Oταν τα φώτα σβήνουν για πάντα

Oταν τα φώτα σβήνουν για πάντα

5' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η εικόνα του Ιαν Θορπ να προσπαθεί να ανοίξει ένα φορτηγό στις 3 τα ξημερώματα, χωρίς να έχει καμία επαφή με το περιβάλλον λόγω χρήσης ουσιών, ήλθε για να θυμίσει σε όλους ότι η κόλαση και ο παράδεισος στον αθλητισμό έχουν ελάχιστη απόσταση μεταξύ τους.

Ο διάσημος Αυστραλός κολυμβητής, κάτοχος πέντε χρυσών Ολυμπιακών μεταλλίων, τριών ασημένιων και δύο χάλκινων, συν έντεκα χρυσών σε παγκόσμια πρωταθλήματα, με 13 παγκόσμια ρεκόρ και δεύτερος πιο αναγνωρίσιμος σύγχρονος κολυμβητής στον κόσμο μετά τον Μάικλ Φελπς, δίνει τώρα έναν άλλο αγώνα, με έπαθλο την ίδια του τη ζωή. Ο 31χρονος Θορπ παλεύει πλέον με τους προσωπικούς του δαίμονες, αδύναμος να χειριστεί όλα όσα πλουσιοπάροχα του χάρισε σε δόξα, φήμη και χρήμα η αθλητική του καριέρα. Θύμα της κατάθλιψης, βρήκε ψεύτικη διέξοδο στον κόσμο του αλκοόλ και των ουσιών, με τις συνέπειες να τσαλακώνουν τον ίδιο και την εικόνα του. Ο εγκλεισμός του σε κέντρο αποτοξίνωσης είναι μόνο το πρώτο βήμα για να βγει από ένα σκοτεινό τούνελ που θυμίζει λαβύρινθο. Χρειάζονται πολλά ακόμα για να ξαναγίνει, αν γίνει ποτέ, ο άνθρωπος που θαύμαζαν εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο.

Ο Ιαν Θορπ είναι ένας από τους πολλούς διάσημους αθλητές που δεν μπόρεσαν να αντέξουν την πίεση του σταρ σίστεμ και κατέρρευσαν. Η εξήγηση που δίνουν φίλοι και γνωστοί γι’ αυτή τη θεαματική βουτιά του σε θολά νερά, είναι ότι έπεσε σε κατάθλιψη όταν επιστρέφοντας στις πισίνες, διαπίστωσε ότι δεν θύμιζε τον σούπερ αθλητή που ήταν κάποτε. Αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζουν σχεδόν όλοι οι μεγάλοι αθλητές στη δύση της καριέρας τους. Οσο δύσκολο είναι να χειριστούν στην ακμή τους τη φήμη και το χρήμα μαζί με τον «περίγυρο» που τα συνοδεύουν, άλλο τόσο δύσκολο αποδεικνύεται το πέσιμο της αυλαίας. Οταν τα φώτα σβήνουν, πολλοί χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη για να μεταβούν σε μια διαφορετική ζωή, με πολύ πιο φυσιολογικούς ρυθμούς σε σχέση μ’ αυτούς που έχουν συνηθίσει. Τη μεγαλύτερη πίεση, όμως, οι διάσημοι αθλητές τη ζουν την ώρα που το άστρο τους λάμπει. Για πολλούς, η κατάληξη είναι κοινή άσχετα αν οδηγούνται εκεί από διαφορετικούς δρόμους ο καθένας. Κάποιοι ψάχνουν στις ουσίες ή το αλκοόλ διέξοδο στην τεράστια πίεση, κάποιοι άλλοι οδηγούνται εκεί από την εύκολη ζωή που γεννά το χρήμα και η φήμη, κάποιοι λόγω της αίσθησης του «αήττητου» που τους μπολιάζουν οι μεγάλες αθλητικές επιτυχίες τους, κάποιοι με την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα τονώσουν τον οργανισμό τους για να αντέξει τη σκληρή προπόνηση. Οπως και να ’χει, μπαίνουν σε ένα αδιέξοδο απ’ όπου μόνο με μεγάλη προσπάθεια και στήριξη μπορούν να γυρίσουν πίσω.

Ξεπεσμένοι πρίγκιπες σαν τον Ιαν Θορπ υπάρχουν πολλοί στη ζωή του αθλητισμού. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα είναι ένας απ’ αυτούς. Εθισμένος στα ναρκωτικά από το 1983 όταν εθεωρείτο ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου, κατάφερε να κρύψει το πάθος του, μέχρι να έλθει η αποκαθήλωση όταν βρέθηκε θετικός σε έλεγχο στο μουντιάλ των ΗΠΑ και σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Εκτοτε δεν τηρούσε ούτε τα προσχήματα. Ζούσε σε ένα δικό του παράλληλο σύμπαν και η εικόνα του δεν είχε την παραμικρή σχέση με τον άνθρωπο που λατρεύτηκε σαν θεός στη Νάπολι, την Αργεντινή και όχι μόνο. Με τη βοήθεια ειδικών αφού γλίτωσε το 2004 από οξύ έμφραγμα, έβαλε μια τάξη στη ζωή του, αλλά ποτέ δεν έπεισε ότι έχει ξεφύγει οριστικά. Οι τενίστες Αντρέ Αγκάσι, Βίτα Τζερουλάιτις και Μαρτίνα Χίγκινς, ο ποδηλάτης Μάρκο Παντιάνι, ο πυγμάχος Μάικ Τάισον, ο Ολυμπιονίκης του ύψους Χαβιέ Σοτομαγιόρ, οι ποδοσφαιριστές Αντριαν Μούτου, Ρόμπι Φάουλερ και Ρενέ Χιγκίτα, είναι μερικοί από τους διάσημους αθλητές που πιάστηκαν να κάνουν χρήση ναρκωτικών ή το παραδέχθηκαν. Πίσω απ’ αυτούς, εκατοντάδες άλλοι πασχίζουν να κρατήσουν κρυφό το «μυστικό» τους περισσότερο απ’ όσο πασχίζουν για τη νίκη μέσα στα γήπεδα…

