Η επιτυχία του «κουρέματος»
Κύριε διευθυντά
Ησυμφωνία της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία για οικειοθελή συμμετοχή τους σε πρόγραμμα ανταλλαγής των παλιών ελληνικών ομολόγων με νέα, ισοδύναμα με το 50% της αρχικής ονομαστικής τους αξίας, είναι θετική για την Ελλάδα, αλλά, για να είναι και αποτελεσματική, θα πρέπει να υλοποιηθεί το δυνατόν γρηγορότερα. Η εμπειρία από την προηγούμενη συμφωνία του Ιουλίου για οικειοθελή μείωση κατά 21% των ελληνικών ομολόγων δείχνει πως ο δρόμος δεν θα είναι ούτε εύκολος ούτε άμεσος. Η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει την ευθύνη να είναι οι αποφάσεις της ευρωπαϊκής συνόδου άμεσα εφαρμόσιμες, προκειμένου να αποκατασταθεί η ηρεμία των αγορών και να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Στην περίπτωση που η συμφωνία εφαρμοστεί εντός του χρονοδιαγράμματος και με τη συμμετοχή του μεγαλύτερου μέρους των τραπεζών και των Ταμείων, τότε η χώρα θα μειώσει το δημόσιο χρέος της, θα χρειάζεται λιγότερα κεφάλαια για τόκους και θα επιτύχει γρηγορότερα πρωτογενές πλεόνασμα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις, μετά το 2020, η χώρα να αντλήσει κεφάλαια από τις αγορές και να απαλλαγεί από κάθε είδος εξάρτησης από το ΔΝΤ και την Ε.Ε.
Η επιτυχία της συμφωνίας «κουρέματος» στην πράξη είναι ζωτικής σημασίας για τη χώρα, διότι σε περίπτωση αποτυχίας πιθανότατα οι αντοχές του ελληνικού λαού, αλλά και του ΔΝΤ και της Ε.Ε., θα εξαντληθούν και δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η πιθανότητα εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη. Οι προϋποθέσεις επιτυχίας της συμφωνίας «κουρέματος» είναι αρκετές και συνδέονται άμεσα με τη συνολικότερη οικονομική πολιτική της χώρας. Ενδεικτικά, επισημαίνεται πως θα πρέπει: α) η συμμετοχή τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων στη συμφωνία να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερη, β) η διαδικασία ανταλλαγής να ολοκληρωθεί σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, γ) να διασφαλιστεί πως με την ανάσα που θα υπάρξει στα δημόσια οικονομικά θα προωθηθεί ένα δικαιότερο και αποτελεσματικότερο φορολογικό νομοσχέδιο, δ) να εισπράξει το Δημόσιο τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, ώστε να μην υπάρχουν φορολογούμενοι δύο ταχυτήτων, ε) να αποκατασταθεί η συνέπεια του Δημοσίου έναντι των προμηθευτών του, στ) να επανεκκινήσει η απορρόφηση του ΕΣΠΑ και να τονωθούν οι δημόσιες επενδύσεις, ζ) να ληφθούν μέτρα αντιμετώπισης της απόλυτης φτώχειας που επηρεάζει στρώματα του πληθυσμού, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος κοινωνικής αποσταθεροποίησης, και η) να επιτευχθεί κλίμα πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας στη χώρα, ώστε να εξαλειφθεί η αβεβαιότητα που κλονίζει τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις της χώρας.
Θανασης Ζεκεντες -Οικονομολόγος
Το διάγγελμα
Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της 28ης Οκτωβρίου, και επ’ ευκαιρία της ιστορικής επετείου, η «Καθημερινή» φιλοξένησε ένα κείμενο του ακαδημαϊκού Κ. Ι. Δεσποτόπουλου. Ανάμεσα, όμως, στα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία που αναφέρονται, υπάρχει μία ανακρίβεια όσον αφορά το ποιος συνέταξε το διάγγελμα του βασιλέως, το οποίο αποδίδει στον ποιητή Γιώργο Σεφέρη. Η αλήθεια είναι ότι το διάγγελμα είχε συνταχθεί από τον Θεολόγο Νικολούδη, τότε υπουργό Τύπου. Η συμβολή του Γιώργου Σεφέρη, που τότε ήταν υπεύθυνος εξωτερικού Τύπου, ήταν ότι εκείνος ανέλαβε να το δακτυλογραφήσει, εξ ου και η επικρατήσασα παρανόηση ότι το «έγραψε» εκείνος.
