Στα κατάλοιπα του Θεμιστοκλή και του Κόνωνα στην Πειραϊκή Ακτή

Στα κατάλοιπα του Θεμιστοκλή και του Κόνωνα στην Πειραϊκή Ακτή

3' 53" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τελευταία, με αφορμή το τραγικό δυστύχημα στο Πέταλο του Μαλιακού, ξαναήρθε στην επιφάνεια το ζήτημα των λεγομένων «τοπικών κοινωνιών» που αντιδρούν και συχνά κατορθώνουν να ματαιώσουν πρωτοβουλίες, αποφάσεις και έργα εθνικής σημασίας, όπως π.χ. θα ήταν η ζεύξη του Μαλιακού. Στην ουσία πρόκειται για πολύ μικρές μειοψηφίες, για μικρές ομάδες συμφερόντων, που έχουν την αξίωση, και συχνά, το πετυχαίνουν να χαράσσουν… εθνική πολιτική. Στην ίδια κατηγορία υπάγονται και ορισμένα συνδικάτα τα οποία, προκειμένου να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των μελών τους, διεκδικούν εκβιαστικά αποφασιστικό λόγο στη χάραξη πολιτικής για την υγεία, για την εκπαίδευση, για την ενέργεια, για το ασφαλιστικό, για τις τηλεπικοινωνίες και για πολλά άλλα. Το γράψαμε πολλές φορές, αλλά δεν πειράζει, ας το ξαναγράψουμε. Οι πολιτικές αυτές αφορούν σε ολόκληρο το λαό και τα όργανα που έχουν την αποκλειστική αρμοδιότητα να κρίνουν και να αποφασίσουν είναι η εκλεγμένη κυβέρνηση και η εθνική αντιπροσωπεία, γιατί κατά τεκμήριο εκφράζουν το λαό.

Το ζήτημα με το οποίο θα σάς απασχολήσω σήμερα δεν είναι και τόσο σοβαρό (όπως το πάρει κανείς), αλλά είναι χαρακτηριστική περίπτωση «τοπικής κοινωνίας» που επί σαράντα χρόνια καταφέρνει να ματαιώσει όλες τις ενέργειες της κεντρικής εξουσίας και να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Ακριβέστερα, δεν πρόκειται για τοπική κοινωνία, αλλά για μια δεκάδα μαγαζιών.

Εχω μπροστά μου το ενημερωτικό σημείωμα της ΚΣΤ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων με ημερομηνία 27.9.2004 και με την υπογραφή του προϊσταμένου αρχαιολόγου κ. Γεωργίου Σταϊνχάουερ. Το σημείωμα απευθύνεται στο υπουργείο Πολιτισμού και έχει θέμα τη διάσωση και συντήρηση του Κονώνειου Τείχους του Πειραιά, τα κατάλοιπα του οποίου εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει στην ακτή της Πειραϊκής, αυτής της ωραίας συνοικίας με τα νεοκλασικά που σήμερα κατάντησε αγνώριστη…

Οπως γράφει ο κ. Γ. Σταϊνχάουερ, από το Θεμιστόκλειο Τείχος σώζονται μικρά μόνο τμήματα, αυτό που βλέπουμε σήμερα κτίσθηκε με πρωτοβουλία του στρατηγού Κόνωνος το 394 π.Χ. και σώζεται σε μήκος περίπου 2.500 μέτρων, από τη Σχολή Δοκίμων ώς το Πασαλιμάνι. Σε διαστήματα 35-60 μέτρων φέρει πύργους, αρκετοί από τους οποίους αναστηλώθηκαν το 1966. Στα αρχεία της ΚΣΤ΄ Εφορείας υπάρχει λεπτομερής μελέτη της αρχαιολόγου Ηούς Ζερβουδάκη, ήδη από τη δεκαετία του ’60.

Λίγο αργότερα, επί δημαρχίας Σκυλίτση, το τείχος καλύφθηκε με μπάζα, άνοιξαν δεκάδες μαγαζιά και πάνω στο τείχος απλώθηκαν εκατοντάδες τραπεζοκαθίσματα, να κάθεται ο κόσμος, να αγναντεύει το Σαρωνικό και να ξεχνάει την Ιστορία του. Μετά χιλίων προσπαθειών και βασάνων η Εφορεία πέτυχε να κηρυχθεί το τείχος ιστορικό μνημείο (ΦΕΚ 1982), προχώρησε στη διαδικασία έξωσης των τραπεζοκαθισμάτων και μαζί με την Υπηρεσία Αναστηλώσεων εκπόνησε τη μελέτη για την αποκατάσταση του μνημείου και τη διαμόρφωση του χώρου. Παρά την αντίδραση των καταστηματαρχών, γράφει ο κ. Γ. Σταϊνχάουερ, του δημάρχου Πειραιώς αλλά και υπουργών των διαδοχικών κυβερνήσεων των δύο μεγάλων κομμάτων, χάρη στην κινητοποίηση των κατοίκων, την αποφασιστικότητα του τότε πρωθυπουργού Γ. Ράλλη και αργότερα της Μελίνας Μερκούρη, η διαδικασία των εξώσεων ολοκληρώθηκε το 1982. Αρχισε η αποχωμάτωση και ο καθαρισμός του τείχους, εκτός από το τελευταίο τμήμα του στην ακτή Θεμιστοκλέους, όπου μέχρι σήμερα απλώνονται τα τραπεζοκαθίσματα οκτώ καταστημάτων. Σημειωτέον ότι ακριβώς σ’ αυτό το τμήμα εντοπίζεται και ο μοναδικός σωζόμενος πύργος του τείχους του Θεμιστοκλέους.

Επί μία δεκαετία η ΚΣΤ΄ Εφορεία απευθυνόμενη σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες αγωνίζεται, ματαίως, για την ολοκλήρωση του έργου για την αποκατάσταση του τείχους. Γι’ αυτό και αρνείται να δώσει τη συγκατάθεσή της για τη χορήγηση αδειών σ’ αυτά τα οκτώ καταστήματα. Αυτό, όμως, που αρνείται πεισματικά η ΚΣΤ΄ Εφορεία, το έπραξε το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιώς και με απόφασή του της 8.10.2003 χορήγησε άδεια λειτουργίας των καταστημάτων εντός του αρχαιολογικού χώρου!

Η Εφορεία προσέφυγε στα δικαστήρια και στην Περιφέρεια. H Εισαγγελία Πρωτοδικών άσκησε ποινική δίωξη κατά των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου και η Περιφέρεια χαρακτήρισε την απόφασή του: «Παράνομη και ακυρωτέα». O Δήμος Πειραιά και οι καταστηματάρχες κατέθεσαν αίτηση αναστολής και ακυρώσεως της απόφασης της Περιφέρειας, το Συμβούλιο Επικρατείας, όμως, απέρριψε τόσο την αίτηση του δήμου όσο και εκείνη των καταστηματαρχών, για «λόγους δημοσίου συμφέροντος συνισταμένους στην ανάγκη προστασίας του αρχαίου μνημείου […] και αποτροπής της έμμεσης ή άμεσης βλάβης από την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων και τις συναφείς δραστηριότητες επί ή πλησίον αυτού».

Ο Δήμος Πειραιώς (ο οποίος έχει βεβαρημένο ιστορικό με τα καταστήματα γενικώς επί των ημερών όλων των δημαρχιακών αρχών) και οι καταστηματάρχες περιφρονούν βαθύτατα και το ΣτΕ και τις αποφάσεις του.

Ο λόγος τώρα ανήκει στο υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο είναι πλήρως ενημερωμένο. H θέση του υφυπουργού Πολιτισμού κ. Πέτρου Τατούλη είναι σαφής και επισήμως ανακοινώθηκε στη Βουλή:«Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού πιστεύει ακράδαντα ότι το Κονώνειο Τείχος πρέπει να προστατευθεί και να αναδειχθεί το μεγαλείο του χώρου, δεδομένου ότι αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του Πειραιά».

Ελπίζουμε να μη χρειαστεί να περάσουν άλλα σαράντα χρόνια για να δούμε το αποτέλεσμα…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή