Πολ Ευμορφίδης: Γαλούχησαν τα παιδιά με το ιδεώδες του βολέματος

Πολ Ευμορφίδης: Γαλούχησαν τα παιδιά με το ιδεώδες του βολέματος

10' 6" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Λοιπόν ακούστε! Εγώ βαριέμαι να κάνω συνεντεύξεις σε πολυθρόνες και καρέκλες εστιατορίου. Αν θέλετε να μιλήσουμε, πάρτε αυτό το ποδήλατο να πάμε μέχρι τους Θρακομακεδόνες!». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του Πολ Ευμορφίδη, ιδρυτή της Coco-mat, μόλις γνωριστήκαμε έξω από το κατάστημα της εταιρείας στην Κηφισιά. Δεν μου άφησε σχεδόν κανένα περιθώριο. Η αλήθεια είναι όμως ότι είχα να ανεβώ στη σέλα από την παιδική μου ηλικία. Εξέφρασα ζωηρές ενστάσεις. Φαντάζομαι πως είχα και φοβισμένο ύφος. Δεν πτοήθηκε. Βρήκε ένα ποδήλατο που είχε τη σχάρα μπροστά. Φόρτωσε εμένα και τα 60 μου κιλά επάνω. H διαπραγμάτευση τελείωσε εκεί.

Η συζήτηση έγινε υπό αντίξοες αλλά ενδιαφέρουσες συνθήκες: φτάσαμε μέχρι το Τατόι και πιο μακριά. Πήγαμε μιάμιση ώρα βόλτα, με τα πόδια μου να κρέμονται στο πλάι – όπως συνέβαινε παλιά σε γυναίκες πάνω σε βέσπες και γαϊδουράκια. Με το αριστερό χέρι είχα γραπώσει το τιμόνι και με το δεξί μου χέρι κρατούσα το κασετόφωνο. Καθώς νύχτωνε περνούσαν ξυστά από εμάς, νταλίκες και φορτηγά. Απέφευγε με μαεστρία τεράστιες λακκούβες στο οδόστρωμα και απαντούσε με πολύ χιούμορ στα (σεξιστικά) σχόλια που μας έκαναν οι διερχόμενοι οδηγοί. Ο 57χρονος επιχειρηματίας ποδηλατούσε χωρίς να βαρυγκομά ή να βιάζεται να γυρίσει παρά το ότι είχα αρχίσει να κρυώνω και να πεινάω, όπως τα μικρά παιδιά. Η περιπέτεια -πώς αλλιώς να πεις αυτήν την επεισοδιακή συνέντευξη;- ευτυχώς τελείωσε όταν επιστρέψαμε ξανά στο κατάστημα.

Ξάπλωσα ανακουφισμένη σε ένα από τα υπέροχα στρώματα, μιας και οι υπάλληλοι επέμεναν ότι είναι το «καλύτερο κρεβάτι στον κόσμο». Και ύστερα πήγαμε για φαγητό σε ένα κοντινό ξενοδοχείο, το «Νafsika».

Ανήκει στην Coco-mat, η οποία έχει μπει δυναμικά στον ξενοδοχειακό τομέα και σε λίγο καιρό ανοίγει ένα -ακόμα- μικρό ξενοδοχείο στο Κολωνάκι.

Πολλοί θεωρούν ότι η μανία του με τα ποδήλατα και την υγιεινή διατροφή είναι ένα ευφυές τέχνασμα του Πολ Ευμορφίδη για να διαφημίσει την εταιρεία του. Δεν είναι αλήθεια. Χρειάζεται θάρρος και μια δόση τρέλας για να κάνει κάποιος το ταξίδι Αμστερνταμ – Αθήνα στους δύο τροχούς παρέα με τον νεαρό γιο του αν δεν πιστεύει πραγματικά σε αυτόν τον τρόπο ζωής. Για τον Ελληνα με την παγκόσμια φήμη, η άθληση είναι ο βασικός άξονας της ζωής του, που προηγήθηκε της επιχειρηματικότητας. «Πώς συνδέονται τα καλύτερα στρώματα από φυσικά υλικά με τα καλύτερα ποδήλατα; Μα από την πεποίθησή μου πως πρέπει να φερόμαστε στο σώμα μας με σεβασμό. Να αθλούμαστε, να τρώμε σωστά, να κοιμόμαστε καλά. Η διαρκής κίνηση φέρνει τη δική μου ισορροπία. Αυτήν προσπαθώ να εμπνεύσω και στους άλλους μέσα από τη δουλειά μου και τη ζωή μου» μου λέει ο επιχειρηματίας που δίνει αύξηση σε όποιον εργαζόμενό του κόβει το τσιγάρο και πηγαίνει στο γραφείο με ποδήλατο, την ώρα που διανύουμε τα πρώτα χιλιόμετρα παρέα.

