Με μικρά, σταθερά και ιδιαιτέρως προσεκτικά βήματα το υπουργείο Εξωτερικών οργανώνει την πρωτοβουλία του για την πραγματοποίηση διεθνούς διάσκεψης με στόχο την προστασία των χριστιανών της Μέσης Ανατολής, οι οποίοι υφίστανται διώξεις και διακρίσεις. Ταυτόχρονα όμως, παραμένει σε πρώτο πλάνο η ευρύτερη στρατηγική, ελληνική και ευρωπαϊκή, της συνύπαρξης θρησκειών και εθνοτήτων σε μια περιοχή που η βία κυριαρχεί και οδηγεί σε τραγωδίες. Η πραγματοποίηση της διεθνούς διάσκεψης, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, τοποθετείται τον Ιούνιο, αλλά βασική αποστολή του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών δεν είναι τόσο η ημερομηνία της διάσκεψης όσο η επιτυχία της, κάτι που αν συμβεί, μπορεί να αποτελέσει ορόσημο για τις μετέπειτα εξελίξεις, τουλάχιστον στο επίπεδο του αλληλοσεβασμού και της ανεκτικότητας.
Η πρώτη κίνηση για την ανάγκη διεξαγωγής διεθνούς διάσκεψης έγινε πριν από δύο μήνες από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά με ακροατήριο τους Ευρωπαίους ομολόγους του. Οι πρώτες κατ’ αρχήν αντιδράσεις κατέστησαν αναγκαία τη λεπτομερή μελέτη του θέματος αυτού, προκειμένου να αποφευχθούν παρεξηγήσεις και κυρίως να μην προκληθούν συγχύσεις ως προς τους στόχους, ότι δεν πρόκειται δηλαδή για έναν νέου τύπου διαχωρισμό των κοινωνιών με θρησκευτικά χαρακτηριστικά, αλλά για νέα διπλωματική προσέγγιση. Στον πυρήνα αυτής της πρωτοβουλίας βρίσκεται η σκέψη ότι η προστασία των χριστιανών είναι τόσο αναγκαία όσο και ο σεβασμός και η διατήρηση της πολυπολιτισμικότητας και της πολυθρησκευτικότητας, βασικό χαρακτηριστικό της Μέσης Ανατολής.
Μέχρι στιγμής το υπουργείο Εξωτερικών έχει έρθει σε επαφή με ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και με χώρες της Μέσης Ανατολής, με στόχο στη διάσκεψη να εκπροσωπηθούν όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες της περιοχής -και μουσουλμανικές- και στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Ταυτόχρονα έχει ιδιαίτερη αξία, κυρίως πνευματική, να εκπροσωπηθούν κοινωνικοί φορείς και πανεπιστήμια ώστε να διευρυνθεί η διπλωματική οπτική και να αποκτήσει η διάσκεψη ευρύτερα χαρακτηριστικά, ώστε να δημιουργηθεί σε κοινωνικό επίπεδο πρόσφορο έδαφος για την αποδοχή ψηφισμάτων και αποφάσεων.
Η Γαλλία, η οποία στην αρχή αγκάλιασε την ελληνική πρωτοβουλία, στην πορεία διαχωρίζει τη θέση της, θέλοντας να ηγηθεί η ίδια μιας παράλληλης πρωτοβουλίας και μάλιστα στο πλαίσιο του ΟΗΕ, όπου θα οργανώσει ένα πάνελ το επόμενο διάστημα, θέλοντας να την περιβάλλει με το κύρος του διεθνούς οργανισμού. Είναι υπέρμετρη η φιλοδοξία της Γαλλίας, γιατί όχι μόνο δεν έχει ιδιαίτερες συμπάθειες στη Μέση Ανατολή, λόγω της αποτυχημένης εμπλοκής της στη Λιβύη και στη Συρία, αλλά και γιατί είναι βέβαιο ότι στην πορεία θα επιχειρήσει να πολιτικοποιήσει την πρωτοβουλία της για να αποσπάσει οφέλη, ενδεχόμενο που μπορεί να οδηγήσει σε οπισθοδρόμηση και την ελληνική πρωτοβουλία, προκαλώντας καχυποψία για τους στόχους της.
Προστασία μνημείων
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η ελληνική κυβέρνηση κάνει προσεκτικά βήματα, ενώ θα ήταν χρήσιμο και για την Ε.Ε. και για τη Γαλλία να ομογενοποιηθούν οι στόχοι και να υποστηριχθεί η πλέον φερέγγυα και ηθική δύναμη, που στα μάτια των Αράβων και άλλων λαών της περιοχής είναι η Ελλάδα. Η προστασία των μνημείων, αρχαιολογικών και θρησκευτικών, είναι θέματα που συζητείται να ενταχθούν στην ατζέντα της διάσκεψης, καθώς εξελίσσονται σε ιδιαίτερα σημαντικά ζητήματα μετά τις εικόνες καταστροφών που μεταδίδονται με πρωταγωνιστές τους τζιχαντιστές.
Επειδή ο όρος «προστασία» των χριστιανών μπορεί να προκαλέσει στην πορεία αντιδράσεις και προκειμένου να αποφευχθούν προστριβές με μουσουλμανικές χώρες, το υπουργείο Εξωτερικών εντάσσει την προστασία σε μια πολιτική προστασίας και σεβασμού της ανθρώπινης ζωής. Δηλαδή σε έναν κώδικα σεβασμού και συνύπαρξης που απορρίπτει τη βία από όπου και αν προέρχεται. Η κουλτούρα της ανεκτικότητας είναι πολύ δύσκολη και περίπλοκη υπόθεση για τη σημερινή Μέση Ανατολή και αυτός είναι ο λόγος που για να εμπεδωθούν οι αξίες αυτές, η ελληνική κυβέρνηση θα απευθυνθεί και σε μουσουλμάνους, πνευματικούς ανθρώπους, πανεπιστημιακούς και θρησκευτικές οργανώσεις.