Οι περιπτώσεις του Μπεστ και του Γκασκόιν

Ο Τζορτζ Μπεστ, πατέρας της περίφημης φράσης «Ξόδεψα τα περισσότερα χρήματά μου σε ποτά, κορίτσια και γρήγορα αυτοκίνητα. Τα υπόλοιπα απλώς τα σπατάλησα», αποτελεί το πιο κλασικό παράδειγμα ενός αστείρευτου ταλέντου που πνίγηκε μέσα στο αλκοόλ και τις καταχρήσεις. Αν ο Ντέιβιντ Μπέκαμ είναι το ένα άκρο του τέλειου επαγγελματία που φρόντιζε όσο τίποτα τη δημόσια εικόνα του ως προέκταση της καριέρας του, ο Τζορτζ Μπεστ ήταν το ακριβώς αντίθετο. Χαρισματικός μπαλαδόρος, αγάπησε το ποδόσφαιρο ελάχιστα σε σχέση με το ποτό και τις γυναίκες, σε σημείο να σβήσει η καριέρα του μόλις στα 28 του χρόνια, όταν κανείς πια, όσο και να τον αγαπούσε, δεν μπορούσε να ανεχθεί άλλο τα τερτίπια του.

Ο διάσημος Ιρλανδός σπατάλησε τα εκατομμύρια που έβγαλε από το ποδόσφαιρο κυνηγώντας τον ποδόγυρο και το αλκοόλ. «Αν είχα γεννηθεί άσχημος, κανείς δεν θα ήξερε τον Πελέ» είχε δηλώσει νηφάλιος κάποια στιγμή εν είδει αυτοκριτικής και κανείς απ’ όσους τον είχαν δει να παίζει δεν βρέθηκε να αμφισβητήσει την αλήθεια του λόγου του. Ομορφος άνδρας, είχε πάντα προτεραιότητά του την ξέφρενη ζωή και τις ωραίες γυναίκες, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την μπάλα και τις υποχρεώσεις της. Οταν το 1969 δεν εμφανίστηκε να παίξει με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον ημιτελικό του Πρωταθλητριών κόντρα στη Μίλαν επειδή το είχε σκάσει με μια ηθοποιό για διασκέδαση στην Τενερίφη, δέχθηκε μεγάλη πίεση και έδωσε την υπόσχεση ότι θα συμμορφωθεί. Η φράση του «έκοψα το ποτό αλλά μόνο όταν κοιμάμαι» δεν αποδίδει το μέγεθος της προσπάθειας να τηρήσει την υπόσχεσή του, όσο την αποδίδουν όσα ο ίδιος είπε λίγα χρόνια αργότερα: «Το 1969 εγκατέλειψα τις γυναίκες και το αλκοόλ. Ηταν τα χειρότερα 20 λεπτά της ζωής μου»!

Στα ίδια χνάρια βάδισε και ο Πολ Γκασκόιν, μια άλλη χαρισματική μορφή του αγγλικού ποδοσφαίρου. Η καριέρα κράτησε μερικά χρόνια παραπάνω απ’ αυτή του Μπεστ, αλλά με το τελείωμά της, ήλθε η ολοκληρωτική κατάρρευση. Ο «Γκάζα» μπαινοβγαίνει τα τελευταία χρόνια σε κέντρα αποτοξίνωσης, με έξοδα φίλων και κάποιων ποδοσφαιριστών της νεότερης γενιάς που λυπούνται να βλέπουν έτσι έναν ήρωα των παιδικών τους χρόνων. Τα δικά του εκατομμύρια τα κατασπατάλησε σε καταχρήσεις και τώρα ζει από τη γενναιοδωρία των άλλων, βλέποντας τη ζωή του να έχει πιάσει πάτο. Η φωτογραφία του σε αγγλικό ταμπλόιντ να είναι ξαπλωμένος ημίγυμνος στο πεζοδρόμιο και να ικετεύει τους περαστικούς για λίγο αλκοόλ, σόκαρε τους πάντες εκτός από τον ίδιο. «Δεν θέλω να καταντήσω σαν εκείνον…» είχε δηλώσει κάποτε ο Γκασκόιν μιλώντας για τον Τζορτζ Μπεστ, αλλά δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει δρόμο. Μόλις τέσσερις ώρες από την έβδομη φορά που βγήκε από κέντρο αποτοξίνωσης, συνελήφθη από την αστυνομία να ξυλοκοπεί μεθυσμένος την πρώην γυναίκα του.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή