Κύριε διευθυντά
Διαβάζοντας το σχετικό άρθρο της συνεργάτιδός σας κ. Μαργωμένου στην «Καθημερινή» της 27-2-2015 οφείλω να ομολογήσω, ότι –εντελώς απροσδόκητα– μου δημιουργήθηκαν ορισμένες ελπίδες. Δεν βρίσκω κάτι αξιόμεμπτο στην τάση της νέας προέδρου της Βουλής (ΠτΒ) να ασκεί τα καθήκοντά της, όπως τα αντιλαμβάνεται, με εξαντλητικά ωράρια και δεν συμμερίζομαι τη δυσανασχέτηση των 7 αντιπροέδρων (αλήθεια, υπάρχει ανάγκη για τόσους ή εξυπηρετούμε όσο περισσότερους μπορούμε με ομόθυμη συναίνεση;) για τον παραγκωνισμό από την τηλεοπτική προβολή τους. Επίσης δεν συμπάσχω με τους διευθυντές της Βουλής (πόσοι;), με τους 16 (!) μισθούς και τα λοιπά εξοργιστικά προνόμια, για το δύσκολο Σάββατο που πέρασαν. Πολύ περισσότερο δεν συμπάσχω με τους υπαλλήλους της Βουλής (με τους ίδιους μισθούς και προνόμια) για τις απολεσθείσες (πραγματικές;) υπερωρίες τους, αντιθέτως, ελπίζω και σε άλλες απώλειές τους. Η ελπίδα μου περιλαμβάνει και τη στέρηση των «ημερομισθίων» κατά το άρθρο 63 παρ. 3 του Συντάγματος για τις απουσίες των βουλευτών καθώς και τη διακοπή του bonus της συμμετοχής τους στις επιτροπές της Βουλής. Τέλος, θα ήθελα να ελπίζω ότι η νέα ΠτΒ θα θελήσει να αποκαταστήσει το κύρος της λειτουργίας του Κοινοβουλίου, καταργώντας το απαράδεκτο θέαμα και επικίνδυνο σύμπτωμα της συζητήσεως θεμάτων και ψηφίσεως νόμων από ελάχιστους βουλευτές, με κατάλληλη ερμηνεία και εφαρμογή των σχετικών διατάξεων του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής περί της ασκήσεως της προεδρίας κατά τις συνεδριάσεις εν απαρτία της Βουλής. Πρέπει κάποτε να παύσει η μόνιμη κατηγορία της εκάστοτε αντιπολιτεύσεως κατά της συμπολιτεύσεως για τις όντως επονείδιστες νυκτερινές «ντροπολογίες» ενώπιον κενών εδράνων.
Κωστας Γ. Μπονιφατσης