Ο Χο Τσι Μινχ, μυθικός ήρωας του Βιετνάμ, αναπαύεται ταριχευμένος από το 1969 στο Ανόι και μια φορά τον χρόνο «ταξιδεύει» στη Μόσχα, όπου μπαίνει στη φορμόλη, «παρέα» με τον Λένιν για συντήρηση, για να επιστρέψει «ανανεωμένος» μερικές εβδομάδες μετά και να συνεχίσει τον αιώνιο ύπνο του στο επιβλητικό μαυσωλείο. Eντεκα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στην Πέλλα, στη Θεσσαλονίκη και στην Κοζάνη, Eλληνες και Βιετναμέζοι ψάχνουν… ίχνη του θρυλικού επαναστάτη της Ινδοκίνας. Οι Βιετναμέζοι, για να συνθέσουν πλήρως το παζλ της πολυτάραχης ζωής του «πατέρα» του έθνους τους και οι δικοί μας, για να προσελκύσουν εξωτικό τουρισμό!
Τι δουλειά είχε ο Χο Τσι Μινχ στην Εδεσσα, στη Βέροια, στη Σιάτιστα Κοζάνης ή και στη Θεσσαλονίκη; Οι φήμες που διατρέχουν την περιοχή και που έφτασαν μέχρι την άλλη άκρη της Ασίας, θέλουν τον επαναστάτη ηγέτη του έθνους των Βιέτ, να πολέμησε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο Μακεδονικό Μέτωπο μέσα τις γραμμές του γαλλικού εκστρατευτικού σώματος.
Πώς προέκυψαν αυτές οι φήμες; Από τη μαρτυρία ενός αιωνόβιου σήμερα κατοίκου της Σκύδρας, του Τρύφωνα Σιβένα (103 χρόνων). Ο ίδιος ο Σιβένας φέρεται να είπε στον πρέσβη του Βιετνάμ στην Αθήνα κ. Μπιν Βου, ότι ένας Ελληνας δημοσιογράφος και εξάδελφός του, ο Σόλων Γρηγοριάδης, βρισκόμενος το 1966 σε αποστολή στο εμπόλεμο Βιετνάμ, πήρε συνέντευξη από ηγετικό στέλεχος του επαναστατικού στρατού -δημοσιεύθηκε τότε στην εφημερίδα «Ακρόπολις»- που για λόγους συνωμοτικότητας δεν του αποκάλυψε το όνομά του και του ζήτησε να μιλήσουν στο μισοσκόταδο. Οταν μάλιστα πάνω στην κουβέντα ο Γρηγοριάδης του αποκάλυψε ότι είναι από την Ελλάδα, συγκεκριμένα από την Εδεσσα, εκείνος αντέδρασε λέγοντας: «Πολύ ωραία, είσαι από την πόλη με τα πολλά νερά και τα καλά κεράσια».
Κατά τον Σιβένα, ο εξάδελφός του εξεπλάγη και στην ερώτησή του, πώς τα ξέρει όλα αυτά, ο άγνωστος συνομιλητής του, απάντησε ότι υπηρέτησε εκεί με τα γαλλικά στρατεύματα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και γιατί να ήταν αυτός ο Χο Τσι Μινχ και όχι κάποιος άλλος, για παράδειγμα ο έτερος μύθος, ο στρατιωτικός ηγέτης των Βιετκόνγκ, στρατηγός Γκιάπ; Ο Βιετναμέζος διπλωμάτης φέρεται ειπών σε Ελληνες συνομιλητές του, ότι την εποχή εκείνη που ο πόλεμος της προπαγάνδας με τους Αμερικανούς μαινόταν, μόνο ο Χο Τσι Μινχ έδινε συνεντεύξεις σε ξένους δημοσιογράφους για να περνάει τη γραμμή στα αναρίθμητα κινήματα συμπαράστασης υπέρ των Βιετκόνγκ που αναπτύσσονταν ανά τον πλανήτη.
Πού τελειώνει η πραγματικότητα, αν υπάρχει, και πού αρχίζει ο μύθος, ένας θεός ξέρει. Σημασία έχει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πηγαινέλα από το Ανόι στη Μακεδονία, με τους Βιετναμέζους να έχουν πάρει την υπόθεση πολύ σοβαρά.
Δύο φορές ο πρέσβης κ. Βου επισκέφθηκε την περιοχή, τη μία μάλιστα συνοδευόμενος από την κ. Νγκουέν Τι Ντου, διευθύντρια του εθνικού μουσείου του Χο Τσι Μινχ στο Ανόι, που κατέφθασε ειδικά γι’ αυτόν τον σκοπό, και μάλιστα από τον δήμο Εδεσσας διοργανώθηκε ειδική ξενάγηση υπό την επωνυμία «Εδεσσα-Πέλλα-Μακεδονία στα βήματα του Χο Τσι Μινχ…». Εκτός από την Εδεσσα, όπου ο πρέσβης φύτεψε και ένα δέντρο που φύεται μόνο στην Ινδοκίνα, η βιετναμέζικη αντιπροσωπεία πήγε στη Σκύδρα, τη Σιάτιστα Κοζάνης και τη Βέροια, όπου είχαν αναπτυχθεί οι γαλλικές στρατιωτικές δυνάμεις, αναζητώντας στοιχεία και μαρτυρίες, ενώ πρόσφατα επισκέφθηκε στη Θεσσαλονίκη τον δήμαρχο κ. Γιάννη Μπουτάρη και το Γ΄ Σώμα Στρατού, μήπως και υπάρχει κάτι στα αρχεία του.
«Για την Ελλάδα και την περιοχή μας ειδικότερα, είναι μεγάλη τιμή να έχει φιλοξενήσει μια τέτοια προσωπικότητα παγκόσμιας εμβέλειας. Εμείς προσδοκούμε στην ανάπτυξη πολιτιστικών σχέσεων με το Βιετνάμ, που θα έχει αμοιβαία οφέλη και ειδικά για μας την προσέλκυση τουριστών από την Ινδοκίνα», είπε στην «Κ» ο αρμόδιος για θέματα τουριστικής ανάπτυξης του δήμου Εδεσσας κ. Βαγγέλης Κυριακού.
Μέχρι τώρα το μόνο που απέφεραν οι έρευνες των Βιετναμέζων είναι ο εντοπισμός ομοεθνών τους στρατιωτών – πολεμιστών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου θαμμένων στο συμμαχικό νεκροταφείο Ζεϊντέλικ της Θεσσαλονίκης.
Οσο για τον Χο Τσι Μινχ καλύτερα που δεν ζει για να δει τον καπιταλισμό να καλπάζει στο σοσιαλιστικό κράτος που ίδρυσε, τους «Αμερικανούς ιμπεριαλιστές» που ο στρατός του συνέτριψε στα πεδία των μαχών να επιστρέφουν και να κυριεύουν το Βιετνάμ με το δολάριο και τους διαδόχους του να κάνουν τα πάντα για να σβήνουν από τη μνήμη τη Ντα Ναγκ, το Μάι Λάι και τη φοβερή «κίτρινη σκόνη», τη διοξίνη, εξαιτίας της οποίας γεννιούνται και σήμερα παιδιά-τέρατα.