Αλλωστε, και το απόσπασμα που παραθέτει ο καθηγητής Δεσποτόπουλος και που όλοι οι παλαιότεροι θυμόμαστε, «σύσσωμος ο ελληνικός λαός αμύνεται από της πρωίας του πατρίου εδάφους, μέχρι της τελικής νίκης», δεν θυμίζει ύφος Σεφέρη εκείνης της εποχής. Αντιθέτως, είναι ακριβώς το ύφος του Νικολούδη.
Ο πατέρας μου, Θεολόγος Νικολούδης, υπήρξε λογοτέχνης, δημοσιογράφος, εκδότης εφημερίδας, βουλευτής και πολιτικός. Διετέλεσε υπουργός Παιδείας επί κυβερνήσεως Ζαΐμη (1927-28), υπουργός Τύπου επί κυβερνήσεως Μεταξά (1936-41), υπουργός Προνοίας στην εξόριστη κυβέρνηση Τσουδερού (1941) και αργότερα πρεσβευτής στη Νότιο Αφρική.
Ρωξανη-Μαρια Α. Πουρη το γένος Θ. Νικολούδη
Εμείς θέλουμε να σωθούμε;
Κύριε διευθυντά
Τα τελευταία απαράδεκτα έκτροπα (καθοδηγούμενα ή μη), που σημειώθηκαν σε όλη την Ελλάδα κατά τον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου, είναι η αφορμή για να εκθέσω στις φιλόξενες σελίδες σας κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς, που ενδεχομένως να ασπάζονται και άλλοι συμπολίτες μου, αυτοί που αποτελούν μέρος της λεγόμενης «σιωπηρής πλειοψηφίας(;)». Τρεις είναι οι παράγοντες που έχουν την κύρια ευθύνη διαχρονικά για τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας: το πολιτικό σύστημα, τα MME και οι πολίτες.
α) Τα αστικά πολιτικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑΟΣ, Συμμαχία κ.ά.), επιτέλους να συνεννοηθούν και να αφήσουν στην άκρη τον λαϊκισμό, τα πείσματα και το χάιδεμα των αυτιών της κοινής γνώμης. Εδώ που φθάσαμε, με ευθύνη όλων (και αυτών που κυβέρνησαν πρωτίστως, αλλά και όσων από την αντιπολίτευση επηρέασαν), ένας είναι ο δρόμος, ο ανηφορικός! Και αυτό το ξέρουν όλοι, άσχετα από τις «μπαρούφες» που προτείνουν κατά καιρούς, ως την ανώδυνη λύση.
Η κυβέρνηση, με την παρούσα σύνθεση ή με άλλη, να γίνει επιτέλους ομοιογενής, αποτελεσματική, χωρίς παλινωδίες και δισταγμούς.
Τέλος, τα αριστερά και αριστερίστικα κόμματα να χαμηλώσουν τους τόνους και να πάψουν να επενδύουν στην καταστροφή και στο «μπάχαλο». Γιατί, εάν συμβεί αυτό και μάλιστα καταλυθεί η δημοκρατία, κανείς δεν θα αποκομίσει οφέλη, εκτός από τους ολίγους. Οι πολλοί θα δυστυχήσουν και πρώτοι απ’ όλους αυτοί που τους ακολουθούν.
β) Τα MME (με κάποιες εξαιρέσεις) να σταματήσουν να επενδύουν στη δυστυχία και να διαγκωνίζονται σε φθηνό λαϊκισμό, πατρονάροντας άμεσα ή έμμεσα κάθε συντεχνιακή διεκδίκηση. Επιτέλους να παρουσιάσουν στον κόσμο την πραγματικότητα για την κατάσταση και να προτείνουν ορθολογικές λύσεις. Εδώ έχουμε φθάσει στον εξής παραλογισμό. Πρωτοπαλίκαρο στο διαγωνισμό λαϊκισμού και φθηνής ρητορείας να είναι προ πολλού ουσιαστικά χρεοκοπημένο κανάλι (η πληροφορία από τον Τύπο) που μάλιστα παραδίδει κάθε πρωί… μαθήματα οικονομίας με προσκεκλημένους τον κάθε… πικραμένο!
γ) Τέλος, οι πολίτες να δείξουμε ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, να σκεφθούμε ορθολογικά και όχι μόνο συναισθηματικά, και βέβαια να κάνουμε την απαραίτητη αυτοκριτική. Ψηφίζαμε τους πολιτικούς που έλεγαν τα πράγματα με τ’ όνομά τους ή αυτούς που πλειοδοτούσαν στο παραμύθι και στο τάξιμο;
Χρησιμοποιήσαμε το σύστημα για να πετύχουμε διορισμούς στο Δημόσιο; Απαιτούσαμε απόδειξη από γιατρούς, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους κ.λπ.; Ημασταν όλοι συνεπείς με τις φορολογικές μας υποχρεώσεις; Με τις ενέργειές μας, συνήθως έκνομες, αποτρέψαμε τη δημιουργία σύγχρονων χώρων εναπόθεσης απορριμμάτων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται οικονομικά και οικολογικά; Και βέβαια, ο ανωτέρω κατάλογος αυτοκριτικής είναι ενδεικτικός και μόνον! Πρέπει, επιτέλους, να συνειδητοποιήσουμε ότι το μέλλον μας εξαρτάται από εμάς τους ίδιους. Οι Ευρωπαίοι και άλλοι θέλουν (για τους δικούς τους λόγους, έστω) να μας βοηθήσουν. Εμείς θέλουμε;
Δημητρης Αλεξανδρακης – Πολιτικός μηχανικός
Ακάλυπτες επιταγές και ΦΠΑ
Κύριε διευθυντά
Ημη απόδοση ΦΠΑ από τους επιχειρηματίες είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Το ποσόν όμως που εμφανίζεται στο TAXIS δεν είναι η πραγματικότητα! Είναι γνωστό ότι ο ΦΠΑ είναι μέσα στην επιταγή της συναλλαγής. Οταν λοιπόν από 1/1/2011 – 7/7/2011 έχουμε 1 δισ. 300 εκατομμύρια ευρώ ακάλυπτες επιταγές, το αντίστοιχο ΦΠΑ πόσο είναι; ΦΠΑ το οποίο δεν έχει εισπραχθεί, αλλά στα τιμολόγια των επιχειρήσεων φαίνεται ότι έχει εισπραχθεί! Θα πρέπει το υπουργείο Οικονομικών να ψηφίσει νόμο που ο ΦΠΑ να εισπράττεται σε μετρητά σε κάθε συναλλαγή που γίνεται με επιταγή ή συναλλαγματική. Είναι σίγουρο ο ΦΠΑ που ζητεί το υπουργείο Οικονομικών, το μεγαλύτερο ποσόν είναι μέσα στις ακάλυπτες επιταγές και συναλλαγματικές. Και αφού η ελληνική οικονομία θέλει χρήματα, το υπουργείο Οικονομικών να παίρνει τον ΦΠΑ κάθε μήνα, από όλους, και αυτοί που είναι στο τρίμηνο.
Αντωνης Μπολος / Αθήνα
«Παραμερίστε…»
Κύριε διευθυντά
Σήμερα που η Ελλάδα ατιμάζεται και καταδικάζεται να μείνει στο περιθώριο για δεκαετίες, καλούμαστε όλοι εμείς που δεν είχαμε συμμετοχή στο μεγάλο έγκλημα, να διαχειριστούμε ευφυώς τη χρεοκοπία.
Πρέπει να αποδομηθεί το «σύστημα» που οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή. Δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα που έντεχνα προσπαθεί να στήσει το «σύστημα» για την αναπαραγωγή του, φυσικά με έναν άλλο μανδύα και μια άλλες προμετωπίδες, όπως εναγωνίως επιχειρείται από τους διάφορους «συνειδητούς ή εκουσίους λαγούς» του συστήματος. Να κατεδαφίσουμε μεθοδικά το πελατειακό κράτος που έστησαν ενεργά οι συμμετέχοντες ως κυβερνώντες στο παιχνίδι του δικομματισμού ή οι αντιπολιτευόμενοι σιωπούντες λόγω σκοπιμότητας και ιδεοληψίας ή λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων ή παρωχημένων φαντασιώσεων ή άγνοιας των συνεπειών ή λόγω ελλείμματος ευφυΐας και οξυδέρκειας. Ολοι αυτοί που αντιστάθηκαν και δεν λύγισαν στο πελατειακό κράτος της οποιασδήποτε κομματικής φαυλότητας και πλήρωσαν το τίμημα να είναι «στην απέξω».
Αυτοί που δεν εκμαυλίστηκαν από το δέλεαρ του χρήματος και της διαπλοκής. Αυτοί που δεν εξαργύρωσαν τον όποιο αντιδικτατορικό τους αγώνα και την όποια κοινωνική συνεισφορά τους, αλλά, αηδιασμένοι από τη σήψη και το θέατρο του παραλόγου στην ύστερη μεταπολιτευτική πορεία της χώρας, επέλεξαν να «ιδιωτεύουν».
Ολοι αυτοί πρέπει να δώσουν το «παρών», και να δώσουν το μήνυμα: «Παραμερίστε, η ζωή εμάς θέλει, η νέα Ελλάδα εμάς περιμένει».
Παναγιωτης Κουτσοπινης – Χειρουργός γυναικολόγος, MD Πανεπιστημίου Λουντ Σουηδίας, ΜΑ Αρχιάτρων Σουηδίας