Ωρα 9 το βράδυ, περπατάμε με την παρέα κοντά στα στενά γύρω από την πλατεία Βαρνάβα στο Παγκράτι, πηγαίνοντας σε ένα από τα γραφικά ταβερνάκια της περιοχής, ξαφνικά ακούμε φωνές – χαμός, πλησιάζουμε και βλέπουμε μέσα σε ένα στενό δυο αυτοκίνητα «μούρη με μούρη». Στην αρχή γελάμε. Αναρωτιόμαστε, μα καλά πώς έγινε αυτό; Πλησιάζουμε και διαπιστώνουμε ότι και οι δυο οδηγοί λένε την ίδια «ιστορία», ότι δηλαδή το στενάκι είναι μονόδρομος. Από περιέργεια γυρνάω και κοιτώ την οδοσήμανση και στις δύο πλευρές, έτσι για να δω ποιος τελικά έχει δίκιο. Αμ δε! Η σηματοδότηση και στις δύο πλευρές είναι άχρηστη. Ολα τα οδοσήματα είναι γεμάτα αυτοκόλλητα και γκράφιτι. Είναι αδύνατον για τον οδηγό να διαπιστώσει εάν μπαίνει σε μονόδρομο ή όχι, είναι αδύνατον για τον οδηγό να διαπιστώσει εάν υπάρχει STOP ή όχι.
Ολα τα παραπάνω δεν είναι εικονική πραγματικότητα. Είναι η καθημερινή πραγματικότητα κάθε οδηγού σε όλη την ελληνική επικράτεια. Δεν θα σταθώ στο αντιαισθητικό αποτέλεσμα, αλλά στο ουσιαστικό. Οδηγός χωρίς τη βοήθεια οδοσήμανσης ίσον επικίνδυνος οδηγός, και μάλιστα χωρίς δική του υπαιτιότητα. Δεν θα εξετάσω το γιατί συμβαίνει αυτό. Θα προσπαθήσω να δώσω λύση, έτσι σκέφτηκα. Αυτό άλλωστε κάνει και η εταιρεία μου τα τελευταία χρόνια. Δίνει λύση στο πρόβλημα του γκράφιτι βανδαλισμού. Είτε είναι σχολείο, είτε είναι αρχαιολογικός χώρος, είτε είναι μια παιδική χαρά, είτε είναι μια πλατεία, είτε ένα ένα σπίτι, είτε είναι ένα γήπεδο μπάσκετ.
Ετσι επισκέφτηκα την τεχνική υπηρεσία μεγάλου Δήμου της Αττικής και εκεί διαπίστωσα ότι όντως οι άνθρωποι (τηρουμένων των αναλογιών υπό δύσκολες οικονομικές συνθήκες) κάνουν το παν να διατηρούν καθαρές όλες της ταμπέλες οδοσήμανσης του δήμου τους. Ομως μου εξηγούν ότι καθαρίζουν μία, καθαρίζουν δύο, καθαρίζουν τρεις αλλά ώς εκεί, καθότι είτε η ταμπέλα καταστρέφεται είτε είναι αδύνατον ο ίδιος υπάλληλος και να καθαρίζει και να «ξαναπροστατεύει» με προστασία αντιγκράφιτι τις ταμπέλες.
Πράγματι ο καθαρισμός από γκράφιτι και αυτοκόλλητα είναι ιδιαίτερα δύσκολος καθότι εκτός των άλλων πρέπει να προστατευτεί και η πατίνα ανακλαστικότητας. Τις περισσότερες φορές για τον καθαρισμό ταμπέλας οδοσήμανσης από αυτοκόλλητα χρησιμοποιείται σπάτουλα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή της ταμπέλας.
Και σε αυτή την περίπτωση η εταιρεία μου κατάφερε και έδωσε τη λύση. Μια λύση η οποία έχει τη δυνατότητα να προστατεύει τις ταμπέλες οδοσήμανσης από τα γκράφιτι και τα αυτοκόλλητα χωρίς να προκαλούνται φθορές κατά τον καθαρισμό. Πρόκειται για προστασία μόνιμη (σύμφωνα με τον κατασκευαστή για 15 χρόνια), η οποία αφού «περαστεί» με πινέλο ή ρολό προστατεύει τις ταμπέλες από γκράφιτι και αυτοκόλλητα. Ο καθαρισμός από το γκράφιτι γίνεται μόνο με νερό βρύσης (χωρίς χημικά) ή με πλυστικό οικιακής χρήσης κρύου νερού χαμηλής πίεσης. Επίσης τα αυτοκόλλητα δεν «κάθονται» με τίποτα στην επιφάνεια. Δηλαδή ο δημοτικός υπάλληλος θα περάσει θα ξεπλύνει και θα συνεχίσει στην επόμενη. Αυτό τι σημαίνει; Χρόνος = χρήμα= αποτέλεσμα.
Επίσης η εν λόγω προστασία έχει τη δυνατότητα να χρωματισθεί κάνοντάς την πολύ πρακτική σχετικά με την εφαρμογή της σε σχολεία, σπίτια, δημόσιες υπηρεσίες, κοινοχρήστους χώρους μιας και ούτε οι αφίσες ούτε τα αυτοκόλλητα μπορούν να κολλήσουν. Η εν λόγω προστασία απλά περνιέται με ρολό ή πινέλο, και το γκράφιτι βανδαλισμού μπορεί να καθαρισθεί με νερό βρύσης χωρίς χημικά – και χωρίς να χρειάζεται να ξαναπροστατεύσουμε την επιφάνεια.
Με τον ίδιο τρόπο μπορεί να αντιμετωπισθεί και το θέμα με τις στάσεις των λεωφορείων, όπου για να διαβάσεις χάρτη προκειμένου να ενημερωθείς για το πού πρέπει να πας είναι αδύνατο. Απλά περνάμε τη μόνιμη προστασία και τα αυτοκόλλητα ή τα ενοικιαστήρια δεν «κάθονται» στην επιφάνεια.
Τελικά όλοι μας πολλές φορές αγανακτούμε με την πόλη μας, την Αθήνα, όμως αυτή πάντα έχει τον τρόπο της να σου κλείνει το «μάτι» σε νέες ιδέες!
* Ο κ. Ηλίας Ανδρεόπουλος είναι ιδρυτής της εταιρείας Booka χημικά (www.booka.gr)