Για την Ακαδημία Αθηνών
Κύριε διευθυντά
Στο κείμενο του συνεργάτου σας κ. Δ. Γουσέτη (φύλλο της 4ης Σεπτεμβρίου 2013) με τίτλο «Ακαδημία Αθηνών, Ελληνική Βουλή, Εκκλησία» υπάρχουν ανακρίβειες, οι οποίες προέρχονται είτε από κακόβουλο πληροφοριοδότη είτε γράφτηκαν από τον συντάκτη τους με σκοπό τη δυσφήμηση και τη δημιουργία εχθρικών αισθημάτων προς τους θεσμούς. Και εδώ εννοώ μόνον τα όσα αφιερώνει στην Ακαδημία. Ολα όσα γράφει γι’ αυτήν, έκτασης 51 λέξεων, είναι ψευδή.
Πρώτον: τα τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών, 46 συνολικώς, δεν λαμβάνουν μισθό, αλλά έξοδα κινήσεως που είχαν θεσπιστεί, με άλλη ονομασία, από το 1926. Το διδόμενο ποσόν από το 2009 έως σήμερα έχει μειωθεί κατά 37% και φορολογείται κατά 20% στην πηγή. Από τις Ακαδημίες της Δύσης γνωρίζω ότι το Institut de France, του οποίου είμαι ξένο μέλος, δίδει στα μέλη του αποζημίωση, που αναπροσαρμόζεται κάθε Φεβρουάριο, σύμφωνα με τα όσα ισχύουν για τα μέλη του Conseil Constitutionel. Οι γερμανικές Ακαδημίες, οκτώ συνολικώς με 905 τακτικά μέλη, δίδουν στα μέλη τους έξοδα κινήσεως που ποικίλλουν ανάλογα με την απόσταση της κατοικίας τους από την Ακαδημία και καλύπτουν και άλλες σχετικές δαπάνες. Μισθό δεν δίδει καμία Ακαδημία, ούτε η Αθηνών, γιατί οι ακαδημαϊκοί δεν είναι υπάλληλοι.
Δεύτερον: Εξίσου ανακριβές είναι το γραφόμενο ότι η επιχορήγηση προς την Ακαδημία «διπλασιάστηκε(!) σε σχέση με πρόπερσι και είναι μιάμιση φορά μεγαλύτερη από την περσινή». Το ποσόν που δόθηκε στην Ακαδημία το 2013 για τις λειτουργικές δαπάνες είναι μεγαλύτερο του περσινού κατά 11.080 ευρώ και μικρότερο του προπέρσινου κατά 109.364 ευρώ και ακόμη μικρότερο του ποσού του 2010 κατά 400.364 ευρώ. Ο συντάκτης του σχολιαζόμενου κειμένου αν γνωρίζει στοιχειώδη πρακτική αριθμητική θα μας εξηγήσει πώς η μείωση έγινε αύξηση.
Ο συνεργάτης σας και το 2011 είχε γράψει ανακρίβειες για την Ακαδημία Αθηνών, οι οποίες ανασκευάστηκαν στο φύλλο σας στις 25 Ιουνίου 2011. Και τότε είχε ισχυριστεί ότι τα μέλη της Ακαδημίας εισέπρατταν «τον παχυλό μισθό του βουλευτή». Φαίνεται ότι το πρόβλημά του είναι η παχυλή άγνοια. Εάν επιθυμούσε να αποκαλυφθεί η αλήθεια για τις παχυλές απολαβές των ακαδημαϊκών δεν είχε παρά να ζητήσει πληροφορίες από τις αρμόδιες Υπηρεσίες της Ακαδημίας. Αλλά αυτός ο τρόπος ενέργειας ανήκει στη μέθοδο του επιστήμονος, ο οποίος έχει ως οδηγό του την εύρεση της αλήθειας και όχι τη δυσφήμηση ενός θεσμού που αποτελούσε επιθυμία των αγωνιστών Ελλήνων από το 1824 και όταν έπειτα από 100 χρόνια έγινε πραγματικότητα μερικοί κάτοικοι της Ελλάδος του 2013 προσπαθούν να τον βλάψουν γιατί δεν καταλαβαίνουν ούτε την Επιστήμη, ούτε την Τέχνη, ούτε τα Γράμματα.
