Στερεύει από βιομηχανίες η Β. Ελλάδα

Στερεύει από βιομηχανίες η Β. Ελλάδα

3' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Θωμάς Τσίτσης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νάουσας, συμμετείχε σε κινητοποίηση όταν επικοινώνησε μαζί του η «Κ». Οργανωμένη από τα σωματεία των κλωστοϋφαντουργών, των οικοδόμων και των ξυλουργών-κιβωτιοποιών, στόχος της κινητοποίησης είναι να αναδείξει την τραγική κατάσταση του τεράστιου αριθμού ανέργων στους κλάδους αυτούς, κυρίως όσον αφορά τον αποκλεισμό τους από βασικές παροχές της κρατικής πρόνοιας.

Μεταξύ των διαδηλωτών, όπως μας πληροφορεί ο κ. Τσίτσης, είναι και απολυμένοι της ΕΝΚΛΩ του εκλιπόντος Θωμά Λαναρά – περίπου 200 άτομα. Οπως εξηγεί, «είναι χωρίς δουλειά από τον Αύγουστο του ’12 και μακροχρόνια άνεργοι από τον Αύγουστο του ’13. Τους χρωστάνε ακόμα δεδουλευμένα σχεδόν 3 ετών και δεν έχουν λάβει αποζημιώσεις». Το χειρότερο όμως, κατά τον κ. Τσίτση, είναι ότι με τη νέα εγκύκλιο που ορίζει τους δικαιούχους του επιδόματος μακροχρόνιας ανεργίας (200 ευρώ για 12 μήνες), χάνουν την πρόσβαση σε αυτό το βασικό βοήθημα.

Η περιοχή της Νάουσας είναι το επίκεντρο της καταστροφής που υπέστη τις τελευταίες δύο δεκαετίες η πάλαι ποτέ κραταιά ελληνική κλωστοϋφαντουργία. «Τη δεκαετία του ’90 υπήρχαν 4.000 εργαζόμενοι. Σήμερα έχει μείνει μόνο ένα εργοστάσιο –180 άτομα– και η εργοδοσία τούς απειλεί με μείωση μισθών 30%» τονίζει ο κ. Τσίτσης.

Παρόμοια είναι η κατάσταση του κλάδου στο Κιλκίς, όπου προ εβδομάδων έκλεισε το εργοστάσιο της εταιρείας Νήματα Θεσσαλονίκης. Οι 55 εναπομείναντες εργαζόμενοι (στις καλές εποχές είχαν φτάσει τους 170) έλαβαν τις αποζημιώσεις και τώρα ελπίζουν να αποδώσει καρπούς η αναζήτηση επενδυτών εκ μέρους του ιδιοκτήτη Απ. Μπινουμάκη. «Υπήρχαν πέντε μεγάλες βιομηχανίες κλωστοϋφαντουργίας στο Κιλκίς. Τώρα έχουν μείνει μόνο δύο, με λίγους εργαζομένους και πολλά προβλήματα» λέει στην «Κ» ο δήμαρχος Κιλκίς Ευάγγελος Μπαλάσκας.

Ο κ. Μπαλάσκας αναδεικνύει επίσης τις συνέπειες της μαζικής εξόδου της βιοτεχνίας από την περιοχή προς την άλλη πλευρά των συνόρων, την ΠΓΔΜ: «Πέντε χιλιάδες γυναίκες δούλευαν στις βιοτεχνίες τη δεκαετία του ’90. Υπήρχε μία βιοτεχνία σε κάθε χωριό». Οπως εξηγεί ο δήμαρχος, η μετανάστευση των βιοτεχνιών στα μέσα του ’90, είχε ως αποτέλεσμα πολλές από αυτές τις γυναίκες να μην μπορούν να βρουν άλλη δουλειά (καθώς προσλαμβάνονταν κυρίως νεότερες), ούτε να μπορούν να συνταξιοδοτηθούν, μη έχοντας συμπληρώσει τα αναγκαία ένσημα.

