Πέντε γυναίκες με σημαντικό ερευνητικό έργο

Πέντε γυναίκες με σημαντικό ερευνητικό έργο

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πέντε επιστημονικά επιτεύγματα με γυναικεία υπογραφή από τις βιοεπιστήμες ανέδειξαν οι φετινές βραβεύσεις της L’Οreal – Unesco «Women in Science». Κοινός παρανομαστής για τις πέντε ερευνήτριες από τις πέντε ηπείρους είναι ότι καταπιάστηκαν με δυσεπίλυτα επιστημονικά θέματα (γενετική της επιληψίας, φυσιολογία φυτών σε συνθήκες ξηρασίας, ροταϊός, διαβήτης και συμπεριφορά των βακτηρίων) και ανακάλυψαν νέα δεδομένα. Υπενθυμίζεται ότι το Ιδρυμα L’Oreal – Unesco έχει καθιερώσει τον εν λόγω θεσμό από το 1998 ως αναγνώριση της προσφοράς γυναικών που συμβάλλουν στην εξέλιξη των βιοεπιστημών και των φυσικών επιστημών, σε πείσμα των στερεοτύπων σχετικά με τις «γυναικείες» δεξιότητες. Οπως επισημαίνει ο βραβευμένος με το Νομπέλ Ιατρικής 1999 και πρόεδρος της κριτικής επιτροπής στις βιοεπιστήμες Gunter Blobel, «για να επιβιώσει η ανθρωπότητα, χρειαζόμαστε όλες τις καλές ιδέες, ανεξαρτήτως φύλου».

Με μια από τις πιο παρεξηγημένες ασθένειες, που πλήττει 50 εκατ. ανθρώπους διεθνώς, καταπιάστηκε η Αυστραλή παιδιατρική νευρολόγος Ingrid Scheffer. Ανακάλυψε ένα γονίδιο, του οποίου οι μεταλλάξεις οδηγούν στην εμφάνιση, στην ηλικία των έξι, μιας σοβαρής μορφής επιληψίας. Η κ. Scheffer παρομοιάζει τη δουλειά της με εκείνη του ντετέκτιβ, καθώς καλείται να εξερευνήσει άγνωστες πτυχές του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ωστόσο, η ίδια είναι αισιόδοξη καθώς «το στίγμα της ασθένειας τείνει να εξαλειφθεί στην Αυστραλία», υπογραμμίζει. Ενα ακανθώδες ζήτημα, αυτό της ξηρασίας που επηρεάζει τη βλάστηση και κατ’ επέκτασιν την οικονομία στην Αφρική, επέλεξε ως αντικείμενο έρευνας η Jilly Farrant, καθηγήτρια Μοριακής Φυσιολογίας στο Κέιπ Τάουν της Ν. Αφρικής. Σήμερα, έπειτα από 20 χρόνια συστηματικής δουλειάς, μπορεί να αποδείξει επιστημονικά ότι τα φυτά που έχουν πληγεί από την ξηρασία μπορούν να «αναστηθούν». Της έχει επίσης απονεμηθεί το βραβείο του Ιδρύματος ΜacΑrthur.

Η Αμερικανίδα Bonnie Bassler εξεπλάγη όταν ανακάλυψε ότι «τα βακτήρια επικοινωνούν μεταξύ τους και είναι αυτό που τα κάνει πανίσχυρα. Η ερευνήτρια στο Ιατρικό Ινστιτούτο Howard Hughes και καθηγήτρια Μοριακής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ρrinceton των ΗΠΑ χρειάστηκε να παλέψει πολλά χρόνια για να αποδείξει του λόγου το αληθές. Σήμερα εργάζεται με τα βακτήρια που ευθύνονται για τη χολέρα, τη σαλμονέλα, καθώς και με το Ε. coli και το Vibrio harveyi.

Μια άλλη μάστιγα, που ευθύνεται για τον θάνατο 600.000 παιδιών στον αναπτυσσόμενο κόσμο, τον ροταϊό, έβαλε στο στόχαστρο η Μεξικανή βιολόγος Suzana Lopez. Η καθηγήτρια σήμερα της Αναπτυξιακής Γενετικής και Μοριακής Φυσιολογίας στο Ινστιτούτο Βιοτεχνολογίας στο Μεξικό δημιούργησε ένα διαγνωστικό τεστ για τη νόσο. Επόμενος στόχος της, η ανάπτυξη ενός αντιικού φαρμάκου.

Οσοι πάσχουν από μια σπάνια μορφή κληρονομικού διαβήτη ευγνωμονούν σήμερα την καθηγήτρια Φυσιολογίας, Ανατομίας και Γενετικής στην Οξφόρδη Frances Ashcroft. Η Βρετανή ερευνήτρια ανακάλυψε τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στα επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα και την έκκριση ινσουλίνης από το πάγκρεας και τον τρόπο οι ασθενείς να απαλλαγούν από τις ενέσεις και να λαμβάνουν καθημερινά ένα χάπι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή