Η ανάπτυξη επιταχύνεται, η ανεργία υποχωρεί, αλλά ο Ομπάμα έχασε

Η ανάπτυξη επιταχύνεται, η ανεργία υποχωρεί, αλλά ο Ομπάμα έχασε

3' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Θα μπορούσε να θεωρηθεί η απόλυτη διάψευση τού «είναι η οικονομία, ηλίθιε!», δηλαδή του κεντρικού συνθήματος στην προεκλογική εκστρατεία του Μπιλ Κλίντον το 1992, η κατά κράτος ήττα που υπέστη στις ενδιάμεσες εκλογές ο Αμερικανός πρόεδρος παρά την επιτυχία της πολιτικής του στην αναθέρμανση της μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο και τη σημαντική μείωση της ανεργίας. Επειτα από επανειλημμένους κλυδωνισμούς εξαιτίας του πολιτικού αδιεξόδου ανάμεσα σε Ρεπουμπλικανούς και Δημοκρατικούς, τον «δημοσιονομικό γκρεμό» στις αρχές του 2013 και το «λουκέτο» στο αμερικανικό Δημόσιο το φθινόπωρο του 2013, η αμερικανική οικονομία εμφανίζεται να αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς, με μειωμένη ανεργία αλλά και μειωμένο δημοσιονομικό έλλειμμα, εν ολίγοις με μια εικόνα που θα ζήλευαν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες. Δεν λείπουν, πάντως, εκείνοι που διαβλέπουν στα στοιχεία περί της αμερικανικής οικονομίας την ευημερία των αριθμών και επιμένουν ότι στην πραγματικότητα έχει δεχθεί μείζον πλήγμα η μεσαία τάξη της υπερδύναμης.

Λίγες μόνον ημέρες πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο δόθηκαν στη δημοσιότητα στοιχεία που φέρουν την αμερικανική οικονομία να έχει σημειώσει θεαματικούς ρυθμούς ανάπτυξης τόσο το τρίτο όσο και το τέταρτο τρίμηνο και συγκεκριμένα 3,5% και 4,6% αντιστοίχως. Ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές προσέβλεπαν μάλιστα σε κάποια βελτίωση του κλίματος για τους Δημοκρατικούς χάρη σε αυτά ακριβώς τα στοιχεία. Την ίδια ημέρα που διεξάγονταν, άλλωστε, οι ενδιάμεσες εκλογές ανακοινώθηκε η συρρίκνωση του δημοσιονομικού ελλείμματος των ΗΠΑ στο 2,8% του αμερικανικού ΑΕΠ. Η εξέλιξη σηματοδοτεί τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έχει επιτευχθεί τα τελευταία 46 χρόνια. Πρόκειται για μια ακόμη εξέλιξη που εύλογα θα εμπνέει φθόνο στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, καθώς εφαρμόζοντας τη γερμανικής εμπνεύσεως λιτότητα βλέπουν τις οικονομίες τους να παραπαίουν και την ανεργία στα ύψη.

Καταγράφεται, άλλωστε, σε μια περίοδο άκρως αναπτυξιακής νομισματικής πολιτικής με τα επιτόκια του δολαρίου σε μηδενικά επίπεδα από την αρχή της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, αλλά και με την απεριόριστη ρευστότητα που παρείχε από το τέλος του 2008 και μέχρι προ ολίγων ημερών η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ με μαζικές αγορές ομολόγων. Η δημοσιονομική αυτή προσαρμογή εν μέρει αντανακλά, βέβαια, τις περικοπές δαπανών που τέθηκαν αυτομάτως σε εφαρμογή τον Ιανουάριο του 2013, όταν επικρατούσε πλήρης ασυμφωνία ανάμεσα στα δύο κόμματα του αμερικανικού Κογκρέσου για τα επίπεδα των δημοσίων δαπανών και του δημοσιονομικού ελλείμματος. Υπό αυτήν την έννοια, επομένως, η δημοσιονομική προσαρμογή αποτελεί εν μέρει αποτέλεσμα της επιμονής των Ρεπουμπλικανών. Θα μπορούσαν, ωστόσο, αυτές οι περικοπές να έχουν πλήξει καίρια κάθε προοπτική ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας.