Εμαθα να ιδρώνω

Με ρίζα ποντιακή και προγόνους που χρειάστηκε να γίνουν πρόσφυγες, ο Πολ μεγάλωσε στην Σπάρτη και είναι εξαιρετικά υπερήφανος για την καταγωγή του. Αναφέρεται συχνά στον πατέρα του. «Στην αρχή είχε μια αγελάδα που δεν του ανήκε. Την έβοσκε και τον πλήρωναν με γάλα. Μετά αναγκάστηκε να δουλέψει στη Γερμανία, στη Στουτγκάρδη. Εφυγε για 23 ολόκληρα χρόνια, αφήνοντας πίσω την οικογένειά του στην Ελλάδα, καθώς ήταν ο μόνος τρόπος να επιβιώσουν οικονομικά. Δούλευε στον αμερικανικό στρατώνα, φρόντιζε τα κάρβουνα για τη θέρμανση. Ηταν ένας άνθρωπος δοτικός, χαρούμενος και ανθεκτικός, που δεν παραπονέθηκε ποτέ για τις αφάνταστα δύσκολες συνθήκες της εργασίας του. Για πολλά χρόνια τον βλέπαμε μόνο τα καλοκαίρια. Εκείνος με έμαθε ότι την ευτυχία τη μετράμε με σταγόνες ιδρώτα. Ετσι και εγώ τόσο στη δουλειά μου όσο και στην καθημερινότητά μου έμαθα να ιδρώνω, μεταφορικά και πραγματικά. Οταν κινείσαι, ιδρώνεις, αποτοξινώνεις τον οργανισμό σου, όχι μόνον σωματικά αλλά και ψυχικά. Δες πόσο ανανεωμένη θα αισθανθείς μετά τη βόλτα», μου λέει.

Η ιστορία του είναι λίγο – πολύ γνωστή: Στα 15 του έφυγε από τη Σπάρτη για την Αθήνα. Στα 18 μπήκε στη Γυμναστική Ακαδημία. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του, με λίγα χρήματα στην τσέπη, έφυγε για την Ευρώπη. Οταν γύρισε μιλούσε ήδη πολλές γλώσσες που τις είχε μάθει μόνος του. Στο μεταξύ είχε ήδη παντρευτεί την Ολλανδή σύζυγό του, με την οποία έκαναν τέσσερα παιδιά. Μια από τις πρώτες του δουλειές ήταν να διδάξει στη Σιβιτανίδειο αλλά και να εργαστεί σε κατάστημα στο Μοναστηράκι.

Εχω πάντα την αίσθηση ότι είμαι στην εκκίνηση

Εκεί, στην αγορά τουριστικών ειδών, γεννήθηκε η Coco-mat. Μια ημέρα ένας Ολλανδός τον ρώτησε πού μπορεί να αγοράσει ένα στρώμα. Εκείνος τον έστειλε σε μια γειτονική επιχείρηση στρωματοποιίας, αλλά ο ξένος δεν αγόρασε τίποτα. Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος ευχαρίστησε τον Ευμορφίδη και ζήτησε τη βοήθειά του για να εξάγει στρώματα στο εξωτερικό. Και ο δαιμόνιος Σπαρτιάτης συνέλαβε την ιδέα να φτιάξει τα πιο καλά στρώματα στον κόσμο από φυσικά υλικά. Παρότι ίδρυσε την Coco-mat το 1989, ο επιχειρηματίας μοιάζει να ξεκίνησε χθες την πορεία του. Διατηρεί την πρωταρχική εκείνη ορμή που ωθεί κάποιον να μη φοβηθεί το ρίσκο, την αποτυχία ή τα εμπόδια για να στήσει μια καινούργια δουλειά. «Εχω ακόμα “πείνα". Εχω σχέδια, όνειρα και φιλοδοξίες, λες και είμαι 25 χρονών. Με τρώει ένα σαράκι. Ποτέ δεν έχω αισθανθεί επιτυχημένος με τη στατική έννοια που κάνει κάποιον να επαναπαύεται, χάνοντας την αίσθηση που είχε στην εκκίνηση. Αντιθέτως, νιώθω λες και τώρα άρχισαν όλα, συνεπώς πρέπει να είμαι φρέσκος και ετοιμοπόλεμος». Από πλευράς φυσικής κατάστασης πάντως σίγουρα είναι. Βλέπω τα αειθαλή δένδρα στη διαδρομή προς το βασιλικό κτήμα του Τατοΐου, να απλώνουν τα κλαδιά τους πάνω από την άσφαλτο και τον Πολ Ευμορφίδη να κάνει πεντάλ χωρίς να λαχανιάζει καθόλου, παρά το διπλό φορτίο.«Χωρίς αυτήν την “πείνα”» συνεχίζει «δεν μπορείς να πας μπροστά ούτε να μείνεις στην κορυφή. Οταν βλέπω επιχειρήσεις που κλείνουν ή δεν πάνε καλά, είμαι σίγουρος ότι εκείνοι που τις διοικούν έχουν χάσει την όρεξή τους. Είναι ένας από τους βασικούς λόγους».

Εν μέρει έχει δίκιο. Στην Ελλάδα όμως, ένας επιχειρηματίας έχει να αντιμετωπίσει μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. «Δεν συμφωνώ!» λέει αμέσως. «Εγώ στην Ελλάδα έκανα το εργοστάσιο που παράγει τα στρώματα. Και από εδώ φεύγουν με φορτηγά για να πάνε παντού στον πλανήτη. Οσες δυσκολίες και να μου βάλει κανείς, δεν με κάμπτει τίποτα. Και πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα αρκεί να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας. Εχουμε καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τρομερή ηλιοφάνεια. Καλό κλίμα. Θα μπορούσαμε να έχουμε καταπληκτικά αγροτικά προϊόντα που να κατακτήσουν τον κόσμο. Κοίτα τις κουμαριές, δίπλα μας. Οι καρποί τους κάνουν φανταστική μαρμελάδα». Πλησιάζουμε σε μια ανηφόρα. Προσφέρομαι να κατέβω. «Ούτε να το σκέφτεσαι!» μου λέει.

Ξαφνικά σταματάει, μου δείχνει μια μονοκατοικία. «Σε αυτό το σπίτι έχω μείνει κάποια χρόνια πριν εγκατασταθώ στο Αμστερνταμ. Eκεί είμαι πολύ ευτυχής, πάω παντού με το ποδήλατο».

Το μυστικό του καλού επιχειρηματία είναι η ποιότητα και η σταθερότητα

Ο Πολ Ευμορφίδης συνεχίζει την κουβέντα μας: «Λοιπόν, το πρόβλημα της Ελλάδας είναι η Αθήνα. Εδώ συγκεντρώνονται όλα τα δεινά. Η επαρχία είναι ένας παράδεισος που έχει πολλές δυνατότητες ανάπτυξης, αγροτικές, τουριστικές, πολιτιστικές. Φταίνε και οι περασμένες γενιές που γαλούχησαν τα παιδιά με το ιδεώδες του καθισιού και του βολέματος. Γίναμε μαλθακοί και ετερόφωτοι. Τώρα όμως με την κρίση, θα αναγκαστούμε να αλλάξουμε μυαλά, να αλλάξουμε συνήθειες. Οι δυσκολίες σμιλεύουν χαρακτήρες, τονώνουν τη βούληση να επιτύχεις κάτι».

