Πώς η Κατσέλης πτώχευσε για δεύτερη φορά στην ιστορία της

Πώς η Κατσέλης πτώχευσε για δεύτερη φορά στην ιστορία της

4' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το περασμένο καλοκαίρι οι υπεύθυνοι της επιχείρησης «Κατσέλης» και οι πιστώτριες τράπεζες κατέληξαν σε ένα απλό deal: Τα δάνεια της εταιρείας, που είχαν φθάσει τα 120 εκατ. ευρώ, θα αναδιαρθρώνονταν, ο μέτοχος θα έβαζε φρέσκα κεφάλαια και ενόψει της απελευθέρωσης της αγοράς ψωμιού η εταιρεία θα είχε μια ακόμα ευκαιρία. Και οι μεν μέτοχοι έβαλαν τα χρήματα, αλλά οι τράπεζες άργησαν 8 μήνες να υλοποιήσουν ένα μέρος της συμφωνίας, βάζοντας καθυστερημένα τα μισά από τα 15 εκατ. που είχαν υποσχεθεί. Αν διαβάσει κανείς έτσι την ιστορία, τότε φταίνε οι τράπεζες. Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη ανάγνωση.

Ο Νίκος Κατσέλης ήρθε από τη Γερμανία και αγόρασε το εργοστάσιο του Χριστόφορου Χριστοδούλου (Chris Chris) που προηγουμένως είχε μετονομασθεί σε «21η Απριλίου» επειδή ο επόμενος μετά τον Χριστοδούλου ιδιοκτήτης πίστευε ότι έτσι θα πούλαγε πιο εύκολα ψωμί στην Αστυνομία και τον Στρατό πριν πέσει η χούντα. Η χούντα έπεσε και ο διάδοχος του Χριστοδούλου πτώχευσε. Ανέλαβε ο Νίκος Κατσέλης, που γνώριζε τη δουλειά, προερχόταν από οικογένεια αρτοποιών και «ήταν πάνω από τη δουλειά» όπως θυμάται ομότεχνός του. «Στο ψωμί και το αλεύρι επειδή δουλεύεις με μικρά περιθώρια πρέπει να είσαι από πάνω αλλιώς “κοκκινίζουν” τα νούμερά σου πολύ εύκολα».

Η εποχή της δόξας

Τα προϊόντα του είναι αναγνωρίσιμα σε μια «κλειστή» αγορά και ο τζίρος της εταιρείας φθάνει τα 100 εκατομμύρια δραχμές. Το 2000 η μετοχή της εταιρείας εκτοξεύεται μετά την είσοδο στο μετοχικό της με 22% μετόχων που συνδέονται με την οικογένεια Δαυίδ. Το 2007 αυτοί οι μέτοχοι προχωρούν σε προαιρετική και σε συνέχεια υποχρεωτική δημόσια πρόταση με την τιμή της μετοχής να έχει καθορισθεί στα 3,7 ευρώ. H αρχή της κακοδαιμονίας της «Κατσέλης» βρίσκεται κατά τον πρώην βασικό μέτοχό της Νίκο Κατσέλη στη δημόσια πρόταση για την εξαγορά της από την οικογένεια Δαυίδ. Καμία μετοχή δεν αλλάζει χέρια. Εκτός από ένα κρίσιμο ποσοστό 4,5%. Ο Ν. Κατσέλης, που κατά την εποχή της πρότασης ελέγχει με συμμάχους του το 39,25% της εταιρείας έναντι 39,16% που ελέγχει η εταιρεία ΕΔΗΒΕ των Δαυίδ χάνει δύο «συμμάχους» του, που με ποσοστό 4,5% κρίνουν τη μάχη της επιθετικής εξαγοράς. Από τότε τα δικαστήρια της Αθήνας ασχολούνται με την αγωγή του πρώην βασικού μετόχου σύμφωνα με την οποία οι Γ.Σ. και Γ.Κ. πήραν 5,5 ευρώ/μετοχή για να πουλήσουν. Ο παλιός ιδιοκτήτης ζητά από τους νέους αποζημίωση 7,5 εκατ. ευρώ γι’ αυτήν την εξαγορά σε μια υπόθεση που εκκρεμεί. Γεγονός είναι όμως ότι και αυτός αποζημιώθηκε από τα χρήματα που στοίχισε η δημόσια πρόταση .

«Η εταιρεία αγοράσθηκε κάπου 45 εκατομμύρια ευρώ» βεβαιώνει κάποιος από την πλευρά των αγοραστών, που θέλει να παραμείνει ανώνυμος με ένα δάνειο από την Proton Bank. Ομως οι αγοραστές λένε ότι τα κέρδη που είχαν γραφτεί στον ισολογισμό πριν από την αγορά μετατράπηκαν σε ζημιές αμέσως μετά την εξαγορά σε διορθωμένο ισολογισμό. Οι νέοι ιδιοκτήτες αναλαμβάνουν ένα δανεισμό 30 εκατομμυρίων στον οποίο θα πρέπει να προστεθούν 30 εκατομμύρια της «Αλλατίνη» και το δάνειο για την εξαγορά που θεωρείτο Bridge Financing. Παλιοί συνεργάτες του Ν. Κατσέλη είπαν την περασμένη εβδομάδα στην «Κ» ότι οι νέοι ιδιοκτήτες είχαν συμφωνήσει ότι δεν θα συγχώνευαν την «Κατσέλης» με την «Αλλατίνη». «Ηταν σαν να βουτάς ένα διαμάντι στα παλιοσίδερα αλλά οι νέοι μέτοχοι δεν τήρησαν την υπόσχεσή τους. Μια σειρά στελεχών που δούλευαν με την παλιά ιδιοκτησία αποχωρούν και αναλαμβάνουν νέα. Λαμβάνονται αποφάσεις που επιχειρηματίες του κυκλώματος ψωμί-αλεύρι τις θεωρούν λανθασμένες. «Εκλεισαν τη λιανική και κατέστρεψαν το δίκτυο πωλήσεων διότι είχαν τα κεφάλαια και πίστευαν ότι όλα φτιάχνονται με τα κεφάλαια. Αν δεν έχεις στελέχη τα αγοράζεις και αν δεν έχεις δίκτυο έρχεται ο άλλος και παίρνει το προϊόν. Μόνο που το ψωμί αν δεν καταναλωθεί γρήγορα πετιέται».

Η συγχώνευση

Η εταιρεία αποφασίζει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 35 εκατομμύρια ευρώ που όμως δεν στέφεται από επιτυχία, καθώς η κρίση έχει αρχίσει. Ετσι η ΑΜΚ γίνεται με καταβολή μετρητών, ταυτόχρονα η «Κατσέλης» συγχωνεύεται με την «Αλλατίνη» και την ΕΒΙΠΕΤ.Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας σχεδιάζεται να φθάσει το 2011 τα 138-140 εκατομμύρια ευρώ. Ομως το 2010 η Tinola Holdings καταβάλλει 6,5 εκατ. ευρώ. Σε έκθεσή της η Τράπεζα Ελλάδος αναφέρει ότι «από το 2009 η εταιρεία χαρακτηρίζεται από επιδείνωση της οικονομικής της κατάστασης, με κύρια γνωρίσματα την αδυναμία εξυπηρέτησης των υψηλών δανειακών υποχρεώσεων καθώς και την ανάγκη κεφαλαιακής ενίσχυσης». Στις 31.12.2010, η εταιρεία που προήλθε από τις συγχωνεύσεις, ο Ομιλος Nutriart, έχει πωλήσεις 80 εκατομμύρια, κέρδη προ φόρων 56,5 εκατομμύρια και καθαρό χρέος 102,6 εκατομμύρια. Η εταιρεία, σημειώνει η Τράπεζα της Ελλάδος στο πόρισμά της για την Proton, πραγματοποίησε μια έντονα ζημιογόνο χρήση λόγω της πτώσης της τιμής των ακινήτων. «Μία απόφαση του ΣτΕ μειώνει δραματικά την αξία του ακινήτου “Αλλατίνη” στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει αβεβαιότητα ως προς τη συνέχιση της δραστηριότητας του ομίλου». Το φθινόπωρο του 2011 οι διαπραγματεύσεις με τις δανείστριες τράπεζες ήταν σε εξέλιξη. Πριν από λίγες μέρες υποβλήθηκε η αίτηση πτώχευσης και οι διαπραγματεύσεις είναι ακόμα σε εξέλιξη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή