Μοντέλο για τους πιο πολλούς πίνακες του Νίκου Νικολάου είναι η αγαπημένη του σύζυγος, η Αγγέλα, το γένος Ζουμπουλάκη. Ψηλή, ανοιχτόκαρδη, με ελληνική κατατομή, ομορφοοικογένεια όλοι τους, τ’ αδέλφια της, ο Τάσος, ο Βύρων, ο Γιάννης Ζουμπουλάκης, και τώρα η ανιψιά της Δάφνη Ζουμπουλάκη. Με τον γάμο της με τον Νίκο Νικολάου, η όμορφη Αγγέλα με το ανοιχτό σπίτι στη Φιλοθέη αφοσιώθηκε στον Νίκο, ρίζωσε στην Αίγινα, αλλά συνέχισε να ‘χει το σπίτι τους, εκεί, ανοιχτό, με τον κήπο με τις ελιές και τα δεντρολίβανα.
Στα ξύλινα τραπέζια και στους πάγκους που έφτιαχνε ο Νικολάου με τα θαυματουργά χέρια του πέρασε η καλλιτεχνική Αίγινα, για τη φημισμένη τυρόπιτα και το κρασί από το πατητήρι τους – άλλη γιορτή κι αυτή στην εποχή του μούστου! Στη συντροφιά οι καλλιτέχνες φίλοι από το Παρίσι, Γιάννης Μόραλης, ο γλύπτης Χρήστος Καπράλος με τη Σούλη, ο Σπύρος Βασιλείου με την Κική, ο Κώστας και η Μαρία Πωπ, ο Ανδρέας Βουρλούμης με την Υπατία και τα παιδιά τους, τον Παναγή, την Ελένη, τη ζωγράφο Ειρήνη, ο γλύπτης Γιάννης Παπάς, μαγνητισμένοι, όπως οι ίδιοι δήλωναν, «από το φως της Αίγινας». Και οι φίλοι, ο Γιάννης και η Αννα Μαΐλη, ο Σπύρος και η Καίτη Αλεξίου, το ζεύγος Dumas του οίκου HermŽs, η Καίτη Ταζεδάκη, ο μαθητής τού Νίκου, ζωγράφος Παύλος Σάμιος. Σαν να φωνάζεις κατάλογο – πολλοί «έφυγαν», το πέρασμά τους όμως έχει σφραγίσει την Αίγινα, αλλά η συντροφιά επανασυνδέεται και θυμάται. Νέα πρόσωπα προστίθενται χάρις στα σπίτια που έχτισαν εκεί – η Λουίζα Ζαούση, η Φιφή Βαγιονή με τη μητέρα της, την αρχόντισσα Κυρία Αντιγόνη…
Την είδα την Αγγέλα Νικολάου στο εξώφυλλο του Καταλόγου της Δημοπρασίας Πέτρου Βέργου, που θα γίνει στις 15 Μαρτίου, ώρα 6.30. Είναι το «Κορίτσι με περιστέρι». O πίνακας στόλιζε το πέτρινο σπίτι της Αίγινας και ήταν κεντρικό θέμα σε εκθέσεις για τον Νίκο Νικολάου. Γήινο, στιβαρό έργο με κυρίαρχη τη μορφή του κοριτσιού-γυναίκας, στεφανωμένης με κλαδιά ελιάς, στο φως της Αίγινας και στο βαθυκύανο της θάλασσας. Ιέρεια-Γη, σοβαρή μορφή με τη νύξη αισιοδοξίας του ελληνικού χαμόγελου, όπως στις αρχαίες Κόρες. Εχει εκτεθεί το 1991, Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλ. Σούτζου, Αθήνα, «Νίκος Νικολάου». Στη Νέα Υόρκη, στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο, έκθεση «Κλασσικές Μνήμες στην Μοντέρνα Ελληνική Τέχνη, το 2000. Στην Ακαδημία Αθηνών, Εκθεση «Ελαίας εγκώμιον», το 2004. Θα τον ξαναδούμε, λόγω της δημοπρασίας, το Σάββατο 12 Μαρτίου, στο Ζάππειο (εγκαίνια 7 μ.μ – 10 μ.μ.), την Κυριακή 13 και τη Δευτέρα 14 Μαρτίου (από τις 10 το πρωί ώς τις 10 το βράδυ). Την Τρίτη 15 Μαρτίου, ώρα 6.30 θα δημοπρατηθεί μαζί με έργα του Σπύρου Παπαλουκά, Σπύρου Βασιλείου, Γιάννη Τσαρούχη, Αλέκου Φασιανού (κι αυτός από το Παρίσι αλλά νεώτερος), της εκλεκτής φίλης Οπυς Ζούνη, που το έργο της «Ερυθρά Θάλασσα» είναι του 2003, ζωγραφισμένο στ’ αλώνια της αρρώστιας, με ανίκητο πνεύμα. Οχι επειδή είναι στο εξώφυλλο του συλλεκτικού Καταλόγου -το είδαμε και στην πρώτη σελίδα της Κυριακάτικης «Καθημερινής» της 6/3- αλλά το «Κορίτσι με περιστέρι» είναι το «αστέρι» της ελληνικής δημοπρασίας επί ελληνικού εδάφους, ανάμεσα σε 190 έργα!
Σκέψεις που ανάβλυσαν ξεφυλλίζοντας τον Κατάλογο και μ’ έφεραν πίσω, σε άλλες Κυριακές, όταν ο πατέρας μου μ’ έφερνε στην ετήσια Πανελλήνια Εκθεση Ζωγραφικής κι έμαθα να βλέπω μέσα από τους πίνακες τις αλήθειες και τις ωραίες στιγμές που κράτησαν με την τέχνη τους οι καλλιτέχνες, για μας. Το ευτύχημα είναι ότι πάντα μπορείς να επιστρέφεις στο φως της Αίγινας…