Ρωτώ προς τα πού πάμε. «Ούτε κι εγώ ξέρω! Κοίτα όμως τι ωραία που είναι»,, σπεύδει να απαντήσει. Εχουμε κλείσει μία ώρα πάνω στο ποδήλατο και ακόμη αντέχει. Πώς αποφάσισε να κάνει αυτό το παράτολμο ταξίδι με το μεγαλύτερο από τα τέσσερα παιδιά του, τον γιο του Βίλεμ; «Οπως συμβαίνει συχνά με τους πατεράδες και τους γιους υπήρχαν κόντρες. Σκέφτηκα ότι ο καλύτερος τρόπος να τις λύσουμε είναι να κάνουμε μαζί ένα μεγάλο ταξίδι. Πήραμε τα ποδήλατα και διασχίσαμε την Ευρώπη, περάσαμε τις Αλπεις, χωρίς κινητά τηλέφωνα. Μια μικρή οδύσσεια. Οταν πια φτάσαμε στην Αθήνα, η σχέση μας ήταν άλλη. Εσκυψε το κεφάλι του επάνω μου και εγώ ήθελα να βάλω τα κλάματα αλλά δεν του το έδειξα. Ηταν από τις πιο συγκινητικές στιγμές της ζωής μου» μου λέει.

Το καλύτερο ποδήλατο

Σε εκείνο το ταξίδι, του καρφώθηκε στο μυαλό ο στόχος να φτιάξει ένα ποδήλατο που να μη χαλάει εύκολα: «Μας έσπασαν οι ταχύτητες κατά τη διάρκεια της τεράστιας διαδρομής, ταλαιπωρηθήκαμε πολύ. Και έβαλα πείσμα να φτιάξω το καλύτερο ποδήλατο στον κόσμο και μάλιστα να είναι ελληνικό. Made in Greece και όχι ασιατικό όπως είναι η πλειονότητα που κυκλοφορεί στο εμπόριο. Με ελληνικό ντιζάιν και ελληνικές πρώτες ύλες. Ετσι, για να δείξουμε στον κόσμο ότι μια χαρά τα καταφέρνουμε και στην κρίση να κάνουμε ορθοπεταλιές!». Τι απαντά όταν ακούει στο εξωτερικό, κακά σχόλια για την πατρίδα του; «Δεν απαντάω. Κάνω. Δεν έχουν νόημα τα λόγια αλλά οι πράξεις. Κάθε φορά που μας λένε τελειωμένους εμάς τους Ελληνες ανοίγω και ένα καινούργιο μαγαζί κάπου στον κόσμο. Το έχω πάρει προσωπικά. Το ποδήλατο που φτιάξαμε είναι ένας από τους τρόπους να εξάγουμε την Ελλάδα και να αποδείξουμε στους πάντες ότι έχουμε τη δυνατότητα να ξανασταθούμε στα πόδια μας».

Μα τι τον κρατάει σε τέτοια εγρήγορση; «Εχω πείσει τον εαυτό μου ότι είμαι ο πιο φτωχός άνθρωπος στον πλανήτη και δεν έχω πενηνταράκι στην τσέπη. Η “πείνα” που σου έλεγα πριν. Νιώθω σαν τον Οδυσσέα πάνω σε ένα ποδήλατο». Ενας Οδυσσέας που είναι ακόμα ερωτευμένος με τη γυναίκα του. «Είμαστε 30 χρόνια μαζί και έχουμε κάνει τέσσερα παιδιά, τρεις γιους και μία κόρη. Κάθε φορά που τη βλέπω είναι σαν να την αντικρίζω για πρώτη φορά. Με έχει βοηθήσει πολύ. Απορώ συχνά με τους Ελληνες άνδρες που εγκαταλείπουν τον εαυτό τους. Παχαίνουν, πίνουν, καπνίζουν, δεν προσέχουν. Πώς είναι δυνατόν μετά να αισθάνονται καλά με το σώμα τους και με τη γυναίκα τους; Οι γάμοι και οι σχέσεις θέλουν δουλειά. Οχι μόνο ψυχική αλλά και σωματική» υπογραμμίζει ο Ευμορφίδης, που πριν από μερικές εβδομάδες ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη με το ποδήλατο. «Η μάνα μου, όπως κάθε κλασική Ελληνίδα, στην αρχή δεν την ήθελε τη γυναίκα μου. Δεν μπορούσε να δεχθεί τη σκέψη ότι θα παντρευτώ ξένη. Την γνώρισα όταν υπηρετούσα στον στρατό στη Σάμο, στον Μαραθόκαμπο. Και από τότε δεν χωρίσαμε ποτέ».

