Μπορεί να ηχεί οξύμωρο, αλλά μια μεγάλη αποχή από τις ευρωκάλπες μοιάζει να είναι ο ανομολόγητος στόχος της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, καθώς πιστεύουν προφανώς ότι η μικρότερη προσέλευση ψηφοφόρων θα αμβλύνει ή και θα ανατρέψει τις εις βάρος τους δημοσκοπικές προβλέψεις.
Η παρατήρηση δεν γίνεται τυχαία, καθώς εξηγεί την επιλογή της συγκυβέρνησης να διεξαχθούν οι ευρωεκλογές στον επαναληπτικό γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών (25 Μαΐου) και όχι την πρώτη Κυριακή. Αν ανατρέξει κανείς στα αποτελέσματα όλων των περιφερειακών αναμετρήσεων θα διαπιστώσει κάτι που δεν είναι μυστικό: Στον δεύτερο γύρο πάντα οι ψηφοφόροι ήταν μακράν λιγότεροι από αυτούς της πρώτης Κυριακής. Η αιτία είναι προφανής: Αρκετοί υποψήφιοι εκλέγονται από τον πρώτο γύρο, ενώ σε πολλούς δήμους και περιφέρειες τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής σηματοδοτούν ως βέβαιη την επικράτηση του νικητή (όταν π.χ είναι κοντά στο 50%), γεγονός που καθιστά αδιάφορη την επαναληπτική ψηφοφορία. Ενδεικτικά υπενθυμίζεται ότι το 2010 στον δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών ψήφισαν 1.785.000 λιγότεροι ψηφοφόροι από ό,τι στον πρώτο!
Αν αναρωτιέστε γιατί η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ότι θα ωφεληθούν από τυχόν επανάληψη αυτού του φαινομένου, η απάντηση είναι κι αυτή προφανής: Εκτιμούν ότι το αδύναμο σημείο του ΣΥΡΙΖΑ είναι τα άγνωστα πρόσωπα που θα τον εκπροσωπήσουν σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο, εν αντιθέσει με τα δικά τους. Με απλά λόγια προσβλέπουν την πρώτη Κυριακή ο χάρτης των εκλογών να έχει πολύ περισσότερες γαλαζοπράσινες περιοχές, απ’ ό,τι ροζ, και επομένως να αποσπάσουν τις εντυπώσεις. Επιπλέον προβλέπουν ότι καθώς οι υποψήφιοι των ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ. θα έχουν αποκλειστεί στον πρώτο γύρο οι ψηφοφόροι τους δεν θα επιδείξουν την ίδια ζέση να ξαναπάνε στις κάλπες. Με συνέπεια να απέχουν και στις ευρωεκλογές και τα ποσοστά της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να εμφανιστούν ενισχυμένα.
Στη Ν.Δ. θυμούνται βέβαια και τις ευρωεκλογές του 2009. Το ρεκόρ αποχής που κατεγράφη τότε (ψήφισε μόλις το 52,5%) απεδείχθη ότι βοήθησε την κυβέρνηση. Ο Κ. Καραμανλής ηττήθηκε στις ευρωεκλογές με διαφορά 4 μονάδων, ενώ μόλις τέσσερις μήνες μετά, συνετρίβη με 10,5%! Αντιστοίχως και ο κ. Βενιζέλος εκτιμά βέβαια ότι οι επιδόσεις του την πρώτη Κυριακή θα είναι καλύτερες από τα μονοψήφια ποσοστά που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Διότι απλούστατα το ΠΑΣΟΚ διαθέτει σήμερα 8 εκλεγμένους περιφερειάρχες, οι οποίοι και μόνον λόγω της θητείας τους θεωρείται πιθανόν όχι μόνον να μη συντριβούν, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις να περάσουν και στον δεύτερο γύρο. Ολα τούτα εξηγούν βέβαια την υπεραντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ που κατήγγειλε τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ ότι προγραμμάτισαν με κομματική υστεροβουλία τις ευρωεκλογές.
Υπάρχει ωστόσο μια σημαντική παράμετρος την οποία, ίσως, έχει υποεκτιμήσει τόσο η συγκυβέρνηση, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Εν αντιθέσει με τα επιτελεία τους, αρκετοί εκλογολόγοι πιστεύουν ότι μια μεγάλη αποχή από τις ευρωεκλογές θα ενισχύσει και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το σκεπτικό τους γίνεται αντιληπτό με το εξής απλό παράδειγμα: Αν το συνολικό εκλογικό σώμα συρρικνωθεί στις ευρωκάλπες, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναψηφιστεί από 1,6 εκατ. πολίτες (τόσες ψήφους έλαβε τον Ιούνιο του 2012) το ποσοστό του, βέβαια, θα εκτιναχθεί σε σχέση με το 27% των εθνικών εκλογών.
Και η δεύτερη αυτή παρατήρηση δεν αναδεικνύεται τυχαία. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανές ότι έχει ως κεντρικό του στόχο στις ευρωεκλογές να υπερβεί κατά πολύ το 27%, προκειμένου να καταδειχθεί –έστω ποσοστιαία– η δυναμική του. Αν συμβεί το αντίθετο θα είναι πολύ δύσκολο για τον κ. Τσίπρα να αξιώσει εθνικές εκλογές, ακόμη και αν επικρατήσει της Ν.Δ. Διότι θα καταδειχθεί ως ανέφικτη η προοπτική της αυτοδυναμίας και τα «κουκιά» δεν θα βγαίνουν ούτε με τον κ. Καμμένο. Ως εκ τούτου η ανομολόγητη προσδοκία της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να υπάρξει μεγάλη αποχή στις ευρωκάλπες ίσως αποδειχθεί και εσφαλμένη. Η στρατηγική τους φυσιολογικώς θα έπρεπε να είναι η ακριβώς αντίθετη: Να υπάρξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή και κυρίως να ψηφιστούν τα μικρότερα κόμματα, προκειμένου ο ποσοστιαίος στόχος του κ. Τσίπρα να αποδειχθεί δυσχερέστερος. Χρήσιμο είναι τέλος και ένα ερώτημα: Εχουν αναλογιστεί άραγε στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ ότι μια πρωτοφανής αποχή κατεξοχήν ευνοεί ένα κόμμα στρατιωτικής οργάνωσης με πειθήνιους ψηφοφόρους;