Ως αποτέλεσμα, άλλωστε, των ίδιων διενέξεων η αμερικανική οικονομία δέχθηκε προ ενός έτους πλήγμα από την αναστολή της λειτουργίας σημαντικού αριθμού ομοσπονδιακών υπηρεσιών από το «λουκέτο» εν ολίγοις στο αμερικανικό Δημόσιο που, σύμφωνα με την IHS Inc., κόστιζε στην αμερικανική οικονομία περίπου 300 εκατ. δολάρια την ημέρα. Εξάλλου, οι ρυθμοί ανάπτυξης του δευτέρου και του τρίτου τριμήνου εντυπωσιάζουν δεδομένου του διεθνούς οικονομικού περιβάλλοντος, καθώς οι εμπορικοί εταίροι των ΗΠΑ από την Ευρώπη και τις αναδυόμενες αγορές βρίσκονται σε ύφεση ή σε στασιμότητα. Τις αναπόφευκτες επιπτώσεις αντανακλά η διεύρυνση κατά 7,6% που σημείωσε τον Σεπτέμβριο το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ φθάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων τεσσάρων μηνών, καθώς μειώνονται οι αμερικανικές εξαγωγές εξαιτίας ακριβώς των οικονομικών δεινών των Ευρωπαίων.

Το μεγαλύτερο επίτευγμα της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόστηκε τα τελευταία χρόνια, επί προεδρίας Ομπάμα δηλαδή, είναι η μείωση της ανεργίας από το ανησυχητικό επίπεδο του 8,1% στο οποίο βρισκόταν πριν από έξι χρόνια στην αρχή της παγκόσμιας κρίσης σε κάτω του 6%, όπως ήταν ο στόχος του προγράμματος αγοράς ομολόγων με το οποίο παρείχε η Federal Reserve ρευστότητα στην αμερικανική οικονομία.

Δυσφορία για τη μείωση εισοδημάτων

Παρά τα καλά στοιχεία της αμερικανικής οικονομίας, το 25% των Αμερικανών αποδοκιμάζει τους χειρισμούς του Ομπάμα στην οικονομία και μόλις το 15% την επικροτεί. Στην πλειονότητά τους, πάντως, οι Αμερικανοί εμπιστεύονται κάπως περισσότερο τους Δημοκρατικούς σε ό,τι αφορά την οικονομία σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Ipsos. Σε ερώτηση ποιο πολιτικό κόμμα έχει καλύτερο πρόγραμμα για την οικονομία αν δεν ληφθούν υπόψη οι ηγέτες των κομμάτων και οι υποψήφιοί τους, οι Αμερικανοί έδωσαν προβάδισμα στους Δημοκρατικούς έστω και με μόλις 3%. Σύμφωνα, άλλωστε, με εξίσου πρόσφατη δημοσκόπηση του δικτύου CNBC, μόλις το 45% των Δημοκρατικών εμπιστεύονται την οικονομική πολιτική του Ομπάμα. Οπως, άλλωστε, επισημαίνει σε σχετικό ρεπορτάζ το Ρόιτερς, οι περισσότεροι Αμερικανοί εξακολουθούν να κερδίζουν λιγότερα χρήματα από όσο κέρδιζαν όταν ο πρόεδρος Ομπάμα νίκησε τις εκλογές για πρώτη φορά. Σε ό,τι αφορά την ελαφρά αύξηση των εισοδημάτων που σημειώθηκε προσφάτως, μόλις 0,8% αυξήσεις στους μισθούς των Αμερικανών που ανακοινώθηκε προ ημερών, ήταν μικρή και άργησε πολύ. Οσοι αμφισβητούν την οικονομική πολιτική του Ομπάμα επιλέγουν να δώσουν έμφαση στα δύο τελευταία τρίμηνα με την ισχυρή ανάπτυξη στο 1,8% που είναι ο μέσος όρος ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας από το 2009.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή