές μορφές, όπως οι τρεις γριές, που μοιράζονται ένα μάτι στον κλασικό μύθο του Περσέα, ή αντικρίζει μία αποτρόπαια εκδοχή του εαυτού της στον καθρέφτη. Αλλωστε, η μυθική Μέδουσα ήταν στην πραγματικότητα μια τραγική φιγούρα – μία όμορφη κόρη, που βιάστηκε από τον Ποσειδώνα σε ένα ναό της Αθηνάς και μεταμορφώθηκε από την οργισμένη θεά σε γοργόνα με θανατηφόρο βλέμμα. Τελικά, πέφτει και η ίδια θύμα της τρομαχτικής «γοητείας» της, όταν έρχεται αντιμέτωπη με τον καθρέφτη στην ασπίδα του «ήρωα» Περσέα.
Ωστόσο, αυτό που πραγματικά κλέβει την παράσταση στον σύντομο -διαρκεί λιγότερο από μία ώρα- μονόλογο του Καναδού θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη Richard Nieoczym, δεν είναι τόσο το κείμενο, όσο η αισθητική. Ο καθρέφτης, το παραβάν, το στρώμα στο πάτωμα, τα συμβολικά «φίδια» στο κεφάλι της ηρωίδας, όλα τα αντικείμενα που συνθέτουν το λιτό σκηνικό, είναι τοποθετημένα έτσι ώστε να δημιουργούν καθηλωτικές εικόνες: ένα γυμνό σώμα, που διαγράφεται φωτισμένο από ένα κερί, η «ουρά» ενός νυφικού και η αντανάκλασή της, η μπογιά στο χρώμα του αίματος, η ακίνητη γυναίκα – άγαλμα. Σχεδόν κάθε σκηνή θα μπορούσε να «παγώσει» και να αποτελέσει κομμάτι μιας εξαιρετικής έκθεσης καλλιτεχνικής φωτογραφίας.
Η περφόρμανς «Μέδουσα: Η γυναίκα στον καθρέπτη» εντασσεται στο ευρύτερο εγχείρημα της ομάδας θεατρικής έρευνας Mad Dam Theatre Ensemble «Αρχαίοι καθρέπτες- Σύγχρονες φωνές», που περιλαμβάνει μονολόγους βασισμένους σε αρχετυπικές γυναικείες εικόνες της ελληνικής μυθολογίας, πάντα ιδωμένες υπό το πρίσμα της σημερινής πραγματικότητας. Αφορμή για το πρότζεκτ ήταν η διαπίστωση πως τα περισσότερα τέρατα των αρχαιοελληνικών μύθων ήταν γυναίκες, αλλά και η θεωρία του Καρλ Γιουνγκ ότι τα μυθικά πλάσματα έχουν πλέον εσωτερικευθεί και εκδηλώνονται μόνο ως ψυχικές ασθένειες. Η ομάδα έχει παρουσιάσει αντίστοιχες παραστάσεις στην Αθήνα και την Ακρα της Σικελίας, ενώ η συγκεκριμένη παραγωγή είναι αποτέλεσμα μιας συνεργασίας με τις θεατρικές ομάδες Lethal και Contre Courant από τον Καναδά.
Ερμηνεύει η Δήμητρα Μπάρλα, η οποία υπογράφει και τη μετάφραση του κειμένου του Richard Nieoczym μαζί με την Αγγελική Χαρίσκου. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη μέχρι τέλος Ιανουαρίου στο Booze Cooperativa (Κολοκοτρώνη 57).