Είναι εδώ και πολλά χρόνια άνθρωπος της γραφής ο Αντώνης Μπουλούτζας. Ξεκίνησε από την ποίηση, πέρασε στη δημοσιογραφία, ασχολήθηκε με την επιμέλεια κειμένων, με την κριτική εικαστικών και τέλος καταπιάνεται με τη λογοτεχνία. Το πρώτο του μυθιστόρημα, «Η Παναγία των Αγγέλων», κυκλοφόρησε το 2003 από τις εκδόσεις «Καστανιώτης».
Τώρα ήρθε η σειρά για ένα δεύτερο μυθιστόρημα με τίτλο «Ο μεσολαβητής», που ήδη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κριτική». Ενα μυθιστόρημα με δυνατούς χαρακτήρες, με γραφή που σε κρατάει σε εγρήγορση από τις πρώτες σελίδες και με πολλές ανατροπές. Μας λέει ότι η ιδέα του ήρθε ενώ έγραφε τότε το πρώτο του μυθιστόρημα και ήταν ο πατέρας του στο νοσοκομείο. «Τότε μου ήρθε η ιδέα αυτού του βιβλίου, από την αρχή ώς το τέλος».
Κεντρικός ήρωας αυτού του βιβλίου είναι ο ιατρικός επισκέπτης Αριστείδης Μαλλιαγκάκης, ένας άνθρωπος άσχημος και πάμφτωχος. Κι αυτός ο κακομοίρης άνθρωπος συναντά έναν μυστηριώδη, ιδιότροπο και κυκλοθυμικό αλλά γενναιόδωρο γέρο βοτανολόγο, που κρύβει στο βαλιτσάκι του ένα ελιξήριο που παρατείνει τη ζωή των ανθρώπων, που δίνει αυτό που ζητούν όλοι: παράταση του βίου!
Το όνομα αυτού του γέρου βοτανολόγου είναι Αγγελος Ροφοκάλης, όνομα που παραπέμπει στον… πρωθυπουργό του Σατανά. Κάπου εκεί αρχίζει και μπλέκεται αυτό το ιδιαίτερο θρίλερ του Αντώνη Μπουλούτζα. Ο αναγνώστης παρακολουθεί έναν τύπο (τον Αριστείδη Μαλλιαγκάκη) «που στην αρχή του είναι αδιάφορος –αν δεν τον σιχαίνεται–, σιγά σιγά γίνεται ισχυρός και άτεγκτος και τον μισεί και στο τέλος, όταν η μοίρα αρχίζει να στρέφεται εναντίον του, τον λυπάται. Είναι το τίμημα αυτού που προσπαθεί να συναντήσει τη φύση», λέει ο Αντώνης Μπουλούτζας.
Τον ρωτάω αν θα συνεχίσει την ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία. «Μα ήδη γράφω το επόμενο μυθιστόρημα, με τίτλο “Το ξέσπασμα”, που θέμα του έχει το κάστρο της Πάτρας και τους θρύλους του και μια συλλογή διηγημάτων». Του επισημαίνω ότι διακρίνω μια επιμονή σε ό,τι έχει να κάνει με μια συλλογική παράδοση, είτε αυτό είναι οι τρόποι για να αγγίξει κανείς την αθανασία είτε οι θρύλοι της λαϊκής παράδοσης. «Ναι, ακριβώς», απαντάει ο Αντώνης Μπουλούτζας «Γιατί αυτή η παράδοση, σε κάθε μορφή της στηρίζει την ύπαρξή μας παράλληλα με το γήινο. Αυτό το μεταφυσικό, το απόκρυφο εμπεριέχει το φως και ενυπάρχει στις πράξεις των ανθρώπων», μου λέει. Και κάπου μέσα σε όλα αυτά υπάρχει η συνείδηση: «“Αν δεν υπήρχε η συνείδηση, θα διαλύονταν τα πάντα”, λέει ένας ήρωας στον «Μεσολαβητή». Και αυτό αναζητάει ο Αντώνης Μπουλούτζας. Δίνοντας ένα βιβλίο, που έχει χιούμορ, δυνατούς χαρακτήρες και διαρκείς ανατροπές.
Ιδού ένα απόσπασμα: «Μακάρι να μπορούσε να το αποφύγει, αλλά δεν γινόταν. Ηθελε οπωσδήποτε τη “Χρυσηίδα”. Ηξερε πόση δύναμη έκρυβε το σπάνιο εκείνο βότανο, είχε βοηθήσει ανθρώπους να γυρίσουν πίσω από το χείλος του χαμού χάρις σε αυτό… άρα μπορούσε τούτη τη φορά να γίνει ο ίδιος μεσολαβητής για τον εαυτό του. Και πληρώνοντας τα πιο πολλά, να εξασφαλίσει αποτελέσματα άμεσα με τη μεγαλύτερη εξαγοράσιμη διάρκεια. Και ένας μονάχα διέθετε αρκετά, ίσως και ανεξάντλητα αποθέματα του ελιξήριου για την περίπτωσή του. Ο Αγγελος Ροφοκάλης». Ενα βιβλίο για την παντοτινή επιθυμία του ανθρώπου να νικήσει τον θάνατο.