Τα στοιχεία είναι εφιαλτικά: Η ανεργία στην περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης έχει φτάσει στο 29,7%, με την περιοχή Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας να ακολουθεί από κοντά με 28,8%. Σύμφωνα με μελέτη του Συνδέσμου Βιομηχανιών Β. Ελλάδος, από το 2008 έως το 2012, 50 σημαντικές μεταποιητικές επιχειρήσεις στις τέσσερις περιφέρειες της Β. Ελλάδας έχουν παύσει τη λειτουργία τους. Σύμφωνα με μελέτη των ισολογισμών 218 βορειοελλαδίτικων επιχειρήσεων για το 2012, που παρουσίασε ο Σύνδεσμος τον περασμένο Οκτώβριο, οι μισές ήταν ζημιογόνες. Το αντίστοιχο ποσοστό το 2008 ήταν 17%. Επιπλέον, οι ζημίες διογκώνονται ραγδαία: το 2012 αθροιστικά ήταν υπερδιπλάσιες των κερδών των άλλων μισών εταιρειών, ενώ οι καθαρές ζημίες των 218 εταιρειών έφτασαν τα 187,3 εκατ. ευρώ, έναντι 77,9 εκατ. το 2011.

Ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ Αθανάσιος Σαββάκης σημειώνει στην «Κ» ότι η κρίση επιδείνωσε τις προϋπάρχουσες τάσεις αποβιομηχάνισης κυρίως μέσω του περιορισμού πρόσβασης στην τραπεζική χρηματοδότηση. Οπως λέει, «το 2009 μία επιχείρηση μπορούσε να δανειστεί με 2,5% – 2,8%. Σήμερα είναι ευτυχισμένη αν πληρώνει γύρω στο 8%, ενώ έχουν καταργηθεί βασικά χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως το factoring και η αντασφάλιση». Επιπλέον, αναφέρει το κόστος ενέργειας που διαρκώς αυξάνεται και την υπερφορολόγηση «που εντείνει την αβεβαιότητα» («κάθε φορά που έχουν δημοσιονομικό κενό, εφευρίσκουν έναν νέο φόρο» δηλώνει). Σύμφωνα με τον κ. Σαββάκη, η κυβέρνηση πρέπει να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να στηρίξει, ως άμεση προτεραιότητα, τις πιο εξωστρεφείς επιχειρήσεις, ώστε να μη χάσουν την επαφή που με κόπο έχουν αποκτήσει με απαιτητικές ξένες αγορές.

Το χαλάζι έπληξε τους ξυλουργούς

Οι κοινωνικές επιπτώσεις της ανεργίας είναι πολύμορφες. Ο κ. Τσίτσης του Εργατικού Κέντρου Νάουσας αναφέρεται στην απέλπιδα κατάσταση των ξυλουργών που κατασκευάζουν τα τελάρα με τα οποία συσκευάζεται η τοπική αγροτική παραγωγή. Οι περσινές χαλαζοπτώσεις κατέστρεψαν μεγάλο μέρος της σοδειάς, με αποτελέσματα οι 450 ξυλουργοί της περιοχής να δουλέψουν ελάχιστα και να μη συγκεντρώσουν τα ένσημα που απαιτούνται για το τακτικό επίδομα ανεργίας ή για να θεωρήσουν το βιβλιάριο υγείας. Ο κ. Μπαλάσκας μιλάει για τις ολέθριες συνέπειες της βιομηχανίας τζόγου στην άλλη πλευρά των συνόρων, που προσελκύει όλο και περισσότερους οικονομικά δοκιμαζόμενους Ελληνες: «Μόνο στην περιοχή των Ευζώνων στα Σκόπια υπάρχουν πέντε καζίνο. Είναι φοβερή αιμορραγία για όλη τη Β. Ελλάδα».

Υπάρχουν όμως και θετικές αντιδράσεις: η οργάνωση Solidarity Now άνοιξε το πρώτο κέντρο αλληλεγγύης στη Θεσσαλονίκη. Στο κέντρο, το οποίο ήδη επισκέπτονται 15 – 20 άτομα ημερησίως, παρέχονται δωρεάν ιατρικές, ψυχιατρικές και νομικές υπηρεσίες από τις ΜΚΟ Praksis και Αρσις, ενώ υπάρχουν και δύο κοινωνικοί λειτουργοί. «Είναι ιδιαίτερα μεγάλη η ανάγκη για νομική βοήθεια – θέματα εργασιακά, άνθρωποι υπερχρεωμένοι, μετανάστες που δεν μπορούν να συμπληρώσουν φόρμες της εφορίας» παρατηρεί η Ρούλα Χασαπογλίδου, διευθύντρια της οργάνωσης. Στο επόμενο τρίμηνο, όπως δηλώνει, θα ξεκινήσουν στο κέντρο εκπαιδευτικά προγράμματα για ανθρώπους που αναζητούν εργασία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή