Οταν την περασμένη εβδομάδα, στο Kέντρο Aλληλεγγύης προετοιμάζονταν για τα επίσημα εγκαίνια του έργου, κόσμος πολύς, Ελληνες και ξένοι, νέοι και ηλικιωμένοι, μπαινόβγαιναν στους χώρους. Ο 28χρονος Κλοντί από το Κονγκό, που ψάχνει για δουλειά σε κάποιο ξενοδοχείο, ο Κώστας που φοβόταν ότι έσπασε το πόδι του και ήθελε να δει γιατρό, η Μαρίσα με τα τρία της παιδιά, τα οποία ζωγράφιζαν παρέα με μια παιδαγωγό όσο η μητέρα τους ζητούσε νομικές συμβουλές για μια υπόθεσή της. Από τα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου, όταν ξεκίνησε η λειτουργία του Κέντρου, μέχρι και την περασμένη Τετάρτη, 2.414 άτομα έχουν περάσει την πόρτα του, ζητώντας κάποιας μορφής βοήθεια. «Ηταν μια συνειδητή απόφαση να γίνουν τα εγκαίνια τώρα» εξηγεί ο Στέλιος Ζαβός, πρόεδρος του Solidarity Now, της οργάνωσης που πήρε την πρωτοβουλία και πλέον τη διαχείριση του έργου, και «θέλαμε οι δράσεις και κυρίως τα αποτελέσματα να μιλήσουν από μόνα τους».
Η αρχική ιδέα ήταν του Τζορτζ Σόρος, του γνωστού επενδυτή και ιδρυτή του Open Foundation –ενός φιλανθρωπικού οργανισμού με δράση σε όλη την Ευρώπη. Οταν το 2012 αναφέρθηκε στα σχέδιά του για την Ελλάδα, είχε πει χαρακτηριστικά: «Οι Ευρωπαίοι πρέπει να δείξουν αλληλεγγύη προς τους Ελληνες αλλά και οι Ελληνες αλληλεγγύη στους ξένους».
Η ιδέα για το Κέντρο ήρθε σ’ ένα ταξίδι του στη Στοκχόλμη για τα 100 χρόνια από τον θάνατο του Ραούλ Βάλενμπεργκ, του Σουηδού διπλωμάτη που έσωσε χιλιάδες Εβραίους στην Ουγγαρία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, δημιουργώντας πάνω από 50 «ασφαλή κτίρια» – κέντρα όπου έβρισκαν καταφύγιο οι διωκόμενοι.
Την ιδέα ανέλαβε να προσαρμόσει στις ανάγκες της Ελλάδας ο Στέλιος Ζαβός, με το Solidarity Now (Αλληλεγγύη Τώρα), έναν οργανισμό διαχειριστικά ανεξάρτητο, αλλά συνδεδεμένο με το open foundation του Σόρος όσον αφορά το όραμα και τις δράσεις.
Τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Αθήνα, συνεργάστηκε στενά με τους δημάρχους Μπουτάρη και Καμίνη και απευθύνθηκε σε ΜΚΟ με μεγάλη εμπειρία, ζητώντας τους προτάσεις για το πώς θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σ’ ένα τέτοιο έργο. Για το κέντρο της Αθήνας κατέληξαν τελικά στην ΑΡΣΙΣ, την PRAKSIS, το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού και το Μαζί για το Παιδί. Το σκεπτικό ήταν πως στον ίδιο χώρο, κάποιος θα μπορούσε να απευθυνθεί σε γιατρό, σε δικηγόρο, να λάβει επαγγελματική εκπαίδευση ή ψυχολογική και κοινωνική στήριξη. Οι ΜΚΟ θα συνεργάζονταν έτσι ώστε η μια υπηρεσία να παραπέμπει περιστατικά στην άλλη.
Οταν εγκρίθηκε η χρηματοδότηση του έργου από τον Ενιαίο Οικονομικό Χώρο,ένα πρόγραμμα όπου η Νορβηγία μαζί με το Λιχτενστάιν και την Ισλανδία χρηματοδοτούν έργα ανάπτυξης στη νοτιοανατολική Ευρώπη, το Κέντρο Αλληλεγγύης άρχισε να γίνεται πραγματικότητα.
Ο Δήμος Αθηναίων παραχώρησε για δέκα χρόνια τον χώρο, το Solidarity Now ανέλαβε την ανακαίνιση και τα λειτουργικά έξοδα και οι ΜΚΟ άρχισαν να εκπαιδεύουν το προσωπικό που θα στελέχωνε το κέντρο. Από τότε που λειτουργεί, κάθε ημέρα μπαίνουν ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι στο Κέντρο ζητώντας βοήθεια. Ενδεικτικά, 180 άτομα έχουν ήδη ζητήσει στήριξη για να βρουν δουλειά. «Από αυτούς 18 τα έχουν καταφέρει» εξηγεί η συντονίστρια στο συγκεκριμένο σκέλος, Βάγια Καλτσή, και προσθέτει: «Προσπαθούμε να τους εξηγούμε εξαρχής ότι δεν μπορούμε να τους εξασφαλίσουμε εργασία, αλλά τα εφόδια για να μπορούν να ψάξουν μόνοι τους». «Βλέπουμε πως οι ανάγκες είναι μεγάλες, και παρότι η χρηματοδότηση των 2 εκατ. από τους Νορβηγούς λήγει σε έναν χρόνο, το έργο θα συνεχιστεί» δεσμεύτηκε ο κ. Ζαβός. Στο ισόγειο, λειτουργεί Κέντρο του Δήμου. Κι εκεί, με τη βοήθεια των Νορβηγών, 2 εκατ. ευρώ χρηματοδοτούν δράσεις του Κόμβου Αλληλοβοήθειας Πολιτών. Οταν στη συνέντευξη Τύπου ο κ. Καμίνης ρωτήθηκε κατά πόσον τίθεται «θέμα» που δέχεται χρηματοδότηση από το εξωτερικό ή αντίστοιχα στηρίζει ο ίδιος πρωτοβουλίες ιδιωτών, ήταν κάθετος: «Πέρασαν οι εποχές που μπορούμε να στηριχτούμε αποκλειστικά στο κράτος. Ηρθε η ώρα να κινητοποιήσουμε όλες τις δυνάμεις της κοινωνίας για να αντιμετωπιστεί η σημερινή κρίση» τόνισε.