Ενα ξύλινο αλέτρι και δίπλα του μια φωτογραφία από σκηνή οργώματος στο Κοτρώνι Τρικάλων το 1951, μια θεριστική μηχανή της ίδιας εποχής από τη Γούνιτσα μαζί με την εικόνα των αλόγων και του γεωργού στο χωράφι κι άλλα παλιά αγροτικά εργαλεία που ούτε καν γνώριζα την ύπαρξή τους, όπως τα πρώτα ξύλινα δρεπάνια θερισμού, τα λεγόμενα λελέκια που χρησιμοποιούσαν στη Βόρεια Ελλάδα για να δένουν τα δεμάτια, η αδοκάκα από ρίζα οξιάς που διευκόλυνε τον αλωνισμό, δικράνια για το φόρτωμα του άχυρου στο κάρο, ξύλινες ανεμοδούρες για το ξεκούκισμα του βαμβακιού, μια πρέσα λαδιού 440 ετών…
Ενασχόληση από το 1952
Το λεύκωμα «Εργαλεία της Παράδοσης. Συλλογή Παύλου Κοντέλλη» των εκδόσεων Καπόν, με τις εκπληκτικές φωτογραφίες εποχής του Τάκη Τλούπα και τα κείμενα της Μιμίκας Γιαννοπούλου, αποκαλύπτει έναν ανεκτίμητο θησαυρό, καρπό της αγάπης του βιομήχανου Παύλου Κοντέλλη για την αγροτική ζωή και της ενασχόλησής του από το 1952 με τα γεωργικά μηχανήματα.
Αποκάλυψη («σαν έκθεση έργων τέχνης» την περιέγραψε ένας από τους επισκέπτες της) ήταν και η ξενάγηση του ίδιου του Π. Κοντέλλη στη συλλογή, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του σε κύκλο δημοσιογράφων την Παρασκευή που μας πέρασε (4/4) στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας του στην περιοχή Ρουφ όπου είναι εκτεθειμένα τα αντικείμενα της συλλογής. «Συγκεντρώνοντας τα πρώτα εργαλεία, συνειδητοποίησα την ομορφιά τους, το μεράκι που είχαν πολλοί από τους κατασκευαστές για να φτιάξουν αρμονικά, εύχρηστα, εργαλεία ακριβείας, χρησιμοποιώντας υλικά που διέθετε ο κάθε τόπος», ήταν μερικά από τα λόγια του Παύλου Κοντέλλη ο οποίος ευλαβικά και με πλήρη γνώση της χρήσης του κάθε εργαλείου μάς εξήγησε ακριβώς πώς λειτουργούσε καθένα από αυτά.
Ηταν το 1952 όταν ο Π. Κοντέλλης επέστρεψε από τις σπουδές του στην Αγγλία και εγκαταστάθηκε στη Λάρισα, καρδιά της αγροτικής Ελλάδας τότε, ανυπομονώντας να ξεκινήσει την προώθηση των γεωργικών μηχανημάτων απ’ όπου ξεκίνησε και η ιστορία της συλλογής του. Πολλά από τα αντικείμενα του τα έδωσαν αγρότες οι οποίοι αγόραζαν τα τρακτέρ του, άλλα του τα χάρισαν συγγενείς και φίλοι, άλλα αγοράστηκαν από τον ίδιο σε παλαιοπωλεία. «Προσπάθειά μου ήταν και είναι να διασωθούν εργαλεία που χρησίμευαν σε διάφορες αγροτικές εργασίες για διαφορετικές καλλιέργειες και από διαφορετικές περιοχές της χώρας μας», τόνισε ο Π. Κοντέλλης ο οποίος συνεχίζει να εμπλουτίζει τη συλλογή του και ευελπιστεί να τη στεγάσει μόνιμα σε ένα αθηναϊκό μουσείο.
Το λεύκωμα, που στόχο έχει μεταξύ άλλων «να ανακαλέσει μνήμες των παλαιότερων και να αφυπνίσει τους νεότερους», χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες βάσει των οποίων ταξινομούνται τα εργαλεία για την καλλιέργεια της γης, τον οικιακό εξοπλισμό, τις οικιακές δραστηριότητες και τα ξεχασμένα πλέον επαγγέλματα της αγροτικής ζωής.