Διαβάζω την «Καθημερινή» από το 1945. Δεν θυμούμαι να δημοσίευσε επί Γ. Βλάχου, Αιμ. Χουρμούζιου, Ελ. Βλάχου συνεργασίες επίτηδες ανακριβείς με σκοπό τη φθορά των θεσμών. Ο Κων. Τσάτσος που υπήρξε στέλεχος της εφημερίδας σας και ακαδημαϊκός τι θα σκεπτόταν διαβάζοντας στο φύλλο σας της 4ης Σεπτεμβρίου 2013 τα περί Ακαδημίας;
Για δεύτερη φορά απασχολούμαι με την ανασκευή κακόβουλων ανακριβειών που δημοσιεύτηκαν στην «Καθημερινή». Σας παρακαλώ κύριε διευθυντά όταν σας φέρνουν κείμενα για δημοσίευση που αφορούν την Ακαδημία να τα θέτετε υπ’ όψιν μου. Για μένα θα είναι μικρότερος κόπος η υπόδειξη τυχόν λαθών από την ανασκευή τους και το κύρος της εφημερίδας σας δεν θα αμαυρώνεται, ως προς την αντικειμενικότητά της.
Ο γενικός γραμματεύς – Βασιλειος X. Πετρακος
Απάντηση
Ειλικρινά δεν περίμενα η Ακαδημία Αθηνών να συμπεριφέρεται όπως ο καλόγερος του Μεσαίωνα που βαφτίζει το κρέας ψάρι. Ωστε λοιπόν τα τακτικά μέλη της Ακαδημίας δεν λαμβάνουν μισθό, αλλά έξοδα κίνησης. Αποφεύγει ο γενικός γραμματέας κ. Βασίλειος Χ. Πετράκος να διευκρινίσει πόσο είναι το «διδόμενο ποσόν», αλλά στις 25/6/2011 παραδεχόταν στην «Κ» ότι «τα μέλη της Ακαδημίας εισπράττουν […] αποζημίωση 1.852,47 ευρώ καθαρά […] για συνεχείς υπηρεσίες και απασχολήσεις». Οι μισθοί βαφτίζονται «αποζημιώσεις» και στη συνέχεια «έξοδα κίνησης».
Πόσα λοιπόν μπορεί να είναι τα έξοδα κίνησης, αφού τα τακτικά μέλη είναι υποχρεωτικά κάτοικοι Αθηνών; Το εισιτήριο του τρόλεϊ ή έστω το ταξί για τις εβδομαδιαίες συνεδριάσεις; Μπορεί να είναι διπλάσια από τη μέση σύνταξη στην Ελλάδα, που είναι 921 ευρώ; Και πού ακούστηκε να μειώνονται τα όποια έξοδα κίνησης –κατά 37% μάλιστα– όπως μας πληροφορεί ο κ. γ.γ.; Για ποιο λόγο; Μήπως μειώθηκε η τιμή του εισιτηρίου του τρόλεϊ ή το ταξί; Πού ακούστηκε τα έξοδα κίνησης να δίδονται χωρίς παραστατικά; Πού ακούστηκε ακόμα να φορολογούνται έξοδα κίνησης και μάλιστα «στην πηγή»;
Ο κ. γ.γ. με εγκαλεί ότι δεν γνωρίζω πρακτική αριθμητική, αφού τη μείωση της επιχορήγησης στην Ακαδημία Αθηνών την αναφέρω ως αύξηση. Τον παραπέμπω στον προϋπολογισμό του οικονομικού έτους 2013, σελ. 336, κωδικός 610 «Ακαδημία Αθηνών και Υπηρεσίες που εξαρτώνται απ’ αυτήν». Στον κωδικό αυτόν διαβάζουμε ότι το 2011 πραγματοποιήθηκαν πληρωμές 5.996.849 ευρώ. Το 2012 δαπανήθηκαν 7.953.000. Και για το 2013 προϋπολογίζεται ποσόν 12.053.000 ευρώ. Αν, όπως γράφει ο κ. Πετράκος, οι λειτουργικές δαπάνες της Ακαδημίας μειώνονται, τότε τον παρακαλώ να μας φωτίσει: πού πηγαίνουν τα υπόλοιπα αυξανόμενα χρήματα; Ποιες είναι οι «Υπηρεσίες που εξαρτώνται απ’ αυτήν»; Γιατί η επιχορήγηση αυτών των υπηρεσιών αυξάνεται, ενώ οι επιχορηγήσεις παρεμφερών υπηρεσιών (πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα) μειώνονται;
Τέλος, πιστεύω ακράδαντα ότι το κύρος ενός θεσμού δεν το προστατεύει εκείνος που όλα τα στραβά τα σπρώχνει κάτω απ’ το χαλί για να επιδείξει μιαν άμωμη πλην εικονική πραγματικότητα, αλλά εκείνος που τα αναδεικνύει, μήπως και διορθωθούν. Εκτιμώ ότι ο Κων. Τσάτσος θα συμφωνούσε με αυτή μου την πεποίθηση και σίγουρα δεν θα δημοσίευε κείμενα με τις δολιχοδρομίες του κ. Πετράκου για να υπερασπίσει ένα θεσμό, τον οποίο εξάλλου δεν στόχευαν per se τα βέλη του άρθρου μου. Στόχευαν την υπεύθυνη κυβέρνηση που σπαταλάει το δημόσιο χρήμα, όταν η ίδια παραδέχεται πως χρειάζονται ελαφρύνσεις στους πολίτες που έχουν γονατίσει.
Διονυσης Γουσετης
Ισραηλινή βοήθεια στην Κεφαλονιά
Κύριε διευθυντά
Φέτος συμπληρώθηκαν εξήντα χρόνια από τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1953 στα Ιόνια. Οπως έγραφε η «Καθημερινή» (φύλλο 22.08.2013), στη φετινή επέτειο ο δήμαρχος Κεφαλονιάς τίμησε τον εδώ εκπρόσωπο του κράτους του Ισραήλ για την άμεση κι αποτελεσματική βοήθεια που προσέφερε τότε το νεοσύστατο ισραηλινό Πολεμικό Ναυτικό (το κράτος του Ισραήλ είχε δημιουργηθεί μόλις προ πενταετίας) στους σεισμοπαθείς. Αργότερα ήρθαν πλοία του ελληνικού, του βρετανικού και του αμερικανικού στόλου. Σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας που ίσχυε την εποχή εκείνη, σε παρόμοιες περιπτώσεις ο στόλος που φτάνει πρώτος στον τόπο του δυστυχήματος –της από τα θεμέλια καταστροφής στην προκειμένη περίπτωση– είναι εκείνος που αναλαμβάνει το ρόλο του συντονιστή. Στο Αργοστόλι έφτασαν πρώτες τέσσερις ισραηλινές κορβέτες που βρίσκονταν στην Πάτρα και οι 450 ναύτες τους ανέλαβαν να δώσουν τις πρώτες βοήθειες.
Σε αναγνώριση του γεγονότος, το 2003 ο τότε δήμαρχος Αργοστολίου κ. Φόρτες, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης πεντηκονταετίας, ανέλαβε πρωτοβουλία επίσημου εορτασμού, παρά τους φόβους, γιατί το Παλαιστινικό βρισκόταν σε έξαρση. O δήμαρχος θαρραλέα διεχώρισε τα δύο θέματα, που δεν είχαν καμία κοινή σύνδεση.
Ετσι προσκλήθηκαν και τιμητικά έστειλαν πολεμικά πλοία στην Κεφαλονιά ο ελληνικός, ο αγγλικός, ο αμερικανικός και ο ισραηλινός στόλος. Επειδή την εποχή εκείνη ήμουν πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος παρακλήθηκα από τον δήμαρχο να βοηθήσω στην εκδήλωση. Το έπραξα με ευχαρίστηση, στο πλαίσιο της εκδήλωσης ευγνωμοσύνης και θυμάμαι τη συμβολή του τότε εδώ Αμερικανού πρέσβη κ. Μίλερ, ο οποίος εργάστηκε πυρετωδώς για την απόσπαση πλοίου από τον αμερικανικό στόλο ώστε να έρθει στην Κεφαλονιά.
