Διαρκής γιορτή του Σουρεαλισμού

Διαρκής γιορτή του Σουρεαλισμού

3' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Παρακολούθησα με γνήσιο ενδιαφέρον τις ερμηνείες και τις αναλύσεις περί τον κροκόδειλο του Ρεθύμνου, με λύπη μου όμως δεν είδα να αναφέρεται από κανέναν ο Κροκόδειλος Κλαδάς (1425-1490). «Ποιος είταν ο Κροκόδειλος Κλαδάς; / είταν πραγματικά κορκόδειλος /και ψεύτικα κι απατηλά / τα κλαύματά του /μεσ’ τη νύχτα;». Αρμόζουν οι στίχοι του Εγγονόπουλου, διότι αν δεν τον είχε υμνήσει ο ποιητής, εγώ τώρα θα αγνοούσα την ύπαρξή του.

Κατ’ αρχάς, δεν ήταν ούτε «κορκόδειλος» ούτε καν απλός «κροκόδειλος». Το όνομά του ήταν Κορκόνδυλος (ακόμη χειρότερο δηλαδή…) και επρόκειτο για Βαλκάνιο πολέμαρχο του 15ου αιώνα, προερχόμενο από τους Αρβανίτες (Αλβανούς, αν δεν σας σοκάρει ο όρος…), οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί στην Πελοπόννησο. (Εξ ου και, σήμερα, στα βάθη και τα πλάτη της αδούλωτης Μάνης, συναντούμε ξανθούς γαλανομάτηδες «Δωριείς»…). Οταν οι Τούρκοι κατέλαβαν το φρούριο του Αγίου Γεωργίου, ο Κορκόνδυλος κατέφυγε στο Δυρράχιο. Αφού πολέμησε και έδιωξε από εκεί τους Τούρκους, το παρέδωσε στον Ιωάννη Σκεντέρμπεη και, έχοντας εξασφαλίσει βοήθεια από τον βασιλέα Φερδινάνδο της Σικελίας, επέστρεψε στη Μάνη με σκοπό να ανακτήσει το φρούριό του. Πλην, φευ! Η εγκυκλοπαίδεια του Παπύρου από τη μακρινή δεκαετία του 1960 συνοψίζει το μαρτυρικό τέλος του σε δέκα λέξεις: «εις τινα μάχην ηχμαλωτίσθη και εξεδάρη ζων υπό των Τούρκων».

Με τον φρικτό θάνατό του ο ηρωικός Κορκόνδυλος έφθασε περισσότερο κοντά από ποτέ άλλοτε στη ζωή του με τον απλό κροκόδειλο, το ερπετό. Διότι και αυτόν τον φουκαρά τον γδέρνουν, ουχί ζώντα όμως, ελπίζω ― εκτός αν κάπου στην Αυστραλία το κάνουν ως extreme σπορ. Κατόπιν τούτου και παρά τις προδήλως ελλιπέστατες γνώσεις μου για τη ζωή και τα έργα του ήρωος, φρονώ ότι ορθώς ο Κορκόνδυλος έχει περάσει στην ιστορική μνήμη ως κροκόδειλος…

Ποια είναι όμως η σημασία της εμφάνισης του κροκοδείλου στο Ρέθυμνο; Φυσικά, υπάρχουν αρμοδιότεροι να αποκαλύψουν ποια σκοπιμότητα των σκοτεινών δυνάμεων εξυπηρετούσε η ξαφνική ανακάλυψή του. (Κάποιοι «γεροντάδες της Ορθοδοξίας» στο Αγιον Ορος είμαι βέβαιος ότι ξεσκονίζουν τις προφητείες και σε λίγες μέρες θα μάθουμε από την «Ελεύθερη Ωρα» τι έχουν βρει…). Βασιζόμενος, εντούτοις, στα στοιχεία που υπάρχουν στη διάθεση του καθενός και, βεβαίως, στον βαθμό κατά τον οποίο τα κατανοώ, τολμώ να διατυπώσω την υπόθεση ότι η εμφάνιση του κροκοδείλου εντάσσεται στα φαινόμενα του Διαρκούς Ετους Σουρεαλισμού, στο οποίο έχει σκαλώσει η εξέλιξη του Υπαρκτού Ελληνισμού. Πρώτα, πλήθυναν ξαφνικά οι θαυμαστές των «Βολιβαριανών Δημοκρατιών» και τώρα ονειρεύονται την Ελλάδα ως Κούβα του Αιγαίου. Επειτα ο κροκόδειλος, που σαφώς παραπέμπει στον Κροκόδειλο Κλαδά. Ας έχουμε τον νου μας μήπως εμφανισθεί στην επικαιρότητα και κάποιος Μερκούριος Μπούας! (Πρόκειται για άλλον ήρωα που εμφανίζεται, εδώ κι εκεί, στην ποίηση του Εγγονόπουλου). Αν συμβεί και αυτό, τότε δικαιούμαι να υποψιάζομαι ότι η χώρα μεταβάλλεται σταδιακά σε αριστούργημα του Σουρεαλισμού…

Δεν είναι αστείο. Σκεφθείτε, σε ποια άλλη χώρα της Ευρώπης θα ήταν ποτέ δυνατόν να συμβεί αυτό που έγινε χθες εδώ; Ενας διαβόητος συνδικαλιστής, ο Θ. Μπαλασόπουλος της ΠΟΕ-ΟΤΑ, επισκέπτεται τη Ρένα Δούρου και της προσφέρει ως δώρο ένα αστυνομικό κλομπ και μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης: αμφότερα λάφυρα των συνδικαλιστών από τις συγκρούσεις τους με την Αστυνομία. Πού ακούστηκε να προσφέρονται ως δώρα σε έναν εκπρόσωπο του κράτους λάφυρα που έχουν κλαπεί από άλλους εκπροσώπους της ίδιου κράτους! Μόνο εδώ συμβαίνουν τέτοια ωραία. Δεν πρέπει να είναι τυχαίο ότι οι δύο Ευρωπαίοι πολιτικοί που είχαν αποφασιστικό ρόλο στην ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ προ τριακονταπενταετίας, ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν και ο Χέλμουτ Σμιτ, το έχουν σκυλομετανιώσει…

Του καύσωνα

Προχθές είχε 38 βαθμούς υπό σκιάν, το μεσημέρι στην Αθήνα ― το σημειώνω διότι έχει τη σημασία του. Ακόμη και ο Ανδρέας Εμπειρίκος, με τέτοια ζέστη, θα βαριόταν να αναφωνήσει εκείνο το θριαμβικό «ήτο Ιούλιος». Παρόλα αυτά, υψώθη στεντορεία μέσα στη ζέστη η φωνή του Οικονόμου του Παντελεήμονος και Πανεπιστήμονος, ο οποίος κήρυξε τον πόλεμο κατά του Ευάγγελου του Βενιζέλου. Κάλεσε «κάθε δημοκράτη» να αντισταθεί στις μεθοδεύσεις του Βενιζέλου και, επίσης, ανήγγειλε τη μεγάλη πορεία για την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ: «Είναι η ώρα της εκκίνησης, ώστε η παράταξη να αποκτήσει ξανά αξιόπιστη κομματική έκφραση. Να αποτελέσει τον καταλύτη στη λύση του ελληνικού ζητήματος. Από την κεντρική της θέση, να ξαναγίνει για τον πολίτη πρώτη επιλογή. Θα προχωρήσουμε και θα πετύχουμε». Ποιοι θα προχωρήσουν και θα πετύχουν; Βασικά, ο ίδιος και ενδέχεται να τον ακολουθήσει και κανένας φίλος του, αν δεν έχει τίποτε καλύτερο να κάνει…

Πώς είπατε;

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος κάλεσε τον υπερήφανο λαό της Κρήτης να μη διώξει τον κροκόδειλο που του έστειλε η θεά Fortuna. Τους πρότεινε να τον κρατήσουν εκεί, περιφραγμένο. Να του φέρουν και ένα ταίρι, για να κάνουνε πολλά μικρά ευτυχισμένα κροκοδειλάκια, ώστε οι ξένοι επισκέπτες να έρχονται στην Κρήτη για να βλέπουν, όπως είπε, «το μόνο μέρος της Ευρώπης που ζουν κροκόδειλοι». Παρακάμπτω την ουσία της πρότασης και στέκομαι σε μία ανακρίβεια: «μοναδικό μέρος στην Ευρώπη». Το Ρέθυμνο, στην Ευρώπη; Μακάρι! Αλλά είναι σίγουρος;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή