Πολυσήμαντος και με πολλά χαρακτηριστικά ήταν τελικά ο πιο «διαφημισμένος» ανασχηματισμός των τελευταίων ετών. Σαρωτικός, αφού άλλαξαν οκτώ υπουργοί, αναβαθμίστηκαν σε αναπληρωτές υπουργούς άλλοι δύο και μπήκαν μέσα στο κυβερνητικό σχήμα 11 υφυπουργοί, με στροφή στη λαϊκή δεξιά για να ισορροπήσει η αύξηση των στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της Ελιάς, αλλά και με στίγμα συνέχειας στην οικονομική πολιτική, καθώς τον Γ. Στουρνάρα αντικατέστησε ο Γκίκας Χαρδούβελης, για τον οποίον κανονικά δεν θα πρέπει να έχουν αντιρρήσεις οι δανειστές, γιατί δεν είναι λαϊκιστής, ενώ αντίθετα στα προσόντα του περιλαμβάνονται ο ευρωπαϊσμός και ο ρεαλισμός.
Το προφίλ της νέας κυβέρνησης συμπληρώνεται από το γεγονός ότι αποτελείται από 46 μέλη, είναι δηλαδή πολυπρόσωπη και αν υποτεθεί ότι σχηματίστηκε από τον πρωθυπουργό, Αντ. Σαμαρά, για να ανταποκριθεί στο μήνυμα των εκλογών που έστειλαν οι ψηφοφόροι πριν από δύο εβδομάδες, τότε μπορεί να χαρακτηριστεί και εκλογική. Όποτε γίνουν οι εκλογές, το Φθινόπωρο, τον επόμενο Φεβρουάριο με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ή ακόμη και στην ολοκλήρωση του κυβερνητικού κύκλου, το καλοκαίρι του 2016.
Όπως αναμενόταν το επίκεντρο του ανασχηματισμού ήταν ο νέος υπουργός Οικονομικών. Για άλλη μία φορά αποδείχθηκε ότι η Νέα Δημοκρατία ως κόμμα δεν διαθέτει πρόσωπα που θα μπορούσαν να καλύψουν τη θέση. Και για άλλη μία φορά η αναζήτηση έγινε σε πρόσωπα που αναδείχθηκαν επί κυβερνήσεων Κώστα Σημίτη. Ο Γκίκας Χαρδούβελης ήταν σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού, σύμβουλος του Λουκά Παπαδήμου κατά την εξάμηνη θητεία του και οι ακαδημαϊκές περγαμηνές του είναι παραπάνω από εντυπωσιακές. Έχει αποκτήσει πείρα γιατί συμμετείχε στις ζυμώσεις και τις διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους και την Τρόϊκα επί κυβέρνησης Παπαδήμου και επιπλέον, γνωρίζει τα τραπεζικά θέματα όσο λίγοι.
Αναμφίβολα, στόχος του νέου υπουργού Οικονομικών είναι να στρέψει προς αναπτυξιακή πορεία την οικονομία, αλλά αυτό εύκολα λέγεται και δύσκολα γίνεται. Είναι αντικειμενικά δύσκολο κάτι τέτοιο και ταυτόχρονα θα πρέπει να διατηρήσει τις ισορροπίες για να μη ξεφύγει η οικονομία, έχοντας μάλιστα να αντιμετωπίσει από τη μία πλευρά πολλούς υπουργούς με παλαιοκομματικές διαθέσεις και νοοτροπία (ίσως και το Μέγαρο Μαξίμου) και από την άλλη πλευρά τις πιέσεις των δανειστών για μεταρρυθμίσεις και ενδεχομένως μέτρα. Το ερώτημα λοιπόν είναι αν έχει το στομάχι να αντέξει και να περάσει μέσα από αυτές τις Συμπληγάδες.
Ευτυχώς στη θέση του Κ. Χατζηδάκη πήγε στο υπουργείο Ανάπτυξης ο Ν. Δένδιας, συνετός και επιτυχημένος υπουργός μέχρι τώρα στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ενώ επίσης ευτυχώς παρέμεινε στη θέση του στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ο Κ. Μητσοατάκης.
Στα διάφορα άλλα του ανασχηματισμού πρέπει να σημειωθεί η αντικατάσταση του Κ. Αρβανιτόπουλου από τον Αν. Λοβέρδο, που αποκλείεται να τα πάει χειρότερα από τον προκάτοχό του, ο οποίος διακρίθηκε για την ανεπάρκειά του, αλλά παράλληλα δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στα κατεστημένα που ταλανίζουν την παιδεία και ειδικά απέναντι στο καθηγητικό κατεστημένο. Ο Α. Λοβέρδος προέρχεται από τις τάξεις του, όπως και ο Ευ. Βενιζέλος, εξάλλου.
Ένα μεγάλο όμως ερώτημα είναι πως θα ανταποκριθεί στα καθήκοντά του ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη ο Β. Κικίλιας, γιατρός στο επάγγελμα. Πρόκειται για υπουργείο ειδικών προδιαγραφών και τεράστιας σημασίας στη σημερινή ελληνική συγκυρία για λόγους ευνοήτους και η μέχρι τώρα διοικητική πείρα του Β. Κικίλια στο Δήμο Αθηναίων, στο πλευρό του Ν. Κακλαμάνη, είναι αμφίβολο αν θα αποδειχθεί επαρκής. Μακάρι να διαψεύσει τις δυσοίωνες προβλέψεις.
Τέλος, είναι φανερό ότι ο Α. Γεωργιάδης έπεσε θύμα της δυσαρέσκειας που προκάλεσε η προσπάθειά του να εξορθολογίσει το αμαρτωλό υπουργείο Υγείας στους γιατρούς, τους φαρμακοποιούς και τις φαρμακευτικές εταιρίες. Αντικαταστάθηκε από τον επίσης προερχόμενο από τον ΛΑ.Ο.Σ. Μ. Βορίδη, που αναμένεται να είναι πιο ευέλικτος…
Όλα τα υπόλοιπα μικρή σημασία έχουν, αφού τα πρόσωπα που επιλέχθηκαν εξυπηρετούν παραδοσιακές πολιτικές ανάγκες διατήρησης ισορροπιών. Ισορροπιών τοπικών, διακομματικών και εντυπώσεων. Με την υπογράμμιση βέβαια ότι θα χρειαστούν μήνες για να καταλάβουν όλοι «οι καινούργιοι» τι γίνεται στα υπουργεία τους, με το χάλι της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.