Στην εκδήλωση παρέστησαν και τιμήθηκαν ο Ισραηλινός ναύαρχος Σλόμο Ερέλ (83 ετών τότε) που ήταν το 1953 αρχηγός της αντίστοιχης μοίρας πλοίων, ο αείμνηστος ναύαρχος N. Σταθάκης, που είχε διατελέσει σ’ αυτήν την περίπτωση σύνδεσμος μεταξύ ελληνικού και αγγλικού στόλου (την αποστολή του οποίου είχε αναλάβει το γραφείο του διακεκριμένου ναυάρχου Μαουμπάντεν) κ.ά. Επίσημος ομιλητής ήταν ο αείμνηστος Κεφαλονίτης πρώην υπουργός Γερ. Αποστολάτος. Πέρασαν εξήντα χρόνια γεμάτα κοσμοϊστορικά γεγονότα, με εναλλαγές στις σχέσεις των κρατών, με αλληλοαναιρούμενες πολιτικές, όπως όμως αποδεικνύουν εκδηλώσεις όπως αυτές που προανέφερα, οι βαθιές αληθινές σχέσεις μεταξύ των λαών δεν αλλάζουν, αλλά διατηρούνται στη μνήμη και στην καρδιά.
Μωυσης K. Κωνσταντινης – τ. Πρόεδρος Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος
ΑΕΙ
Κύριε διευθυντά
Διάβασα με μεγάλη προσοχή το άρθρο των εκλεκτών συναδέλφων κ. Μουτσόπουλου και Ρούσσου. Δύο παρατηρήσεις. 1. Οι φοιτητές δεν μετείχαν ουδέποτε στα εκλεκτορικά σώματα μελών ΔΕΠ. Οι κ. συνάδελφοι αναφέρουν μάλλον εκ παραδρομής ότι αυτό συνέβαινε. 2. Η κακοδαιμονία της ενδογαμίας όπως λέγουν θα μπορούσε να χτυπηθεί στη ρίζα της αν εφαρμόζοταν ό,τι σε Γερμανία και Ιταλία. Αποκλεισμός υποψηφιότητος για εξέλιξη στο πανεπιστήμιο όπου κάποιος υπηρετεί.
Γ. Τσωχοσ – Ομοτ. καθηγητής ΑΠΘ
Πιάτσες ταξί στην Αθήνα
Κύριε διευθυντά
Ολοι όσοι κυκλοφορούμε στην Αθήνα παρακολουθούμε μια παρανομία η οποία τείνει να γίνει καθεστώς. Αναφέρομαι στις πιάτσες ταξί που φυτρώνουν καθημερινά σαν τα μανιτάρια. Στη Λεωφόρο Συγγρού και στο ύψος του πρώην εργοστασίου ΦΙΞ, στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης, στη στάση του μετρό «Αγ. Δημήτριος», στα Δικαστήρια (στην πρώην Σχολή Ευελπίδων) τελευταίως και σε πολλά σημεία στην Πανεπιστημίου. Το γεγονός αυτό ενδεχομένως δεν θα ενοχλούσε, αν οι πιάτσες δεν προκαλούσαν κυκλοφοριακή συμφόρηση. Διότι καταλαμβάνοντας μονίμως τη μία από τις τρεις λωρίδες κυκλοφορίας και πολλές φορές λόγω χειρισμών των οδηγών ταξί και τη δεύτερη λωρίδα αφήνουν μόνο μια λωρίδα για την κυκλοφορία. Ολοι μας τα βλέπουμε και τα υφιστάμεθα, κυρίως τις μεσημεριανές ώρες. O μόνος όμως, ο οποίος αν και αρμόδιος δεν τα βλέπει, είναι ο κ. διοικητής της Τροχαίας ο οποίος αγνοεί τη συμφόρηση που δημιουργείται σε τρεις μεγάλους άξονες κυκλοφορίας και σε πολλά σημεία της πόλης.
Διατηρώ την ελπίδα ότι η δημοσίευση της επιστολής μου στην έγκριτη εφημερίδα σας θα φέρει κάποια αποτελέσματα.
Ιωαννης M. Βαρβιτσιωτης