Εύη Δημητριάδου
Ανθρωπιστική αποστολή εξετελέσθη
Ιδιωτική έκδοση, 2012
«Ετοίμασα μια βαλίτσα για 3 μήνες με τα πιο παλιά και πρόχειρα ρούχα που είχα. Ηξερα πάντα τι μου ήταν χρήσιμο και τι κουβαλούσα από πλεονεξία και στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν χωρούσε αυτή στη βαλίτσα μου. Αποχαιρέτισα τις φίλες μου τηλεφωνικώς, προσπαθώντας μάταια να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου. Στην πραγματικότητα δεν διέθετα ούτε χρόνο, μα ούτε και τρόπο για να εξηγήσω αυτή μου τη φυγή. […] Το κενό που δεν μπορούσα να καλύψω συμβατικά με έστελνε στα άκρα, στις επικίνδυνες αποστολές. Αλυτα θέματα με ωθούσαν να βγω από τον εαυτό μου, να κινούμαι προς τους άλλους και να μπαίνω σε έναν κύκλο προσφοράς, αποδοχής και αυτοεκτίμησης. Αργότερα θα καταλάβαινα ότι προσφέροντας γιατρεύονται οι πληγές, καθώς αγαπάει κανείς τον εαυτό του μέσα από τις επιλογές του».
Η Εύη Δημητριάδου, με σπουδές στο μάρκετινγκ και το μάνατζμεντ και με επαγγελματική εμπειρία στον χώρο της διαφήμισης και των πωλήσεων, σε πολυεθνική εταιρεία, πήρε κάποτε μια απόφαση. Τα εγκατέλειψε όλα και ξεκίνησε τα ταξίδια. Μονάχα που τα δικά της ταξίδια δεν ήταν βολικά, δεν ήταν «αναψυχή», δεν ήταν πάντως κάτι συνηθισμένο. Σύνορα Ιορδανίας – Ιράκ και Αφγανιστάν, στο πλαίσιο ανθρωπιστικής βοήθειας, συνεπικουρούμενη από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, δεν είναι απλή υπόθεση για μια γυναίκα που έχει συνηθίσει, όπως οι περισσότεροι από εμάς, στη βολή και την ασφάλεια της ειρηνικής ζωής στην Ελλάδα. Οσο και αν η οικονομική κρίση μάς έχει φέρει αντιμέτωπους με ακρότητες και δυσάρεστες πτυχές του νεοελληνικού βίου, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τον τρόμο και την αθλιότητα που έχουν βιώσει χώρες όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ειδικά την τελευταία δεκαετία.
Αποτέλεσμα αυτών των περιπετειών ήταν το χρονικό «Ανθρωπιστική αποστολή εξετελέσθη», το οποίο η Εύη Δημητριάδου εξέδωσε ιδίοις αναλώμασι. Μια καταγραφή όσων είδε και έζησε στους μαρτυρικούς τόπους από τους οποίους πέρασε, των διαλόγων που αντάλλαξε με τους πιο απίθανους ανθρώπους και, εν τέλει, η αφήγηση ενός ταξιδιού εσωτερικού.
Το βιβλίο θα μπορούσε να διαβαστεί σε δύο επίπεδα: το ένα είναι η αποτύπωση μιας συγκεκριμένης πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, το μέγεθος των ανθρωπιστικών κρίσεων, το γεγονός ότι όλα όσα θεωρούμε δεδομένα σε κάποια άλλα μέρη του κόσμου δεν είναι απλώς ζητούμενα αλλά όνειρα απατηλά.
Το δεύτερο επίπεδο είναι αυτό της εσωτερικής αναζήτησης. Οπως ομολογεί και η ίδια, ένα υπαρξιακό κενό την οδήγησε σε πλήρη ανατροπή της ζωής και σε μια παράτολμη επιλογή, η οποία όμως την οδήγησε σε μια εσωτερική γαλήνη και ισορροπία. Σήμερα, η Ε. Δημητριάδου συνεχίζει να γυρίζει τον κόσμο ως συνεργάτης ταξιδιωτικών γραφείων, πολύγλωσση ούσα, έχοντας ένα ακόμα βιβλίο στο ενεργητικό της για τα άλλα, τα πιο «ασφαλή» της ταξίδια. Φαίνεται όμως ότι ήταν μέσα από τις ανθρωπιστικές αποστολές και τους κινδύνους που συγκέντρωσε τον σκορπισμένο της εαυτό.