Δεν είναι λίγες οι δυσκολίες που αντιμετώπισε στα πρώτα βήματα της επιχείρησης. Ο Πολ Ευμορφίδης μου τα διηγείται καθώς -επιτέλους- έχουμε μπει στον δρόμο του γυρισμού. «Είχα αρχικά απίστευτες αναποδιές αλλά και το τρομερό πείσμα να συνεχίσω. Δεν φοβήθηκα. Η εμπειρία που είχα αποκομίσει ζώντας στο εξωτερικό με βοήθησε πολύ. Κυρίως στο να είμαι σίγουρος πως αν φτιάξεις κάτι πραγματικά καλό, με φυσικά υλικά και τεχνογνωσία, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το εκτιμήσουν οι πελάτες. Ακόμα και σήμερα που κυριαρχεί η κρίση, εμείς έχουμε σταθεί καλά επειδή έχουμε πιστή διεθνή πελατεία. Αλλά και τα στρώματά μας κρατάνε μια ζωή, έχουν την καλύτερη εγγύηση. Αυτό είναι το μυστικό, δεν υπάρχει κάτι άλλο. Ποιότητα και σταθερότητα». Η συζήτηση ολοκληρώθηκε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου «Ναυσικά». Οσες ημέρες ο επιχειρηματίας βρίσκεται στην Ελλάδα, πάντα τρώει με φίλους αλλά και ανθρώπους που θέλουν να τον γνωρίσουν από κοντά, να του προτείνουν ιδέες. Σε αυτήν την παρέα βρέθηκα και εγώ. Τον είδα να ακούει με μεγάλη προσοχή όλες τις προτάσεις, να φιλεύει τους ξένους, να γελά και να διηγείται ιστορίες. Το καινούργιο του σχέδιο είναι στον ξενοδοχειακό τομέα σε συνδυασμό με τη φιλοσοφία του ευ ζην της Coco-mat.Το μυαλό του δεν σταματά να δουλεύει ποτέ. Κάθε τόσο κοιτά εξεταστικά το πιάτο μου και με προτρέπει να δοκιμάσω όλα τα καλά που βρίσκονται στο τραπέζι. Είναι χορτοφάγος.

Μετά τρεις ώρες, αντιλαμβάνομαι τι είναι αυτό που κάνει τον Πολ Ευμορφίδη τόσο συμπαθή και οικείο στους ξένους. Είναι ένας Ελληνας που κατάφερε να φτιάξει τον δικό του προσωπικό, σύγχρονο μύθο, με το έμπρακτο παράδειγμά του.

Η συνάντηση

Το γεύμα μας πραγματοποιήθηκε στο εστιατόριο του Ξενοδοχείου Nafsika (Πέλλης 6, Κηφισιά), στο οποίο εργάζονται νεαροί ταλαντούχοι σεφ. Φάγαμε εξαιρετικές σαλάτες, πιάτα με παραδοσιακά ζυμαρικά και χορτοφαγικές λιχουδιές. Εννοείται ότι δεν ήπιαμε αλκοόλ και μετά έκανα στα κρυφά ένα τσιγάρο στην αυλή, μιας και ο Πολ Ευμορφίδης είναι φανατικός πολέμιος του καπνίσματος. Στάθηκε ανένδοτος στο να πληρώσει ο ίδιος τον λογαριασμό.

1958

Γεννιέται στη Σπάρτη.

1976

Σπουδές στη Γυμναστική Ακαδημία.

1989

Ιδρύει την Coco-mat.

1996

Βραβεύεται ως πρώτη στρωματοποιία στην Ευρώπη με πιστοποίηση ISO.

1997

Βραβείο Ερευνας από το Henry Ford Foundation.

2000

Διεθνές Βραβείο Environment & Peace.

2007

Eθνικό Βραβείο Επιχειρηματικής Αρίστευσης.

2014

Παίρνει μέρος στην ταινία Power of the Heart, με τον Πάουλο Κοέλιο, τη Μάγια Αγγέλου, την Ιζαμπέλ Αλιέντε κ.ά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή